Η Περιβαλλοντική Αρχή κατά την εξέταση μελετών εκτίμησης επιπτώσεων στο περιβάλλον από έργα έχει μία και μόνο δουλειά, να εξετάζει ορθά, επαρκώς και εγκαίρως τα διάφορα αιτήματα που τίθενται ενώπιον της και να γνωμοδοτεί, είτε εκδίδοντας περιβαλλοντικές εγκρίσεις είτε απορρίπτοντας έργα και σχέδια, από όπου και αν προέρχονται και ανεξαρτήτως συμφερόντων που βρίσκονται πίσω από αυτά. Στην ευαίσθητη περιοχή της Αλυκής Ακρωτηρίου για χρόνια όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι τη στιγμή που αποφασίστηκε να χωροθετηθεί εκεί το καζίνο – θέρετρο. Ακολούθως, άνοιξε ο δρόμος για σειρά μεγάλων οικιστικών και εμπορικών αναπτύξεων, που επωφελήθηκαν από τη χωροθέτηση της μεγαλεπήβολης αυτής ανάπτυξης.
Τον καιρό που εξεταζόταν η ανάπτυξη του καζίνο – θερέτρου, η Περιβαλλοντική Αρχή παρά το γεγονός ότι με τις γνώσεις και τις επιστημονικές θέσεις που είχε, έβλεπε τα προβλήματα που θα προέκυπταν, εντούτοις, δεν έλαβε ουσιωδώς υπόψη κάποια δεδομένα που να διασφαλίζουν την ολοκληρωμένη προστασία του περιβάλλοντος, σε σχέση με τις υφιστάμενες αλλά και τις προγραμματιζόμενες οικιστικές και εμπορικές αναπτύξεις. Σε μια περιοχή, μάλιστα, που εφάπτεται με το μεγαλύτερο και σημαντικότερο υγροβιότοπο της Κύπρου, την Αλυκή Ακρωτηρίου.
Η περιοχή του Ακρωτηρίου Λεμεσού, κυρίως το τμήμα στα βόρεια που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, πλέον μετασχηματίζεται και αλλάζει εντελώς χαρακτήρα και χρήση γης, καθότι από γεωργική μετατρέπεται σε οικιστική και εμπορική. Ακόμα και η λαϊκή παραλία της Λεμεσού, που για χρόνια κατακλυζόταν από οικογένειες για να απολαύσουν την απομόνωσή της, μακριά από το θόρυβο της πόλης, αλλάζει φυσιογνωμία.
Παρά τον κατακλυσμό αιτημάτων για αναπτύξεις, ουδέποτε έγινε ολοκληρωμένη στρατηγική εκτίμηση επιπτώσεων στο περιβάλλον, και οι δεκάδες μελέτες για αναπτύξεις συνεχίζουν να εξετάζονται ξεχωριστά, χωρίς δυστυχώς να αξιολογούνται ενιαία και ολοκληρωμένα οι αθροιστικές και συσσωρευτικές επιπτώσεις, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα έργα και σχέδια που προωθούνται ταυτόχρονα και χωροθετούνται στη Χερσόνησο Ακρωτηρίου.
Την τελευταία πενταετία, κατά την εξέταση των αιτήσεων για διάφορες αναπτύξεις, διαπιστώνεται ότι η συνολική διαχείριση των ομβρίων υδάτων στην περιοχή είναι ανεπαρκής, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφοροποίηση της ποιότητας και ποσότητας των όμβριων υδάτων και την τελική κατάληξή τους, που είτε είναι ο υγροβιότοπος είτε η περιοχή του Lady’s Mile. Οι αρμόδιες Αρχές έμειναν στις διαπιστώσεις. Σήμερα η πραγματικότητα επιβεβαιώνει τις ανησυχίες που εκφράζονταν όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως από περιβαλλοντικές οργανώσεις, τις οποίες σχεδόν όλοι θεωρούσαν «ακραίες και υπερβολικές». Η ανεξέλεγκτη χωροθέτηση νέων αναπτύξεων και η ανεπαρκής διαχείριση των ομβρίων υδάτων της περιοχής αλλάζουν σημαντικά τις ποσότητες γλυκού νερού που φτάνουν στην Αλυκή, με αποτέλεσμα να αλλάζουν δραματικά τα οικολογικά χαρακτηριστικά του υγροβιότοπου, ο οποίος μετατρέπεται από μία λιμνοθάλασσα κατά τους χειμερινούς μήνες σε ένα βάλτο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Κατόπιν εορτής, όσες Αρχές γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα τα προηγούμενα χρόνια, έρχονται σήμερα και παρουσιάζονται «προβληματισμένες» από την καταστροφή που άρχισε να διαφαίνεται. Ο Δήμος Λεμεσού αποτελεί ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η τοπική Αρχή που περηφανευόταν για το καζίνο – θέρετρο και τασσόταν υπέρ οποιασδήποτε ανάπτυξης στην περιοχή, πλέον φαίνεται να «προβληματίζεται» και να «ανησυχεί».
Εάν η περιβαλλοντική, η πολεοδομική και η τοπική Αρχή πράγματι αντιλαμβάνονται τα προβλήματα και εννοούν αυτά που λένε, πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στην εφαρμογή ουσιαστικών και αποτελεσματικών μέτρων μετριασμού ή ακόμη και αντισταθμιστικών μέτρων. Επιπλέον, πρέπει να αξιολογήσουν επιτέλους τις αθροιστικές και σωρευτικές επιπτώσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Και τέλος, πρέπει να λάβουν και να εφαρμόσουν ακόμη και μέτρα αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς, εκεί όπου άρχισαν να παρατηρούνται τα πρώτα σοβαρά προβλήματα, έχοντας ως γνώμονα την προστασία του μεγαλύτερου και σημαντικότερου υγροβιότοπου του νησιού. Τα υπόλοιπα αποτελούν απλά προφάσεις εν αμαρτίαις.
