Τι έλεγαν όλοι αυτοί, που γνώριζαν πως το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα (ΚΕΠ) έμπαζε από παντού και παρέκαμπτε τα νομικά πλαίσια εφαρμογής του; Ότι μετά το «κούρεμα» καταθέσεων του 2013 και την ισοπέδωση του τραπεζικού συστήματος θα έπρεπε διακαώς να εξασφαλισθούν επενδύσεις, να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, να κινηθεί η οικονομία. Αναζητούσαν, έλεγαν, τρόπους στήριξης της οικονομίας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Μετά το «κούρεμα» ακολούθησε και το «ξύρισμα», η απόλυτη κοροϊδία. Γιατί αυτό το Πρόγραμμα, όπως αποδεικνύεται, έγινε για να στηριχθούν -και να πλουτίσουν- βασικοί παίκτες της κυπριακής οικονομίας. Όχι, όμως, η κυπριακή οικονομία. Πρόκειται για τους ίδιους, που ενίοτε είναι πρωταγωνιστές. Ένας… σύνδεσμος «Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης», που ενεργοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Πολιτικοί, κρατικοί αξιωματούχοι, δικηγορικά γραφεία, επιχειρηματίες ακινήτων και σαΐνια αναζήτησης πελατών. Μια παρέα, μια «ιερή συμμαχία» για το χρήμα. Λεγόταν, τότε, πως με αυτό τον τρόπο κινείτο το χρήμα και η οικονομία, και σε κάποιο βαθμό τούτο έγινε. Αλλά αυτό που προσπάθησαν και έγινε, ήταν πως είναι η δική τους οικονομία που… πέτασε!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ βάσει των ευρημάτων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, «ενώ το ΚΕΠ υπολογιζόταν ότι θα αποφέρει στην κυπριακή αγορά συνολικά 7 δισεκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή επενδύσεις συνολικού ύψους 4,5 δισεκατομμυρίων (64%) διαπιστώνεται πως παρουσίασαν επιπλοκές. Συγκεκριμένα, ένας σημαντικός αριθμός αγοραπωλητήριων εγγράφων ακινήτων (βασική προϋπόθεση για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας) αξίας 3,5 δισ. ευρώ εκκρεμούν. Και παραμένουν σε εκκρεμότητα για χρονικό διάστημα από δύο μέχρι και οκτώ έτη. Επιπρόσθετα, ένας μεγάλος αριθμός συμβολαίων για αγορά ακινήτων που αντιστοιχεί στο αξιοσέβαστο ποσό της τάξεως του ενός δισ. ευρώ, έχει ακυρωθεί». Δηλαδή, γινόταν η αρπαχτή και από τους μεν (εν δυνάμει Κύπριους που αποκτούσαν υπηκοότητα) κι από τους δε (μεσολαβούντες), ενώ η «λυπητερή» πήγαινε στο Κράτος. Στο κράτος, που έχανε πολλά εκατομμύρια. Είναι σαφές πως δεν υπήρξαν ή και δεν λειτούργησαν μηχανισμοί ελέγχου. Δεν υπήρξαν γιατί το Κράτος δεν διαθέτει ή επειδή κάποιοι δεν ήθελαν; Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να διερευνηθεί και να δοθούν απαντήσεις.
Ο Γενικός Ελεγκτής αναφέρει πολλά άλλα στην έκθεσή του. Αναφέρεται και στις συστατικές, για τον «καλό χαρακτήρα», του υποψήφιου Κύπριου, που σε κάποιες περιπτώσεις δινόντουσαν από τους… πωλητές. Κοντολογίς, αυτοί παπάδες αυτοί τατάδες. Και γι’ αυτό και υπήρξαν καταζητούμενοι, φυγάδες και καταδικασθέντες, ένοικοι φυλακών στις χώρες τους, που εξασφάλισαν κυπριακή υπηκοότητα. Δόθηκε υπηκοότητα σε ανθρώπους, οι οποίοι ήταν στη λίστα της Ιντερπόλ. Δεν την κοίταξε κανείς; Το… ξέχασαν ή χύθηκε… ο καφές στη λίστα και σβήστηκαν τα ονόματα; Σημειώνεται, επίσης, στην έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας ότι δεν παρουσιάζονταν όλα τα στοιχεία ενώπιον του υπουργικού. Πώς και γιατί είναι ένα ακόμη ερώτημα, που πρέπει να απαντηθεί.
Είμαστε μπροστά σε μια πραγματικότητα, που επιβεβαιώνει το σκάνδαλο. Τόσο το πόρισμα της Επιτροπής Νικολάτου όσο και η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας τεκμηριώνουν ότι υπήρξε σκάνδαλο. Τεκμηριώνουν τη διαπλοκή, η οποία ήταν και θεσμική.
Τα «χρυσά διαβατήρια» δεν ήταν και δεν είναι ένα «μεμονωμένο γεγονός». Ήταν ένα ακόμη «παράθυρο», που άνοιξε για να γίνονται τα γνωστά πάρτι. Αύριο θα ανακαλυφθεί κάτι καινούργιο και… αποδοτικό. Στην Κύπρο, κι αυτό πλέον είναι δεδομένο, λειτουργεί ένα παράλληλο σύμπαν, αυτό της γνωστής παρέας. Όπως αυτό, το οποίο αναδείχθηκε με τη θεατρική – τραγική παράσταση, στο βίντεο του «Αλ Τζαζίρα».
Με τα «χρυσά διαβατήρια» αυτό που έγινε ήταν το πάρτι της γνωστής αλυσίδας των συναλλαγών. Στήθηκε, όπως αναφέρθηκε, για να στηρίξει την οικονομία, αλλά στήριξε το γνωστό σύστημα και διέσυρε τη χώρα.
Τι απαιτείται; Κάθαρση και αλλαγή «παραδείγματος», πολιτικού και κοινωνικού. Εάν δεν αντιμετωπισθεί αυτός ο διαλυτικός ιός, θα ζούμε με την πανδημία για πάντα. Κάποιους βολεύει, τη χώρα όχι.
