Ο τρόπος χειρισμού της υπόθεσης με τη λίστα της Κεντρικής Τράπεζας με τα ονόματα των Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων εκθέτει, για μια ακόμη μια φορά, το Κοινοβούλιο και, μάλιστα, στο κορυφαίο επίπεδο, δημιουργώντας μια τεράστια σκιά αμφιβολίας να πλανάται πάνω από την κοινή γνώμη.
Σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, ήσσονος μάλιστα σημασίας, πολλές φορές στο παρελθόν η αίθουσα της Βουλής μετατράπηκε σε λαϊκό δικαστήριο και πολλοί βουλευτές δεν επέτρεψαν μύγα στο σπαθί τους, προκειμένου να εμφανιστούν ως οι ιεροκήρυκες της κάθαρσης. Σε αυτήν όμως την περίπτωση, δυστυχώς, το θέμα αφήνεται να εκφυλιστεί, επιτρέποντας στον πολίτη να διερωτάται κατά πόσον μπορεί να ελπίζει στην επικράτηση της αλήθειας.
Αυτή η ιστορία ξεκίνησε λάθος από την αρχή γιατί πολλοί βουλευτές είχαν δημιουργήσει την πολύ λανθασμένη εντύπωση ότι όποιος έχει μη εξυπηρετούμενο δάνειο είναι απατεώνας. Παγιδευμένοι, λοιπόν, σε αυτή τη στρεβλή και λανθασμένη εξίσωση, οι βουλευτές ζητούσαν επιτακτικά τη λίστα με τα ονόματα και όταν η Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας τούς την έριξε στα πόδια, παραμονές της αποχώρησής της, άρχισαν να ψάχνουν το λάθος. 
Σε μια χώρα με πλήθος πορισμάτων ερευνών που είναι πεταμένα στον σκουπιδοτενεκέ, θα ήταν αφέλεια να ζητήσουμε να γίνει έρευνα ώστε να μάθουμε ποιοι πολιτικοί έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης από τραπεζικά ιδρύματα με αδιαφανείς διαδικασίες και με κριτήρια διαφορετικά από εκείνα που ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους πολίτες. Το θέμα δεν είναι μόνο αν έχουμε πολιτικούς με μη εξυπηρετούμενα δάνεια αλλά να μάθουμε κατά πόσον υπήρξαν πολιτικοί των οποίων οι υποχρεώσεις προς τις τράπεζες τακτοποιήθηκαν κατά τρόπο μη συμβατό με την πρακτική που ακολουθείται ευρέως. 
Η αποσπασματική διαρροή της λίστας με τα ονόματα Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων δεν αρκεί για να μάθουμε την αλήθεια γιατί το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι η δημιουργία εντυπώσεων, η οποία στο τέλος οδηγεί στον αποπροσανατολισμό από το πραγματικό πρόβλημα. 
Η πρωτοβουλία του Προέδρου της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής Ζαχαρία Κουλία να στείλει επιστολή στον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο του Νομοθετικού Σώματος Δημήτρη Συλλούρη, εν αγνοία των υπολοίπων μελών της Επιτροπής, δείχνει δυστυχώς ότι ούτε για τα πολύ απλά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Η Βουλή παραμένει εκτεθειμένη έναντι των πολιτών, γιατί, για μια ακόμη φορά, έστειλε το μήνυμα ότι για όλους τους άλλους εμφανίζεται αυστηρή και αδέκαστη, αλλά όταν αφορά στα του οίκου της παρουσιάζει μια προκλητική δυστοκία. 
Όσοι τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι θα βγει οτιδήποτε ουσιαστικό από αυτή την ιστορία μάλλον θα απογοητευτούν οικτρά, γιατί δυστυχώς για μια ακόμη φορά θα επαληθευτεί το ρηθέν που μας θέλει να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλο…
 
[email protected]