***Υπευθυνότητα. Υπευθυνότητα. Υπευθυνότητα. Πρέπει να το καταλάβουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από τον κάθε ένα μας χωριστά και όλους μαζί. Ο αόρατος εχθρός είναι εντός των πυλών και κινείται ύπουλα. Αν δεν περιορίσουμε τις διακινήσεις μας, τις κοινωνικές επαφές δεν θα ανακόψουμε τη διασπορά. Η αναχαίτιση της διασποράς είναι το άλφα και το ωμέγα στον πόλεμο που διεξάγουμε. Η κυβέρνηση πήρε αυστηρά μέτρα.  Τα αναγκαία υπό τις περιστάσεις. Το κλειδί όμως είναι η πιστή και χωρίς καμιά απολύτως, παρέκκλιση εφαρμογή τους.
*** Με αυστηρότητα οφείλουμε να παραμείνουμε προσηλωμένοι στον στόχο. Οι γονείς έχουν υποχρέωση να πείσουν τα παιδιά τους να περιοριστούν, να μη μαζεύονται γύρω από περίπτερα, σε πάρκα και ανοιχτούς χώρους σε ομάδες … που μαζεύουν ξύλα για τις λαμπρατζιές, που στήνουν από τώρα τσάκρες… Έχουμε υποχρέωση να πείσουμε μεγάλης ηλικίας άτομα και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού να αυτοπεριοριστούν και να στηθούν ομάδες στήριξης για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτησή τους. Είναι η ώρα της δράσης και όχι της γκρίνιας και της κριτικής. Μένουμε σπίτι και φροντίζουμε εποικοδομητικά και αποτελεσματικά να λειτουργούμε ο κάθε ένας από το πόστο του…
*** Και σίγουρα δεν είναι η ώρα του ρουσφετιού… γιατί κοντά μας φτάνουν ουκ ολίγες πιέσεις που ασκούν γονείς φοιτητών κυρίως που θέλουν τα «μωρά τους» να γυρίσουν πίσω στην ασφάλεια της μάνας και της πατρίδας… Και επειδή δεν είναι λίγοι οι βουλευτές και οι πολιτευτές που βρίσκονται στην πολιτική σκηνή λόγω ρουσφετολογίας, λέμε ότι προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία προς τον τόπο και τον κόσμο με τη μεταφορά των πιέσεων που δέχονται στους αρμόδιους υπουργούς και αρμόδιους λειτουργούς. Ο επαναπατρισμός χιλιάδων φοιτητών θα κοστίσει τα μέγιστα προειδοποιούν οι λοιμωξιολόγοι και οφείλουμε να το σεβαστούμε…
*** Πειθαρχία είναι η λέξη κλειδί στην πανδημία. Το λένε και το ξαναλένε οι ειδικοί. Στην Κύπρο έχουμε ένα πρόβλημα να λειτουργούμε πειθαρχημένα, όμως σήμερα είναι μονόδρομος. Τι δεν καταλαβαίνουμε; Στη χώρα μας, εισήγαγαν τον ιό ταξιδιώτες από χώρες στις οποίες υπήρξε έξαρση. Ο αυτοπεριορισμός εφαρμόστηκε από κάποιους κατά το δοκούν. Όπως και η αυτοαπομόνωση. 
*** Απαιτείται σοφία και ανθρωπιά και στη διαχείριση των οικονομικών επιπτώσεων προκειμένου να αποφευχθούν κρούσματα απολύσεων και αποξένωσης από τον εργασιακό χώρο, που ήδη έκαναν την εμφάνισή τους.
*** Τώρα είναι η ώρα για την αξιοποίηση των φωτεινών μυαλών που έχουμε ως Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί έχουμε. Άκουσα τον πανεπιστημιακό Λεόντιο Κωστρίκκη να λέει ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου διαθέτει εξειδικευμένο εργαστήριο και μπορεί να κατασκευάζει εδώ αντιδραστήρια για την πραγματοποίηση των τεστ που απαιτούνται για τη διάγνωση του κορωνοϊού. Άκουσα και την προτροπή του γ.γ. του ΑΚΕΛ προς το Υπουργείο Υγείας επί αυτού. Ένα έχω να πω: Αν Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου ήταν σήμερα ο Κώστας Χριστοφίδης θα εύρισκε την απαιτούμενη χρηματοδότηση, θα συνεργαζόταν με τον Γενικό Ελεγκτή- το ξανάκανε- για το νομοτυπικό, θα προέβαινε στις δέουσες διαδικασίες για την αναγνώριση της πατέντας και σήμερα το εργαστήριο θα ήταν σε θέση να αποσυμφορήσει τον όγκο δουλειάς που έχει το Ινστιτούτο Γενετικής. Εύχομαι και ελπίζω η επιστημονική κοινότητα να είναι σε θέση να συνεργάζεται, χωρίς οι προσωπικές φιλοδοξίες να υπερτερούν του δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας της δημόσιας υγείας.