Τα δυσοίωνα νέα, ως γνωστόν, ταξιδεύουν γρήγορα. Ανέβασε λοιπόν η διευθύντρια επικοινωνίας του Λευκού Οίκου µια φωτογραφία από τον χριστουγεννιάτικο διάκοσµο διά χειρός Μελάνια και έγινε το σύστριγγλο. «Ο εφιάλτης στο δρόµο µε τις λεύκες» ωρύονταν οι ηγερίες του lifestyle πέραν του Ατλαντικού, καθότι οι Αµερικάνοι εκτός όλων των άλλων είναι και drama queens. «Τι να πούµε κι εµείς που ζούµε τον εφιάλτη στο δρόµο µε τα µπάζα» κάγχασε η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον κατά την πρώτη της επίσηµη επίσκεψη στο νέο Pralina (το οποίο a propos την άφησε απολύτως ικανοποιηµένη).

Η διαδροµή από τη συνοικία του Αγίου Ανδρέα στην οδό Στασικράτους, υπό νορµάλ συνθήκες, δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις. Ένεκα όµως της έναρξης της εορταστικής περιόδου, η χήρα και οι φιλενάδες της βρέθηκαν αντιµέτωπες µε αυτό που ο Δήµος εν τη µεγαθυµία του ονοµάζει «χριστουγεννιάτικο διάκοσµο της πρωτεύουσας». Η Ιουλία παρατήρησε τα blue electric λαµπιόνια στη λεωφόρο Μακαρίου µε την ψυχραιµία που επιβάλλει η κοινωνική της θέση. «Θυµάµαι τη Φρύνη Παπαδοπούλου να φοράει αυτό το χρώµα σε ένα ωραιότατο µπλέιζερ µε βάτες όταν έλεγε το δελτίο του ΡΙΚ» είπε συγκρατηµένα κι έπειτα βυθίστηκε στις σκέψεις της.

«Μα γιατί παραµένεις σιωπηλή καλή µου; Τι σκέπτεσαι;» ενδιαφέρθηκε να µάθει η εξαδέλφη Ευφηµία Παλαιολόγου Τσαµπά (µέσω skype). «Αν ο Κωνσταντίνος αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των εορταστικών περιστάσεων καλούµαι να σώσω το κύρος της αστικής Λευκωσίας» της απήντησε παραµένοντας κατηφής.  Οι κυρίες κούνησαν το κεφάλι τους προβληµατισµένες και αναρωτήθηκαν πώς και δεν κόλλησε τίποτε στα τόσα ταξίδια που τον έπαιρνε η Φωτεινή από µωρό. «Μα τι Carnaby street, τι Champs Elysee… Πέρασε και δεν ακούµπησε» αποφάνθηκε το απελπισµένο καρέ. 

Ο κύκλος της Ιουλίας Παλαιολόγου Ουίλσον χαρακτηρίζεται από δύο πράγµατα: το καλό γούστο και το πρακτικό πνεύµα. Τουτέστιν, «γι’ αυτό υπάρχει η ιδιωτική πρωτοβουλία» ανακοίνωσε η χήρα περιχαρής και ξεδίπλωσε το εορταστικό της όραµα: το σπίτι του Αγίου Ανδρέα θα στολιστεί στα πρότυπα του Fortnum and Mason και θα µετατραπεί σε ένα µπιζού για την πρωτεύουσα. «Θα έρχονται οι κυρίες των Φιλοπτώχων για ένα τσάι, θα τρώµε αφράτα scones και θα απολαµβάνουµε τη Σβετλάνα Αλεξάντροβα σε µικρά αποσπάσµατα από τον αγαπηµένο µας Καρυοθραύστη». «Opos Melania» πετάχτηκε  µια Ελληνοαµερικάνα µε λουλακί µαλλί. «Opos Ameriki» οµοφώνησε το καρέ ενθουσιασµένο.

Το παράδοξο βεβαίως σε αυτή την τόσο απλή ιστορία θα ήταν να µη βάλει η χήρα ένα «personal touch». Για την ακρίβεια, ζήτησε από ένα µαρµαρά ονόµατι Καλλικράτη Καλλικράτους (sic) να της φτιάξει ένα πιστό αντίγραφο της «Πέτρας του Τίτο» το οποίο και τοποθέτησε στην είσοδο. «Για το couleur locale κορούδες. Κάτι νοσταλγικό από τα παλαιά…» είπε στις φιλενάδες της σκορπώντας ρίγη συγκίνησης. Ο εξαντρίκ ρότσος που κοσµούσε την Πλατεία Ελευθερίας (προ αναπλάσεως) ξύπνησε αναµνήσεις από τα χρόνια της αθωότητας (εν γένει) και τον αγαπηµένο τους Λέλλο (ειδικότερα). «Για να θυµόµαστε εκείνη την εποχή που όταν θέλαµε να αγοράσουµε κουµπιά από τους Αρµένηδες διασχίζαµε απλώς ένα δρόµο. Όχι τώρα που η διαδροµή Γλάδστωνος – Ονασαγόρου έγινε Paris Dakar!» σιχτίρισαν το γιοφύρι της Άρτας οι κυρίες.  

Τα εγκαίνια του χριστουγεννιάτικου happening στέφθηκαν µε τεράστια επιτυχία. «Αγία, Αγία η Ιουλία!» ξέσπασε µια σταφιδιασµένη (εξαιρετικά πλουσία πλην όµως απλή), καλλονή το πάλαι ποτέ σύµφωνα µε τον έγκυρο Τίτη Κουδουνάρη. «Υπερβάλλεις χρυσή µου» αντέδρασε η χήρα εµφανώς κολακευµένη. «Καλέ εδώ έγινε άγιος ο Τσαλίκης!». «Ο Γιώργος Τσαλίκης;» παρενέβη η Κουλλίτσα Κυριακού. «Ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης εννοώ!» την επέπληξε η philanthropist.

Τίποτε φυσικά δεν διαφεύγει της προσοχής της Ιουλίας. Με το που άκουσε τα περί πρόσφατης αγιοποίησης πήρε τηλέφωνο τη φίλη της Θεοπίστη – Χριστοδούλα άλλως Μπουµπού, η οποία έκανε κάποτε µεγάλο σουξέ στο Λουκούδι της Κακοπετριάς αλλά προσφάτως στράφηκε στα θεία. «Μπουµπού τι πρέπει να κάνω για να ανακηρυχθώ Αγία;». «Πρώτον να πεθάνεις, δεύτερον να είσαι φτωχιά και τρίτον να κάνεις θαύµατα» σάρκασε η όψιµη θεούσα. «Μπουµπού πρέπει να µεριµνήσω για την υστεροφηµία µου». «Ηρέµησε χρυσή µου, στη νήσο των αγίων ζούµε. Για όλους έχει να πει µια καλή κουβέντα η Ιστορία». 

«Με τούτα και µε κείνα ξεχάσαµε τα πολιτικά σήµερα» σχολίασε προβληµατισµένη η Ευγενία η Καλαµαρού. «Δες το ως αποτοξίνωση» την καθησύχασε η Ιουλία… Η φράση της όµως έσβησε µέσα στον χείµαρρο της µουσικής του Τσαϊκόφσκι καθώς η Ρωσίδα έκανε µια άψογη πιρουέτα σαν αερικό.

Όταν στην Αμερική χαρακτήριζαν τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο του Λευκού Οίκου «Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες», δεν γνώριζαν προφανώς για τον χριστουγεννιάτικο «Εφιάλτη στο δρόμο με τα μπάζα».