Χθες συζητήθηκε στην Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής το θέμα των αδειών λειτουργίας των ξενοδοχείων και των κέντρων αναψυχής όπου, όπως είναι γνωστό, τα πλείστα λειτουργούν χωρίς άδειες. Λέχθηκε για παράδειγμα ότι, το 2018, από τα 243 ξενοδοχεία και τα 3.600 κέντρα αναψυχής, μόνο 59% (24%) και 2.234 (62%) αντίστοιχα κατείχαν τις σχετικές άδειες. Όπως ανάφερε ο Γενικός Ελεγκτής, οι κυριότεροι λόγοι της μη ανανέωσης των αδειών λειτουργίας είναι οι αυθαίρετες επεκτάσεις και τροποποιήσεις, στις οποίες προβαίνουν αρκετές ξενοδοχειακές μονάδες και κέντρα αναψυχής χωρίς τη λήψη των σχετικών εγκρίσεων (πολεοδομική άδεια, άδεια οικοδομής κ.λπ.)
Παρόλο που τα στοιχεία από μόνα τους παραπέμπουν σε μια εικόνα πλήρους χάους και παρανομίας, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Από πλευράς ασφάλειας και υγείας, τα προβλήματα είναι ελάχιστα. 
Πρόβλημα όμως υπάρχει. Και η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τα ξενοδοχεία και τα κέντρα αναψυχής. Βαραίνει κυρίως τις αρμόδιες Αρχές και Υπηρεσίες, για δύο σημαντικούς λόγους:
Πρώτον, για την ανοχή που επιδεικνύουν στις παρανομίες και παρατυπίες. Μια ανοχή διαχρονική που συνέτεινε και στη διαχρονική επέκταση και μεγέθυνση των παρανομιών.
Δεύτερον, στην αδυναμία των αρμόδιων Αρχών και Υπηρεσιών να εξετάζουν έγκαιρα τις αιτήσεις που τίθενται ενώπιόν τους και πολλές φορές να τις καθυστερούν για χρόνια λόγω γραφειοκρατίας, ευθυνοφοβίας και τύπων.
Σαφώς και δεν πρέπει να υπερβάλλουμε. Διότι πρέπει να ξέρουμε πως ό,τι λέμε εδώ στην Κύπρο, δεν περιορίζεται στα γεωγραφικά όρια της χώρας μας. Όμως, πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να λυθεί. Ο νέος νόμος δίνει στα ξενοδοχεία χρονικό ορίζοντα πέντε ετών για να συμμορφωθούν. Και θα πρέπει στο τέλος της πενταετίας η ανοχή να είναι μηδενική. Εφόσον όμως διασφαλιστεί ότι σε αυτό το διάστημα, καμία παρανομία που ενέχει σοβαρούς κινδύνους δεν θα γίνει ανεχτή. Και θα πρέπει επίσης να γίνει ξεκάθαρο προς όλους ότι, από τούδε και στο εξής, σε ό,τι δεν συμμορφώνεται μπαίνει λουκέτο. Σε όποιον κι αν ανήκει, σε όποιον κομματικό χώρο πρόσκειται, όποιο κόμμα κι αν χρηματοδοτεί, όσα μέσα και γνωριμίες κι αν έχει. Αν μπορούμε να εφαρμόσουμε τη μηδενική ανοχή, τότε θα κερδίσουμε και το στοίχημα. Εξάλλου, είναι και άδικο -αθέμιτος ανταγωνισμός προς τους νομοταγείς επαγγελματίες και επιχειρηματίες…