ΣΤΟΝ δικό του εκτροχιασμό -ένεκα του πολωτικού κλίματος των Εκλογών- και το μονόστηλο.
Να τρέχουν δίπλα μας γεγονότα πρωτόγνωρα και ειδήσεις εντυπωσιακές, και να παραμερίζονται από ανούσιες μικροκομματικές σκοπιμότητες. Ομοίως και επετειακές υποχρεώσεις.
Για παράδειγμα:
· Και πότε θα δοθεί ξανά ευκαιρία ν’ ασχοληθεί η χρονογραφία με την υπερπανσέληνο της περασμένης εβδομάδας; Ή με τα αρχαιολογικά ευρήματα που αποδεικνύουν ότι νάνοι ιπποπόταμοι και ελέφαντες έφτασαν στην Αγία Νάπα από την Αίγυπτο πριν από 30 εκατομμύρια περίπου χρόνια; (Απορία …αλληλογορική: Αποδείξεις για άφιξη κροκοδείλων και στρουθοκαμήλων -αναπαραγομένων και μεταλλαγμένων- δεν υπάρχουν;)
Ομοίως, παρήλθε και η Τσικνοπέμπτη, καθώς ανάμεσα σε τσικνίζοντες κινήθηκαν και επιτήδειοι τσουνιασμένοι και (ετερο)κομματικοί …τσικνωμένοι!
Έτσι κι αλλιώς, από καιρό πολύ, η Τσικνοπέφτη δεν περιορίζεται στην αποφυγή της κρεατοφαγίας για ένα δίμηνο πριν το Πάσχα, αλλά εκτείνεται σε παράλληλους -και μεταφορικούς- συνειρμούς:
– Άλλοι να ψήνουν -και να ψήνονται στους καπνούς- και άλλοι να …τραπεζώνονται!
(Μετεκλογική απόδειξη: Άλλοι να νυχτοξημερώνονται για να στηθούν οι εξέδρες -συνθηματικό το «βίρα οι γάροι» της δεκαετίας του ’80- και άλλοι να καπαρτίζουν στους πανηγυρισμούς. Άλλοι να βάλλουν τη ράχη τους, και άλλοι να τη χρησιμοποιούν για δίαυλο απογείωσης του προσωπικού βολέματος).
Παρότι ανάποδα ξεκίνησε το παιχνίδι της τσίκνας από τους παμπόνηρους προγόνους μας στις σχέσεις (αλληλο)εμπαιγμού τους με τους θεούς.
Επειδή, λέει, έπρεπε να λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας και αποπροσανατολισμού του πλήθους η συνταγή των εξουσιών «άρτος και θεάματα», γι’ αυτό:
– Για να …τιμηθούν οι θεοί, ανάγκη εκατόμβης!
Να τρων και να λαρτομουστατζιάζουν τα πλήθη και οι ηγεσίες, και να …απολαμβάνουν την κνίσαν και τους καπνούς οι θεοί.
Παλαιοί τε και νέοι οι κουτοπόνηροι τσικνίζοντες και …τσικνωμένοι.
