Φέτος, ο Μιχάλης Πιερής θα έκλεινε τα εβδομήντα του χρόνια. Αν και ο ίδιος έφυγε απρόσμενα από κοντά μας, μένει να μας συντροφεύει η ποίησή του: μια φωνή που καταργεί τον χρόνο, και έχει πολλά ακόμα να μας πει και τώρα και στο μέλλον· όπως κι ο ίδιος έγραψε, θεριό το ποίημα γιγαντωμένο μες τη μνήμη.

Έτσι, φίλοι και συνεργάτες του, συνάδελφοι και μαθητές του πήραν την πρωτοβουλία να τιμήσουν τη μνήμη του και να γιορτάσουν την παρουσία του στον χώρο της λογοτεχνίας με έναν αφιερωματικό τόμο, συνθεμένο από ερμηνευτικές προσεγγίσεις του ποιητικού του έργου. Την έκδοση του τόμου ανέλαβαν οι Εκδόσεις Νεφέλη.

Η παρουσίαση του αφιερωματικού τόμου με τίτλο «Με τον ρυθμό της μνήμης» προγραμματίζεται για την Κυριακή 10 Ιουλίου στις 8.30μ.μ. στο Αρχοντικό της Αξιοθέας. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. 

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει χαιρετισμό από τον Πρύτανη Πανεπιστημίου Κύπρου Τάσο Χριστοφίδη ενώ το Α’ μέρος περιλαμβάνει: 

  • Ομιλία από τον Δημήτρη Αγγελάτο, Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας και Θεωρίας της Λογοτεχνίας, Τμήμα Φιλολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
  • Σύντομες παρεμβάσεις από τους μεταφραστές και μελετητές του ποιητικού έργου του Μιχάλη Πιερή:
  • Πάολα Μαρία Μινούτσι, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ρώμης «La Sapienza»
  • Χέρο Χόκβερντα, πρώην καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Χρόνινγεν και του Άμστερνταμ.
  • Ανάγνωση ποιημάτων του Μιχάλη Πιερή από μέλη του Θ.Ε.ΠΑ.Κ.

Το Β’ μέρος της εκδήλωσης περιλαμβάνει μελοποιημένα ποιήματα του Μιχάλη Πιερή σε μουσική Κώστα Βόμβολου, τα οποία θα ερμηνεύσουν ο συνθέτης και η ηθοποιός Στέλα Φυρογένη. 

 

Στα κείμενα του αφιερωματικού τόμου φωτίζεται από διαφορετικές όψεις η ποίηση του Μιχάλη Πιερή: η τέχνη μιας γραφής πολυεπίπεδης και η αμεσότητα μιας φωνής που μας μιλά σε πυρετού ρυθμό φτιάχνοντας πλασματικό κι αληθινό της ποίησης τον κόσμο.

Από τους σημαντικότερους ποιητές της εποχής μας, ο Μιχάλης Πιερής (1952–2021) συνέθεσε ένα έργο που ξεχωρίζει για την ένταση και τους ρυθμούς του, όπως και για τη θεματική του: την περιπλάνηση σε πραγματικές πόλεις και σε τοπία εσωτερικά, την κατάδυση σε μνήμες ατομικές και συλλογικές, την αναζήτηση της αυθεντικότητας. Βιώματα, όνειρα και στοχασμοί συμπλέκονται αδιαίρετα καθώς ο ποιητής βαδίζει σε δρόμους που ανοίγουν τις πόρτες του μύθου και της ιστορίας, συνομιλεί με μορφές παρούσες και φευγαλέες, και γυρεύει μιαν αναπάντεχη ρωγμή μες στη ροή του χρόνου· εκείνο το πέρασμα στο ανίδωτο.

Με την ίδια ανησυχία και με το ίδιο πάθος, πορεύεται στους δρόμους της ποίησης δένοντας τον ελεύθερο στίχο με παραδοσιακά μέτρα, αναμειγνύοντας την ηχώ της ελληνικής, κατά κύριο λόγο, αλλά και της ευρωπαϊκής ποιητικής παράδοσης, με τη διάλεκτο της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Κύπρου, εναλλάσσοντας λυρικούς, ελεγειακούς και σατιρικούς τόνους, γράφοντας πάντα με τη μνήμη ξέχειλη και με τη σκέψη πλήρη.