Αφήνοντας έξω τα ζητήματα βιοηθικής, Όρκου του Ιπποκράτη, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μισαλλοδοξίας, ρητορικής μίσους κτλ., αντλώ από παλαιότερη μου μελέτη μου μια παράγραφο σχετικά με τον εορτασμό του Πάσχα, ως παράδειγμα ανοχής της αντίθετης άποψης, κάτι που δυστυχώς σήμερα δεν βλέπουμε με την ισοπεδωτική προσπάθεια να μας επιβάλουν το πειραματικό εμβόλιο, που ορισμένοι έχουν χαρακτηρίσει ακίδα του θανάτου και της παρενέργειας:

«Ανάμεσα σε άλλα, ο Επίσκοπος Ευσέβιος ο Καισαρεύς (263-339) και ο Επίσκοπος Λουγδούνου (Λυών) και Άγιος Ειρηναίος (130-202) αναφέρονται στη διένεξη που ταλάνιζε τη νεαρή Εκκλησία (ανάμεσα σε τεσσαρεσκαιδεκατίτες και σε πεντεκαιδεκίτες), ήδη από τα χρόνια του Πάπα Σίξτου Α’ (115-125). Είναι δε χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Άγιου Πολύκαρπου, Επίσκοπου της Σμύρνης, ο οποίος επισκέφθηκε τη Ρώμη στα 157/158, αλλά δεν έγινε κατορθωτό να πειστεί από τον Πάπα Ανίκητο για την ορθότητα του εορτασμού του Πάσχα μόνο ημέρα Κυριακή, εντούτοις αποχώρησε εν ειρήνη.»

Επαναλαμβάνω, οι ιατρικές πράξεις δεν είναι δυνατό να επιβληθούν και οποιαδήποτε προσπάθεια για έμμεσο εξαναγκασμό είναι καταδικαστέα και, μάλλον, θα οδηγηθούν οι υπεύθυνοι σε μια δεύτερη δίκη της Νυρεμβέργης. Η απόφαση να βάλεις ή όχι ένα πειραματικό εμβόλιο αφορά αποκλειστικά και μόνο εσένα και κανέναν άλλο. Ο μύθος για συλλογική ευθύνη και κουρουφέξαλα μπάζει από παντού.

Επιπλέον, τα διάφορα «κίνητρα», μπαξίσια και απόπειρες χρηματισμού ή δωροδοκίας για να καταφέρουν το στόχο τους οι δυνάστες μας είναι – τουλάχιστον – καταδικαστέες, και όσοι προβαίνουν στην πράξη αυτή λόγω λεφτών ή κινήτρων μου θυμίζουν τον όρο «εκπόρνευση της συνείδησης».

Χωρίς να τους δικαιολογώ, ταυτόχρονα κατανοώ ότι είναι «πολλά τα λεφτά», κατά την προσφιλή λαϊκή ρήση, αφού το μεγαλύτερο καρτέλ του κόσμου (οι φαρμακοβιομηχανίες) έκαμεν τα παλλούτζια του χρυσά, δίνοντας κάποιο ελάχιστο μερίδιο των κερδών ως μπόνους σε αυτούς που μας καταδυναστεύουν, ενώ εκείνοι με τη σειρά τους παραχωρούν διευκολύνσεις και επιχορηγήσεις στα στρατευμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που – αντί να πληροφορούν σωστά και αντικειμενικά τον κόσμο, ως όφειλαν – ουσιαστικά σπέρνουν την τρομοκρατία και διασπείρουν αποσπασματικές ή και μη αληθείς ειδήσεις.

Για να μην αναφερθώ στον εξόφθαλμα αντισυνταγματικό και κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαχωρισμό σε «εμβολιασμένους» και «μη εμβολιασμένους» με τους μεν να καθίστανται πολίτες πρώτης κατηγορίας και τους δε παρακατινοί, δεύτερης διαλογής, καταστάσεις που παραπέμπουν στο άπαρτχαϊντ της Νότιας Αφρικής ή το φυλετικό διαχωρισμό που επικρατούσε στις ΗΠΑ, κυρίως τις νότιες πολιτείες.

Scientia omnipotentia. Αλλά οι γιατροί δεν είναι αλάθητοι. Να υπενθυμίσω ότι οι γιατροί του Γ’ Ράιχ είχαν αναπτύξει τις δικές τους απόψεις, ενώ μέχρι τη δεκαετία του 1940 πολλοί γιατροί συνιστούσαν το κάπνισμα επειδή προστάτευε από το κρυολόγημα! Εκτός από την έλλειψη εμπειρικής γνώσης, πολλές φορές παρεισφρύει και η ιδεολογική στράτευση. Και, εκτός άλλου, το σημαντικότερο είναι ότι απουσιάζει μέχρι σήμερα έστω και μια μελέτη με τα μακροπρόθεσμα οφέλη και αρνητικά του εμβολίου, πολύ απλά επειδή όσοι το λαμβάνουν αποτελούν μέρος του μεγαλύτερου ιατρικού πειράματος στην ιστορία του κόσμου. Σήμερα ορισμένοι γιατροί δρουν ως πλασιέ ενός πειραματικού εμβολίου…

Ολοκληρώνω δανειζόμενος μια άλλη παράγραφο, από μια άλλη μου μελέτη στα Αγγλικά: «In January 2001, Québec’s Deputy Premier and Head of the separatist Parti Québécois, Bernard Landry, refused an $18 million grant to renovate the Québec City zoo, because Ottawa required the Canadian flag to be flown beside the Québec flag: “Le Québec n’a pas l’intention de faire le trottoir pour des bouts de chiffons rouges” (Québec does not intend to prostitute itself for bits of red rags).»

Ασχέτως αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτή την απόφαση της κυβέρνησης του Κεμπέκ το 2001, το απόσταγμά της είναι ότι κάποια πράγματα είναι υπεράνω χρημάτων ή ανταλλαγμάτων…