Ούτε ο κορωνοϊός δεν βοήθησε τελικά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Η προσπάθεια αντιμετώπισής του άρχισε με πολλή κακοπιστία, με την άρνηση της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων να αποστέλλουν δείγματα από τα κατεχόμενα, δυο βήματα κοντά, στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Ακολούθησε το κλείσιμο μερικών οδοφραγμάτων από την Κυπριακή Δημοκρατία πριν τα κλείσει όλα το ψευδοκράτος. Πολλή ήταν η αμφισβήτηση για το πρώτο (ωσάν να ήταν η Κυπριακή Κυβέρνηση η έκφραση της κατοχής) ενώ η εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα πολύ θορυβήθηκε που οι συνθήκες δεν ήταν πια «φυσιολογικές» κι έστειλε επιτιμητικό μαντάτο στη Νέα Υόρκη- δεν την έφταναν οι απαράδεκτες δηλώσεις της. Αθόρυβα πέρασε το δεύτερο. Κι ας ήταν πολύ περισσότερες πια οι δυσκολίες. Η αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα είχε φαίνεται… κουραστεί και δεν άντεχε να κάνει άλλες δηλώσεις. Ούτε που πρόσεξε πως ακόμα και κάτοικοι Πύργου με σοβαρά προβλήματα υγείας δεν έτυχαν της «επιείκειας» του κατοχικού καθεστώτος ώστε, περνώντας από τον Λιμνίτη προς Λευκωσία, να εξοικονομήσουν χρόνο ακόμα και πιθανότητες επιβίωσης. Ορθά η Κυπριακή Κυβέρνηση ανταποκρίθηκε θετικά σε αίτημα Ακιντζί για παροχή μέσων ατομικής προστασίας αλλά η άλλη κεφαλή του δικέφαλου κατοχικού καθεστώτος είπε όχι, ίσως για να διαφυλάξει την… καθαρότητα του αέρα που αναπνέουν και των χεριών των υπηκόων του. Μέχρι που άρχισαν να διαδηλώνουν Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι στις ελεύθερες περιοχές αλλά και καταστηματάρχες για το διαφεύγον κέρδος. Επιτέλους, πότε θα επιστρέψουμε σε «φυσιολογικές συνθήκες»… Ευτυχώς που στις 20 Ιουλίου επιστρέψαμε, τουλάχιστον μερικώς, σε συνθήκες «φυσιολογικές»- τώρα πια ηρέμησε η εκπρόσωπος του ΟΗΕ…
Οι παρελάσεις των κατοχικών στρατευμάτων ήταν και πάλι πανηγυρικές και δοξαστικές εκείνης της βαρβαρότητας, όπως όλα τα προηγούμενα 45 χρόνια. Μόνο τους μαθητές εξαίρεσαν- ο κατοχικός στρατός δεν φοβάται τον κορωνοϊό. Όρθιος μέσα σε απαστράπτουσα λευκή λιμουζίνα (άραγε «μοντέλο 1974»;) προσήλθε ο Ακιντζί με παραστατούς τον διοικητή των κατοχικών στρατευμάτων και τον εκ Τουρκίας πολιτικό εκπρόσωπο του σουλτάνου. Με δηλώσεις του την προηγούμενη θέλησε να μας κάνει μάθημα ιστορίας γι’ αυτά που ζήσαμε, όπως θέλησε να τα δει μέσα από τον κατοχικό φακό του- μοιάζει με διαμαρτυρόμενο υπάλληλο της Άγκυρας! Ο σουλτάνος τον άκουγε από το σεράϊ του και δεν ήθελε να τον κακοκαρδίσει. Είπε χαρακτηριστικά πως «η Τουρκία υποχρεώθηκε να πραγματοποιήσει μόνη της, καθώς η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δεν αποδέχθηκε, στρατιωτική επιχείρηση για να παρεμποδίσει την ένωση του νησιού μας με την Ελλάδα». Στόχος, είπε, ήταν η προστασία της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων και της ανεξαρτησίας της Κύπρου και η αποκατάσταση τής συνταγματικής τάξης. Τότε γιατί δεν σταμάτησαν μόλις αποχώρησε ο Σαμψών και γιατί συνέχισαν τη βαρβαρότητα και μετά τη λήξη της «εκεχειρίας» κατακτώντας πολύ περισσότερο από όσο χρειαζόταν(;) για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων- αφήστε την ανεξαρτησία της Κύπρου που όχι μόνο την καταπατούν αλλά ούτε καν την αναγνωρίζουν. Κι αφού (σωστά) υποστηρίζει πως δεν μπορεί κάποιος να παραβλέψει το τι προηγήθηκε στις 15 Ιουλίου, αλήθεια το πιστεύει κι αυτός πως ενώ όλοι βρίσκονταν σε ψυχολογία διακοπών, έκπληκτος ο Ετσεβίτ άκουσε στο ραδιόφωνο για το πραξικόπημα οπότε τηλεφώνησε στο Λονδίνο (come on, guys, θα περάσουμε ωραία!) και χρειάστηκε μόνο τρεις μέρες να μαζέψει δεκάδες χιλιάδες πεζικού, πυροβολικού και αεροπορίας και είπε «εμείς πάμε έστω και μόνοι μας»; Τελικά μόνο η Αϊσέ πήγε διακοπές! Eίναι αυτή προοδευτική σκέψη και «αριστερή» λογική που βρίσκει μάλιστα και αποδοχή σε μερικά «αριστερά» ακροατήρια, ό,τι κι αν σημαίνουν οι όροι; Κι ο ιμπεριαλισμός, Μουσταφά, εξαφανίστηκε δια μαγείας;
O Aκιντζί μίλησε «για μια λύση που θα λαμβάνει υπόψη τα νόμιμα δικαιώματα και τα συμφέροντα όλων των πλευρών» καθώς και για τη μοιρασιά των φυσικών πόρων. Είπε πως «εάν υπάρξει μια προσέγγιση διαμοιρασμού στο μέτρο του δικαίου των πόρων στην περιοχή, θα επικρατήσει η ειρήνη και η σταθερότητα». Δεν υπάρχει αντίρρηση νοουμένου πως θα επιστραφούν στους νόμιμους δικαιούχους όλοι οι κλεμμένοι πόροι- σπίτια, αυλές, χωράφια, αρχαιολογικοί χώροι, εκκλησίες και άλλα πολιτιστικά αγαθά, ξενοδοχεία, γυμναστήρια και ό,τι άλλο δεν ανήκει στους «χρήστες», μαζί με αποζημίωση για τη φθορά και την απώλεια χρήσης. Τότε και ο Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών Υπηρεσιών πολύ θα χαρεί να επιστρέψει όσα ανήκουν στους Τουρκοκύπριους. Αυτό κι αν σημαίνει νόμιμα δικαιώματα όλων των πλευρών- θα προσθέταμε και όλων των πολιτών! Αυτό κι αν αποτελεί τη βάση για ειρήνη και σταθερότητα!
Στην κατακλείδα πρόσθεσε κι ολίγες από τις νουθεσίες του «φιλειρηνιστή» Κεμάλ Ατατούρκ, ευχόμενος να φωτίζει τον δρόμο μας η αρχή του «ειρήνη στην πατρίδα, ειρήνη στον κόσμο», παραπέμποντας αναπόφευκτα στις συγκεκριμένες αιματηρές πρακτικές που εφάρμοσε για να το πετύχει… Σαν απειλή έμοιαζε αυτό! Τελικά το να είναι ένας, γενικά κι αόριστα, λιγότερο κακός από τους άλλους, δεν σημαίνει πως μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην ειρήνη όταν είναι κι αυτός συμπιεσμένος κάτω από την μπότα του σουλτάνου.
Για όσο καιρό οι Κύπριοι, καλοί, κακοί και λιγότερο κακοί εκατέρωθεν της κατοχικής γραμμής, δεν κατανοούν ότι έχουν μόνο την ελευθερία που απολαμβάνουν οι φυλακισμένοι στην αυλή της φυλακής τους και πως καμιά δεν έχει σημασία ποιος έχει το πάνω χέρι μέσα στην αυλή αλλά ποιος τους κρατά φυλακισμένους, δύσκολα θα φτάσουμε σε ειρήνη και σταθερότητα!
