Είχαν κι αυτοί το δίκαιο τους! Στελέχη του ΔΗΣΥ έθεταν ζήτημα διαγραφής από το κόμμα του Νίκου Χριστοδουλίδη και άλλων που τον στήριξαν δημοσίως, όπως ο επί 30 χρόνια βουλευτής Κώστας Κωνσταντίνου. Ως κομματικοί τις έχουν άλλωστε και κάπως ως έθιμο τις διαγραφές. Αλλά, το γεγονός είναι πως έπρεπε να βρουν τρόπο να αντιδράσουν αισθανόμενοι ότι τους πρόδωσαν οι συναγωνιστές τους.

Πώς γίνεται, δηλαδή, ο Νίκος Χριστοδουλίδης να παραμένει μέλος του κόμματος, αλλά να μην ακολουθεί τις κομματικές αποφάσεις και να πηγαίνει κόντρα στην υποψηφιότητα του προέδρου του κόμματος, βάζοντας σε κίνδυνο και την κομματική συνοχή, αλλά και των απώλεια των εκλογών; Λογικό, επομένως, να τους απασχολήσει, άργησαν κιόλας. Όμως, αν δεν σκέφτονταν με την μικροκομματική λογική των διαγραφών, θα μπορούσαν να διακρίνουν ότι δεν θα έπρεπε καν να ασχολούνται σε κομματικά όργανα με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Γιατί ακριβώς αυτό που επιθυμούν, δηλαδή η διαγραφή, έχει συμβεί στην πράξη και η τυπική απόφαση δεν προσφέρει σε ένα μεγάλο κόμμα τίποτε απολύτως.

Ήταν δικαίωμα του Νίκου Χριστοδουλίδη να διαχωρίσει τη θέση του και να θέσει υποψηφιότητα κόντρα στις κομματικές αποφάσεις. Αποφάσισε ότι με αυτό τον τρόπο έχει περισσότερες πιθανότητες να διεκδικήσει την προεδρία. Αλλά, με αυτή την ενέργεια «έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος». Αυτομάτως και αυτοβούλως. Προς τι η διαγραφή; Για να φανατίσει όσους ήδη τον στηρίζουν και να λένε ότι καταδιώκεται ο «δικός τους»;

Ο κ. Χριστοδουλίδης μπορεί να συνεχίζει να δηλώνει ότι είναι Συναγερμικός, και το κάνει διότι προφανώς χρειάζεται τις ψήφους των οπαδών του ΔΗΣΥ, αλλά δεν υπάρχει κανένας στο πολιτικό σκηνικό που τον θεωρεί πράγματι Συναγερμικό. Έχει αποχωρήσει στην πράξη, και η επίσημη διαγραφή δεν θα πρόσφερε τίποτε περισσότερο. Εξάλλου, δεν ήταν ποτέ προβεβλημένος ως κομματικός στέλεχος με ανώτερη θέση, ήταν απλό μέλος.

Παρά τις φωνές άλλων, λοιπόν, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, που φυσικά πνέει μένεα με τον Χριστοδουλίδη, ενήργησε ως πραγματικός ηγέτης μεγάλου κόμματος και τερμάτισε τις συζητήσεις. «Δεν είμαστε κόμμα διαγραφών. Το παίρνω πάνω μου. Ο καθένας κανονίζει την πορεία του και έχει να λογοδοτήσει στον κόσμο του Δημοκρατικού Συναγερμού», είπε στο Πολιτικό Γραφείο. Αυτή είναι η σύγχρονη αντίληψη για ένα κόμμα, που αντιμετωπίζει εσωτερικό πρόβλημα με τους ανθρώπους του. Τα κόμματα των διαγραφών στην εποχή μας λειτουργούν με αυτοκτονικές τάσεις. Η ΕΔΕΚ, για παράδειγμα, κλονίζεται σήμερα ακριβώς επειδή ακολούθησε αυτή την απαρχαιωμένη διαδικασία. Είχε έναν ευρωβουλευτή, τον διέγραψε και τώρα δεν έχει ούτε έναν. Πώς συμφέρει στο κόμμα κάτι τέτοιο; Όλα τα άλλα στελέχη που διέγραψε κινούνται ομαδικά ενάντια στην ηγεσία, ακόμα και βουλευτές και ιστορικά στελέχη ενεργούν ως δεύτερη (ανεπίσημη) ΕΔΕΚ, και όπως είναι επόμενο δίνεται η εικόνα της διάλυσης.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αντιλήφθηκε προφανώς ότι μια πράξη διαγραφής θα ηρωοποιούσε τον Χριστοδουλίδη στα μάτια όσων διάκεινται φιλικά προς την υποψηφιότητά του. Στη μάχη των εκλογών αυτό δεν θα βοηθούσε τον Αβέρωφ, αντίθετα θα τον δυσκόλευε. Και δεν καταλαβαίνουμε γιατί τόσον καιρό, ο ίδιος ο κ. Νεοφύτου, αλλά και τα στελέχη που μιλούν εκ μέρους του, συνεχίζουν να κάνουν πολιτικές επιθέσεις στοχευμένα στον Χριστοδουλίδη, ενίοτε και με σκληρή γλώσσα. Δεν βλέπουν ότι αυτό τον ενισχύει αντί να το αποδυναμώνει;

Την Κυριακή, για παράδειγμα, ο Γιαννάκης Κασουλίδης, έλεγε σε συνέντευξη (εφ. Αλήθεια) ότι τους ενοχλεί το ότι ο Χριστοδουλίδης «ενώ υπηρέτησε την κυβέρνηση εννιά χρόνια έρχεται τώρα να σταθεί απέναντι στο κόμμα και στους ανθρώπους που τον ανέδειξαν». Μα, είναι τίποτε Μασονία η πολιτική; Πώς σκέφτεται ο πολίτης όταν τα ακούει αυτά: Πρώτον, αν είναι όπως τα λέει, «υπηρέτησε την κυβέρνηση» δεν τον υπηρέτησε η κυβέρνηση, άρα αυτός που χρωστά είναι η κυβέρνηση. Δεύτερον, όταν ένα πολιτικός αποφασίζει ότι έχει τη δυνατότητα να κυβερνήσει τον τόπο, όταν θεωρεί τον εαυτό του ικανό να γίνει Πρόεδρος, δεν πρέπει να κάνει πίσω επειδή δεν έχει τα προσόντα και τις ικανότητες, αλλά επειδή χρωστά στο κόμμα; Προκαλούν αντίθετα αποτελέσματα τέτοια επιχειρήματα. Δεν το κατάλαβαν ακόμα; Ούτε ο Αβέρωφ που είναι ένας από τους πιο ξύπνιους πολιτικούς;