Ζούμε σε μία βάρβαρη και ύποπτη εποχή. Επικίνδυνη. Μία εποχή στην οποία ανατρέπονται αρχές, αξίες και ιδανικά. Ζούμε σε μία εποχή που επικρατεί ο φόβος, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και η βαρβαρότητα. Ζούμε τη βαρβαρότητα της βίας, του λαϊκισμού και της εικόνας.

Όποιος δει ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων θα καταλάβει πού και πώς ζούμε. Θα καταλάβει πόσο σκληρή και άβολη είναι η πολυθρόνα πάνω στην οποία κάθεται και βλέπει ειδήσεις. Και πόσα καρφιά έχει η καρέκλα της τηλεθέασης. Χάθηκαν οι αξίες και πήραν τις θέσεις τους οι αταξίες και οι ασυδοσίες. 

Είναι κοντά μεσάνυκτα. Ακούω μουσική. Ελληνική, γνήσια και ανόθευτη. Μουσική που κρύβει στα σπλάχνα της μεγάλες αξίες. «Εγώ δεν ζω γονατιστός», έγραψε ο κορυφαίος στιχουργός Κώστας Βίρβος και πρωτοτραγούδησε ο τεράστιος Βασίλης Τσιτσάνης.

Είναι μεγάλη υπόθεση σήμερα ο άνθρωπος να μπορεί να στέκεται όρθιος. Να μη ζει γονατιστός, αλλά να είναι της Γερακίνας γιος με δύναμη, παλληκαριά, αξιοπρέπεια και ήθος.

Θέλει παλληκαριά σήμερα να μπορείς να ορθώνεις ανάστημα και να αρθρώνεις λόγο γνήσιο, δυνατό και ανόθευτο. Η δύναμη της άποψης έχει μεγάλη δύναμη. Η ιστορία κάθε εποχής γράφεται μόνο με την αλήθεια, η οποία δεν πρέπει να κρύβεται, αλλά να λέγεται και να πολλαπλασιάζεται.

Όσοι αξιώθηκαν από τον Θεό να μπορούν να αρθρογραφούν, πρέπει να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της σωστής, τίμιας και τεκμηριωμένης αρθρογραφίας. Αυτό είναι υποχρέωση, ευθύνη και αγώνας.

Ίσως μέσα απ’ αυτή την ευλογημένη διαδικασία μειώσουμε τη βαρβαρότητα της εποχής. Ίσως δημιουργήσουμε με τη φωνή και τη δύναμη της πένας, μία καλύτερη κοινωνία.

Όχι τόσο για μας, αλλά για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, στα οποία μεταβιβάζουμε μία πατρίδα μισή και κατεχόμενη, γεμάτη διαφθορά και πολιτική μικρότητα και αδιαφορία, αφού η μεγαλύτερη πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού της χώρας έχει να διεκπεραιώσει προσωπικές ατζέντες και φιλοδοξίες, πολλές φορές με αμφιβόλου αξίας περιεχόμενο. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθω πως ο πολιτικός λόγος στερείται και ποιότητας και σοβαρότητας. Όσον αφορά τη διαφθορά, αυτή δεν είναι σημερινό φαινόμενο, αφού είναι συνομήλικη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Και για την ύπαρξή της ευθύνονται όλοι, αφού ο καθένας στην εποχή του έκανε τα δικά του ρουσφέτια, ατασθαλίες και σκάνδαλα.

Το μέλλον χρειάζεται φως. Γνήσιο και αληθινό. Φως που θα πηγάζει από την ιστορία μας, από την πίστη μας, από τα ήθη και τα έθιμά μας, από την παράδοσή μας. Φως που θα πηγάζει από την Ορθοδοξία μας. Φως ορθόδοξο και αισιόδοξο. Όστις θέλει λοιπόν, ας ακολουθήσει…

*Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος