Η δίψα της εξουσίας υπερισχύει του κοινού κινδύνου έναντι του κοινού εχθρού. Υιοθετούνται  συνειδητά προβοκάτσιες πέμπτης φάλαγγας εντός της Κύπρου.

ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ : Η Κ.Δ.βρήκε φυσικό αέριο και αντί οι κυβερνώντες να ακούσουν τις εισηγήσεις της Συμμαχίας Πολιτών για προπώληση, σήμερα ο Ερντογάν θα στεκόταν στην ουρά για παραλαβή Φ.Α. και όχι να θεωρεί την Κ.Δ. εκλιπούσα και να προβάλλει το τουρκικό προδιαγραφών Δίκαιο με τη πολεμική των ναυτικών αποκλεισμών και κανονιοφόρων. Άρχισε στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της Κύπρου να καλιεργεί τον φόβον, ότι αν δεν συνεναίσουμε στους όρους του θα τα χάσουμε όλα. Ασφαλώς και η Κ.Δ. θα χαθεί με εγγυητή τον Τουρκικό στρατό και με την παραμονή των εποίκων.

Το Ενιαίο Διπεριφερειακό κράτος το μετέτρεψαν σε Δ.Δ.Ο.σαν συμφωνημένη βάση λύσης, όταν ο λαός απάντησε ηχηρά και συντριπτικά ΟΧΙ και μετά βδελυγμίας απέρριψε την αποικιοκρατική ρατσιστική βρετανοτουρκική απαίτηση, της διζωνικής, του διαμελισμού. Η πολιτική ισότητα προστέθηκε στη Δ.Δ.Ο. σαν επικοδομητική ασάφεια, με την αναδομή του ψευδοκράτους σε συνιστώσα πολιτεία, με 40000 χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες, και δεν ξέρω πόσους Τούρκους εποίκους, και με υποδομή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην άλλη συνιστώσα πολιτεία.

Μετά τη Πενταμερή του Κρανς Μοντανά άρχισαν οι απειλές του τουρκικού Σουλτανάτου, η δε Λευκωσία επιχειρεί τη δημιουργία καλού κλίματος για έναρξη συνομιλιών με την εξημέρωση του θηρίου Ερντογάν ελπίζοντας ότι η Τουρκία θα επιτρέψει την επανέναρξη από εκεί που είχαν μείνει στο Κρανς Μοντανά. Αλλά φεύ! Στα χρόνια της νεότερης ιστορίας της Κύπρου μάθαμε πως υπάρχουν πολλών τύπων δολοφονίες από κάπηλους και διαστροφείς, και άμα δεν τους αρκούνταν τα πρόσωπα αλλοιώνουν τις έννοιες και τις λέξεις. Η Τουρκία εκτραχύνεται ποντάροντας αφ’ένος στα φοβικά σύνδρομα του Ελληνισμού και αφ’ετέρου στην Κυπριακή ηγεσία που έντρομη επιθυμεί συνομιλίες για όλα τα θέματα χωρίς όρους, χωρίς να εξετάζει καν τα διεθνή γεγονότα του περίγυρου της Κύπρου που αλλάζουν άρδην.

ΥΠΕΞ ΚΥΠΡΟΥ : Ορκοδοτούμεν υπέρ της Δ.Δ.Ο. (συνάντηση Τσαβούσογλου και Ν.Χριστοδουλίδη) βρεθήκαμε μπροστά στο φαινόμενο να παρακαλούμεν την Τουρκία να συναινέσει στη Διζωνική και να μας γυρίζει την πλάτη περιφρονητικά, υποστηρίζοντας τη λύση δύο κρατών.

Το <Δεν ξεχνώ και καλή Λευτεριά> άρχισαν να ξεθωριάζουν στο μυαλό των τρομαγμένων πολιτών που εμβρόντητοι παρακολουθούν τη λαμογιά και τα ψέματα των ηγετών, ρυμουλκούμενοι από ιδιωτικά συμφέροντα και διατήρηση της καρέκλας της εξουσίας.

Για τον μιμητή του Χίτλερ Ερντογάν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, όπως στο παρελθόν για τη τύχη όλων των δικτατόρων που δημιούργησαν οι ηγέτες των υπερδυνάμεων, και μετά τους εξευτέλισαν και τους αφάνισαν.