Βρίσκω πολύ συμπαθητικές και πλούσιες σε ουσιαστικό περιεχόμενο τις ανακοινώσεις του υποψηφίου του Νέου Κύματος, Κωνσταντίνου Χριστοφίδη. Μόνο που σε κάποιες από αυτές αντιλαμβάνομαι ή υποψιάζομαι ότι υποκύπτει ο κ. Χριστοφίδης στον προεκλογικό πειρασμό του καλοπιάσματος της κοινής γνώμης, αποδίδοντάς της προθέσεις, ιδιότητες και ικανότητες που δεν δικαιολογούνται απ’ όσα ζούμε, ανεχόμαστε, προκαλούμε και αναπαράγουμε ως κοινωνία.
Προσωπικά δίνω προσοχή και στις ανακοινώσεις του Μάριου Ηλιάδη, ενώ κάποιες ραδιοφωνικές συνεντεύσεις του Χριστόδουλου Πρωτοπαπά μού προκάλεσαν επίσης πολύ θετική εντύπωση.
Νοουμένου ότι ο κ. Χριστοφίδης ανήκει στη σχετικά μεγάλη -ενόψει αυτών των προεδρικών εκλογών- ομάδα υποψηφίων που μια ψύχραιμη αξιολόγηση νομίζω πως τους κατατάσσει στους υποψήφιους με ποιότητα και περιεχόμενο και δεδομένου ότι αυτή η κατηγορία δεν τυγχάνει μεγάλης ή ικανοποιητικής προβολής, νομίζω πως είναι δίκαιο και χρήσιμο να δίνουμε, όποτε είναι πρόσφορο, βήμα για να διαδίδονται κάποιες θέσεις τους.
Εξέδωσε που λέτε μια ανακοίνωση την Πέμπτη ο κ. Χριστοφίδης και μας θύμισε παλιά αγαπημένα παραμύθια με τα οποία αποκοιμήθηκαν κατά καιρούς μερικές γενιές Ελληνοκυπρίων και η αναπαραγωγή τους θα μπορούσε να αποκοιμήσει χιλιάδες άλλους των νέων γενιών.
Ο κ. Χριστοφίδης τιτλοφόρησε την ανακοίνωση με τη διαπίστωση «Πολιτικό σύστημα που μας παραμυθιάζει». Αυτομάτως υποδεικνύει δύο ένοχους, υποθέτω: Το πολιτικό σύστημα και… το πυκνότατο ακροατήριο που ευκόλως και προθύμως παραμυθιάζεται.
Κωδικοποιώ κάποια παραμύθια από το ανθολόγιο του κ. Χριστοφίδη. Μπορείτε να αναζητήσετε στο google αυτούσια την ανακοίνωση:
– Η Κύπρος θα γίνει «κέντρο Πληροφορικής και Πληροφοριών» (μπορεί να εννοούσαν τα εισαγόμενα υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης κ. Χριστοφίδη, μην τους αδικούμε).
– Θα γίνουμε «κέντρο υπηρεσιών υγείας». Και εξηγεί: Τότε ιατρικές σχολές δεν είχαμε (σ.σ. ούτε ΓεΣΥ). Για να αποκτήσουμε κρατική ιατρική σχολή, περάσαμε από χίλια μύρια κύματα. Και όταν αποκτήσαμε, όλο το ιατρικό και πολιτικό κατεστημένο έκανε και συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να μην γίνουν πανεπιστημιακές κλινικές και να μην γίνει πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Ακόμη δεν το έχουμε! Τα συντεχνιακά συμφέροντα επικράτησαν».
– Θα κάνουμε την Κύπρο «κέντρο αερομεταφορών». Και εξηγεί: «Στον δίαυλο του τότε αεροδρομίου δεν μπορούσαν να προσγειωθούν οι μισοί τύποι μεγάλων αεροσκαφών. Τέλος, όταν μετά από δεκαετίες αποκτήσαμε αεροδρόμιο, κλείσαμε τις Κυπριακές Αερογραμμές».
– Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Κυριάκος Χαζτηγιάννης, πρώην πρόεδρος της επιτροπής παιδείας της βουλής, θυμήθηκε χθες ξαφνικά, γράφει ο πρώην πρύτανης, ότι η Κύπρος πρέπει να γίνει «κέντρο εκπαίδευσης», όταν η ίδια η επιτροπή στην οποία προέδρευε σταμάτησε κάθε προοπτική εισδοχής νέων φοιτητών με διεθνείς εξετάσεις. Όταν η ίδια η επιτροπή αρνήθηκε να περάσει το νομοσχέδιο παροχής προγραμμάτων στα Αγγλικά στα κρατικά πανεπιστήμια.
– Θα γίνουν μεγάλες πλατφόρμες φυσικού αερίου, αγωγοί και ενεργειακές διασυνδέσεις. Έστελναν, γράφει, τους νέους να γίνουν μηχανικοί και τεχνικοί φυσικού αερίου κατά εκατοντάδες. Πλήρωναν υπέρογκα δίδακτρα και σήμερα εισπράττουν την απουσία προγραμματισμού και ενός κράτους που τους «δουλεύει» κατά συρροή.
Ο κ. Χριστοφίδης μάλλον άφησε τα δημοφιλή και πολυδιαβασμένα παραμύθια για το Κυπριακό, τη διεθνοποίηση και την αμυντική θωράκιση για μια άλλη ανακοίνωση. Δεκτόν. Η ανθολογία των παραμυθιών σαφώς και δεν είναι πλήρης, αλλά είναι μια αξιόλογη προσπάθεια από τον πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Εκεί που μου τα χάλασε ο κ. Χριστοφίδης ήταν προς το τέλος της ανακοίνωσης, όταν έγραψε πως «τελικά αυτό το πολιτικό σύστημα παράγει πολύ περισσότερα παραμύθια από ό,τι μπορεί να καταναλώσει ο λαός μας».
Νομίζω αγαπητέ πρύτανη πως τουλάχιστον στη μεγάλη και ακμάζουσα αγορά παραμυθιών ισχύει ακόμα ο «νόμος» της προσφοράς και της ζήτησης. Να το πω διαφορετικά: Δεν χορταίνουμε από παραμύθια! Δεν προλαβαίνει να ξεχαστεί ένα και κυκλοφορεί άλλο. Πριν προλάβουμε να αποστηθίσουμε αυτό που κυκλοφορεί, απαιτούμε νέο. Και κυκλοφορεί νέο.
Δυστυχώς, κ. Χριστοφίδη, αποδείχθηκε -τουλάχιστο στις δεκαετίες της ανεξαρτησίας- πως δεν είναι μόνο η παραγωγή παραμυθιών ανεξάντλητη, αλλά και η κατανάλωση.
Δεν χρειάζεται να καλοπιάνετε κανένα. Είμαι σίγουρος πως ξέρετε πολύ καλά κι εσείς ότι και αυτή τη φορά τα παραμύθια της μόδας θα γίνουν δεκτά -με ενθουσιασμό ή όχι δεν έχει και πολλή σημασία- από την ενεργή πλειοψηφία και θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς… καλύτερα. Όπως σε όλα τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
ΑΝ σας ενδιαφέρει να μην γίνεστε δέκτες μόνο της επίσημης εκδοχής για την ενεργειακή κρίση και το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα (το οποίο σε άλλες χώρες της ΕΕ είναι πολύ πιο ακριβό απ’ ότι στην Κύπρο, λόγω του φυσικού αερίου) ρίχνετε και καμιά ματιά στις ανακοινώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη και του ΜέΡΑ25. Απλά για πρόσθετο προβληματισμό.
ΕΞΕΔΩΣΕ που λέτε, την Τετάρτη, ανακοίνωση το Μέρα25 και θέτει το εξής ερώτημα στους Ελλαδίτες αναγνώστες και όχι μόνο: «Στα 182,9 ευρώ η μεγαβατώρα (MWh) στις Ισπανία και Πορτογαλία, στα 616,38 ευρώ στην Ελλάδα (σ.σ. και σε άλλες χώρες μέλη). Γιατί συμβαίνει αυτό;».
ΚΑΙ δίνει τη δική του ενημέρωση-διάγνωση το ΜέΡΑ25, το οποίο πιστεύω λείπει πολύ από την κυπριακή πολιτική ζωή: «Επειδή πολύ απλά, οι δύο αυτές χώρες πέτυχαν στα τέλη Μαρτίου (σ.σ. σύνοδος κορυφής της ΕΕ, από την οποία έφυγε στη μέση ο δικός μας Πρόεδρος, για να προλάβει το αεροπλάνο για Κύπρο!) εξαίρεση από την οριακή τιμολόγηση που πάει πακέτο με το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Δεν τιμολογούνται λοιπόν, για παράδειγμα οι kwh (κιλοβατώρες) που παράγονται με εξαιρετικά χαμηλό κόστος από ΑΠΕ ή υδροηλεκτρικά με τιμές φυσικού αερίου».
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ πως σύμφωνα με το μοντέλο στόχος της ΕΕ για την «ανταγωνιστική αγορά ηλεκτρισμού» που εφαρμόζεται στις πλείστες χώρες της ΕΕ, στην προημερήσια αγορά μπορεί να βάλει ένας παραγωγός από φωτοβολταϊκά τιμή ένα σεντ την κιλοβατώρα και ένας που παράγει από φυσικό αέριο 30 σεντ και στο τέλος την προσφορά να την πάρει αυτός με ΑΠΕ, ΑΛΛΑ στην τιμή του ακριβού παραγωγού, δηλαδή 30 σεντ! Ναι, έτσι προβλέπεται και έτσι γίνεται, εξού και τα θεόρατα απροσδόκητα κέρδη για τα οποία γίνεται χαμός στην ΕΕ και αντί να αλλάξει το μοντέλο άνοιξαν τα ταμεία των κρατών και επιχορηγούν το ρεύμα, στερώντας λεφτά για κοινωνική πολιτική και διαιωνίζοντας τα ουρανοκατέβατα κέρδη. Με την εξαίρεση κρατών που τα φορολογούν μερικώς και εκτάκτως.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ το ΜέΡΑ25: «Όσο ισχύει αυτό το βαθιά ταξικό ενεργειακό μοντέλο, που ευνοεί μόνο την ολιγαρχία της ενέργειας, είμαστε καταδικασμένοι να επιδοτούμε τα μυθικά τους κέρδη, είτε μέσω του δημόσιου ταμείου -μόνο για τον μήνα Σεπτέμβριο θα φεσωθούμε 2 δισ. ευρώ για να τους τα δώσουμε-, είτε θα κληθούμε να τα πληρώνουμε (σ.σ. απευθείας) από την τσέπη μας».
ΤΟ ΜέΡΑ25 προτείνει: 1. Δημοψήφισμα τώρα για την κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας (το οποίο προβλέπεται να λειτουργήσει και στην Κύπρο, με κάποιες παραλλαγές αλλά με τον ίδιο παραλογισμό, μέσα στο 2023), 2. Άμεση εθνικοποίηση της ΔΕΗ, 3. Το ρεύμα είναι δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα ιδιωτικό!
Σαν να μην πέρασε μια μέρα
Διάβασα στον Φιλελεύθερο την πιο κάτω ενημέρωση και μου ήρθε αμέσως στον νου αυτό που έβαλα στον τίτλο: «Είκοσι δύο χρόνια από τη ζωντανή ηχογράφηση του δίσκου «Εκτός τόπου και χρόνου» στον Λυκαβηττό, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης συναντά ξανά στη σκηνή τον Σταύρο Λάντσια (πιάνο, πλήκτρα), τον Μιλτιάδη Παπαστάμου (ηλεκτρικό βιολί, μαντολίνο, φυσαρμόνικα), τον Γιώτη Κιουρτσόγλου (ηλεκτρικό μπάσο, άταστο ηλεκτρικό μπάσο) και τον Μιχάλη Καπηλίδη (τύμπανα), τραγουδώντας όσα τους (και μας) φέρνουν σήμερα εδώ, σε μια ηλεκτρισμένη γιορτή του εδώ και του τώρα». Διαφωνείτε; Πιστεύω πως όχι. Εύστοχο το ρετρό από τον Αλκίνοο.
Ίσως να σταματούσε το ΚΕΠ νωρίτερα
Καμιά δικαιολογία δεν σώζει την Κυβέρνηση για όσα έπραξε ή επέτρεψε να πράξουν άλλοι σε σχέση με την έκδοση διαβατηρίων σε αλλοδαπούς έναντι της αγοράς (πραγματικής, εικονικής ή ακυρωθείσας) ακινήτων από επιχειρηματίες ανάπτυξης γης, μέσω ακριβοπληρωμένων παρόχων υπηρεσιών (δικηγόροι, κτηματομεσίτες, σύμβουλοι, κλπ). Και έχει δίκαιο η Ελεγκτική Υπηρεσία να διερωτάται «κατά πόσο είναι δυνατό η Κυβέρνηση, που αμφισβήτησε ευθέως την εξουσία της Υπηρεσίας για έλεγχο και προέβαλε χίλια δυο προσκόμματα και καθυστερήσεις και έκανε τα πάντα να την εμποδίσει να ελέγξει, που όσες εκθέσεις εκδώσαμε τις έριξε στο πυρ το εξώτερον, να κατηγορείται σήμερα ότι άργησε να κάνει έλεγχο». Παρόλα αυτά, η Ελεγκτική ναι, άργησε να κάνει τον έλεγχο. Μπορούσε και είχε υποχρέωση να το κάνει νωρίτερα. Κι αν της αρνούνταν τα στοιχεία, να βγει στα τραπέζια να φωνάζει, όπως σωστά έπραξε αργότερα.
