Με την απόσυρση του νομοσχεδίου που επιχειρούσε να τροποποιήσει τους Κανονισμούς, οι οποίοι διέπουν τον θεσμό των εξετάσεων τετραμήνων, με στόχο να επέλθουν αλλαγές στη διαδικασία και κυρίως με χαλαρώσεις όσον αφορά εξεταζόμενα μαθήματα, έπεσε η αυλαία στο σίριαλ χρόνων και χρόνων που ταρακούνησε την Εκπαίδευση. Ως γνωστόν, αυτό έγινε από το ίδιο το υπουργείο Παιδείας, το οποίο αποφάσισε να αποσύρει το δικό του νομοσχέδιο, όταν στο τραπέζι της Βουλής έπεσαν συγκεκριμένες τροπολογίες από πολιτικά κόμματα. Θεώρησαν στο υπουργείο ότι σε περίπτωση που αυτές λάμβαναν το πράσινο φως από την Ολομέλεια του Σώματος, τότε η φιλοσοφία του ιδίου του νομοσχεδίου και κατ΄ επέκταση των βελτιωτικών —όπως τις θεωρούσε το υπουργείο Παιδείας— τροποποιήσεων θα άλλαζε και δεν θα είχαν επί της ουσίας πλέον σημασία.
Έτσι, η επόμενη μέρα βρίσκει τα πράγματα όπως ήταν. Εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας ως έχει, γεγονός το οποίο δεν ικανοποιεί κανέναν από τους υπόλοιπους φορείς. Φυσικά, να σημειωθεί ότι ούτε και το τροποποιητικό νομοσχέδιο ικανοποιούσε ιδιαίτερα. Με αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα αναμένεται ακόμη μία σχολική χρονιά γκρίνιας και ενδεχομένως των ίδιων προβλημάτων, με φορείς να αλληλοκατηγορούνται και να διαφωνούν από κάθε βήμα. Και στη μέση τα παιδιά. Άλλη μια τάξη τελειόφοιτων μαθητών που θα πορευτεί στο ίδιο καθεστώς, έχοντας αυτή τη φορά ένα ακόμη βαρίδι στην πλάτη. Αυτό των όσων λέχθηκαν και ακούστηκαν για τον θεσμό και τις στρεβλώσεις του κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές, που ο Σεπτέμβρης θα τους βρει στην τελευταία τάξη των Λυκείων και των Τεχνικών Σχολών, μπορεί να μετείχαν και πέρσι ως μαθητές της Β’ τάξης στις εξετάσεις τετραμήνων, ωστόσο, είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένοι από τα τόσα που είχαν λεχθεί για τον θεσμό και την εφαρμογή του στην περσινή τρίτη τάξη. Είναι σαν να τους λέμε ότι «τα προβλήματα, το άγχος και το στρες που διαπιστώθηκε ότι υπήρξαν πέρσι, θα τα έχετε κι εσείς φέτος». Και πολύ πιθανόν και οι επόμενοι του χρόνου.
Κι αυτό διότι, εκείνοι που αποφασίζουν και συναποφασίζουν, όχι μόνο δεν συντονίστηκαν ώστε να καταλήξουν σε κοινές θέσεις, αλλά και γιατί μοιάζουν να μην… βρίσκεται η ίσια τους (όπως λέμε και στην κυπριακή διάλεκτο).
Όποιος και αν έχει δίκαιο ή άδικο στην προκειμένη περίπτωση γύρω από τα καλά και τα κατά του θεσμού των εξετάσεων τετραμήνων, η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι τίποτα δεν ικανοποιεί και κανένας δεν ικανοποιείται. Όλη αυτή η αλαλούμ κατάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλα γίνονται στο παρά πέντε ενώ υπάρχει ικανοποιητικός χρόνος για συζήτηση και συμφωνία σε λύσεις, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα και σίγουρα απομακρύνει από το να βρεθεί η άκρη.
Δεν αρκεί η πρόθεση κανενός φορέα για διάλογο. Δεν αρκεί μόνο να λέγεται. Δεν αρκεί η πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να βρει λύσεις μόνο του. Δεν αρκεί η πρόθεση της Βουλής να βάλει στο τραπέζι προτάσεις και εισηγήσεις και ύστερα να τους αλλάξει τα φώτα και να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Χρειάζεται ψυχραιμία, λογική και ουσιαστικός διάλογος. Άμεσα. Μπας και ξέρουμε τι θα μας γίνεται από του χρόνου. Γιατί το τρένο φέτος, το χάσαμε!
