Η προσωπική ιστορία:

Τον Μάρτιο του 2020 κατατέθηκε εκ μέρους μου αίτημα στο ΥΠΠΑΝ να εργάζομαι με τηλεργασία λόγω πολλαπλής αναπηρίας. Στο αίτημα αυτό δεν έχω λάβει γραπτή απάντηση.

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2020 (ώρα 19:00 στο δημοτικό πολιτιστικό Θέατρο Γερμασόγειας) συμμετείχα στην εκδήλωση δημόσιας συζήτησης με θέμα «Τηλεργασία στην Κύπρο» που διοργάνωσε η ΟΝΕ ΔΗΣΥ Λεμεσού και στην οποία συμμετείχαν οι: Υπουργός Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου, Υφυπουργός Καινοτομίας Κυριάκος Κόκκινος, Γενικός Διευθυντής ΟΕΒ Μιχάλης Αντωνίου και Αντιπρόσωπος ΟΝΕ για την τηλεργασία Δρ. Ανδρέας Μαθηκολώνης. Την εκδήλωση μπορείτε να την παρακολουθήσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/106871760891329/videos/781606052638388

Η δική μου παρέμβαση στον πιο κάτω σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/1281367421/videos/543972483413643/

Από τον Ιανουάριο του 2021, μετά από επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις ανταπόκρισης στο δίκαιο αίτημά μου προς το ΥΠΠΑΝ, εργάστηκα με τηλεργασία στην υπηρεσία των ΚΙΕ του ΥΠΠΑΝ – στο πλαίσιο των εύλογων προσαρμογών που ορίζει η Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες –  και είμαι βέβαιη για την ποιότητα της εργασίας μου.

Τον Ιούλιο του 2021 ανακοινώθηκε μετακίνησή μου στο γυμνάσιο Παλουριώτισσας. Έχω ήδη καταθέσει ένσταση μέσω ΣΕΠ στην οποία δεν έχω λάβει, επίσης, απάντηση.

Σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία ενημερώθηκα από το ΥΠΠΑΝ πως το θέμα διευθετήθηκε. Τοποθετήθηκα στα ΚΙΕ Στροβόλου και αναρωτιέμαι γιατί μετακινήθηκα και τι είδους εργασία θα προσφέρω εξ αποστάσεως στο ΚΙΕ αυτό.

Η πρόνοια για αλλαγή καθηκόντων αγνοήθηκε.

Το ψυχολογικό κόστος της αντιμετώπισης αυτής το αντιμετωπίζω ακόμη. Αναρωτιέμαι καταπόσον υπάρχει ευθύνη που πρέπει να καταλογιστεί.

 

Η τηλεργασία και οι εύλογες προσαρμογές στην εργασία:

«Εύλογες προσαρμογές είναι οι αλλαγές που γίνονται στις θέσεις εργασίας ή στο εργασιακό περιβάλλον, οι οποίες είναι απαραίτητες για να μπορέσει ένα άτομο με αναπηρία να υποβάλει αίτηση για μία θέση, να εκτελεί τα καθήκοντά του και να εξελιχθεί επαγγελματικά ή να παρακολουθήσει κατάρτιση.

Οι εύλογες προσαρμογές αφορούν οποιονδήποτε εργαζόμενο με αναπηρία. Το δικαίωμα σε εύλογες προσαρμογές επεκτείνεται σε όλες τις σχετιζόμενες με την εργασία δραστηριότητες που καλύπτονται από το δίκαιο της ΕΕ, από τη διαδικασία υποβολής αίτησης για μία θέση μέχρι τη λήξη της σχέσης εργασίας. Καλύπτει επίσης τις συνθήκες εργασίας και τις πρόσθετες παροχές».

https://europa.eu/youreurope/business/human-resources/equal-treatment-qualifications/reasonable-accommodation/index_el.htm#

Στην ίδια ιστοσελίδα ανάμεσα στις «Εργασιακές ρυθμίσεις» θα δείτε τις δύο που αφορούν εμλένα προσωπικά και είναι οι ακόλουθες: 1. ελαστικό ωράριο εργασίας 2. Τηλεργασία.

Από τις «Τεχνικές λύσεις» με αφορούν οι δύο ακόλουθες:  1. έπιπλα γραφείου, όπως ρυθμιζόμενα γραφεία ή εργονομικά καθίσματα

2. εγκατάσταση μεγεθυντικών οθονών υπολογιστή.

Tα «Μέτρα ευαισθητοποίησης» αφορούν την πολιτεία η οποία καλείται να αλλάξει η ίδια νοοτροπία (Αυτό σημαίνει ότι κανείς και καμία δεν δικαιούται να με προσβάλλει επειδή δεν αντιλαμβάνεται την αναπηρία μου και τη φύση της εργασίας μου):

«δημιουργία εργασιακής νοοτροπίας χωρίς αποκλεισμούς, ώστε ένα άτομο να μπορεί να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του ανεξάρτητα από την αναπηρία του».

 

Η Οργάνωση Πολιτισμού (Αναπηρίας) «Νεόφυτος» και οι  ενεργοί πολίτες:

Στο σημείο αυτό του κειμένου καλούμαι να ξεφύγω από το Εγώ και να προχωρήσω στο Εμείς (Αλλιώς δεν θα ήμουνα αυτή που είμαι, όσο ενοχλητική και να είμαι, όσο και να προκαλώ συναισθήματα μίσους στη συστημική ομάδα χειραγωγών των δικαιωμάτων μου τα οποία προσκρούουν στα προσωπικά συμφέροντα και τις φιλοδοξίες του καθενός των):

Η Καλλιόπη θέλει, επίσης, να εργαστεί. Έχει σπουδάσει γραμματειακά και θα ήθελε να εργαστεί ως γραμματέας ή τηλεφωνήτρια. Είναι μόνιμα καθηλωμένη και έγκλειστη (υποτίθεται όλοι γνωρίζουμε από εγκλεισμό τώρα με την πανδημία μα ήταν και αυτό ένα από τα κενά συνθήματά της).

Έχει εργαστεί μόνο μια φορά στη ζωή της χάρη σε σχέδιο που έτρεξε το Υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε συνεργασία με την ΑΝΑΔ. Το σχέδιο με το όνομα

«Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για την Πρόσληψη Ατόμων με Αναπηρία» περιγράφεται πιο κάτω:

http://www.mlsi.gov.cy/mlsi/dl/dl.nsf/All/FB81120273E2F050C22581CB00412586?OpenDocument

Αν βρούμε εργασία για την Καλλισθένη θα προκύψει ένα βασικό πρόβλημα: Πώς θα πηγαίνει στον χώρο εργασίας της; Και εδώ προκύπτει ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα στη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία στην Κύπρο του 2021 το οποίο μάς αφορά όλους πλην, εικάζω, των μελών της ΟΠΑΚ (http://opak.org.cy/archiki/opak/ypiresies/), αυτό του βοηθού, συνοδού, φροντιστή, νοσηλευτή το οποίο με απασχόλησε δημόσια πολλάκις.

Εάν, όμως, η Καλλισθένη εργοδοτούνταν επίσης με τηλεργασία; Γιατί να μην πρωτοτυπήσουμε με ένα καινούριο «Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για την Πρόσληψη Ατόμων με Αναπηρία» που αυτή τη φορά να αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους με αναπηρία που επιθυμούν και μπορούν να εργαστούν μέσω τηλεργασίας; Ιδού μια πρόταση την οποία θα υποστήριζα και θα προωθούσα επίσης. Πρέπει, επιτέλους, να ξεπεράσουμε την εικόνα του ανάπηρου ανθρώπου που είναι ικανός μόνο να δεκτεί τη φιλανθρωπία μας!

 

Η φιλανθρωπία και το απών κράτος δικαίου:

«Η φιλανθρωπία συνδυάζει τον πραγματικό οίκτο με την επίδειξη δύναμης και το τελευταίο στοιχείο εξηγεί γιατί οι ισχυροί τείνουν περισσότερο να είναι γενναιόδωροι παρά να παρέχουν κοινωνική δικαιοσύνη».

(Reinhold Niebuhr, Moral Man and Immoral Society, 1932)

 

Ηθικά διλήμματα: 

Τι μπορεί να κάνει μια πολίτης της οποίας τα δικαιώματα δεν αναγνωρίζονται και δεν κατοχυρώνονται;

Τι μπορεί να κάνει μια πολίτης η οποία δεν εμπιστεύεται πλέον θεσμούς και πολιτικούς στον τόπο τούτο;

Τι μπορείς να κάνεις εσύ που παρακολουθείς αμέτοχος και αδρανής να εκτίθεμαι δημοσίως επανειλημμένα για τα αυτονόητα δικαιώματά μου;

Αλήθεια, έχεις πρόθεση ποτέ να υψώσεις ανάστημα; Στη θέση μου τι θα έκανες ακριβώς; Αναρωτιέμαι.

 

Το όραμά μου:

Nα νομοθετηθεί  το δικαίωμά μου στην τηλεργασία. Τα δικαιώματα των ανθρώπων δεν πρέπει να είναι στο έλεος και τη φιλανθρωπική διάθεση κανενός διότι, όπως είθισται να λέμε, τα δικαιώματα είναι αυτονόητα.

 

Πρόεδρος Οργάνωσης Πολιτισμού «Νεόφυτος»

Γραμματέας Παράλληλης Βουλής για την Επιχειρηματικότητα