Στον «Φιλελεύθερο» της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου ο φίλος δημοσιογράφος Φρίξος Δαλίτης έγραφε σε άρθρο του, μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η προεκλογική εκστρατεία είναι και αποκαλυπτική της γενικότερης πολιτικής μας κατάστασης. Διότι εξηγεί το γιατί ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη στους πολιτικούς και την πολιτική. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι στην πλειονότητα του έχει πάψει να σκέφτεται πολιτικά» Και πιο κάτω γράφει: «Και όταν μάλιστα παρακολουθεί να εξελίσσεται μπροστά του μια προεκλογική ξεκατινιάσματος, υπονοουμένων και κουτσομπολιών, τόσο πιο πολύ γυρίζει την πλάτη προς όλους».
Η μέχρι τώρα προεκλογική εκστρατεία δεν έχει αποδώσει αυτό που ανέμεναν οι πολίτες και αυτό που υπόσχονταν οι υποψήφιοι. Συζητήσεις στη βάση του τι δέον γενέσθαι για το αύριο αυτού του τόπου στο κυπριακό, την οικονομία, την εσωτερική διακυβέρνηση κ.ο.κ μεταξύ των υποψηφίων ελάχιστη έχει γίνει. Παραμένει η εκστρατεία σε «προσωπικά» ζητήματα και στα πεπραγμένα του παρελθόντος. Μια αρρώστια του πολιτικού μας συστήματος όπου όλοι ανταγωνίζονται αγρία, να αποδείξουν ότι είναι δικαιωμένοι για παρελθούσες θέσεις τους, επίσης είναι παρούσα. Στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία έχει προκύψει και μια ιδιόμορφη δυσκολία από το γεγονός του πρωτοφανούς αριθμού υποψηφίων Προέδρων. Επίσης το γεγονός ότι ένας υποψήφιος είχε ευθύς εξαρχής σοβαρό προβάδισμα, επηρέασε την επικοινωνιακή και πολιτική στρατηγική και τακτική των άλλων υποψηφίων και επιτελείων.
Αναφορικά με τις τηλεμαχίες, δυστυχώς, κινούνται βασικά στο πλαίσιο που προανάφερα. Επιπρόσθετα, όπως είχα γράψει πριν μήνες, η ποσότητα, η συχνότητα τους, θα επηρεάζει την ποιότητα τους και το ενδιαφέρον του κοινού. Ήδη έχουν κουράσει. Αρκεί να πω ότι καμία τηλεμαχία, εξ όσων γνωρίζω δεν έχει ξεπεράσει το 11 – 12% της τηλεθέασης. Και να φανταστείτε ότι μέχρι στιγμής τηλεμαχίες έχουν διενεργήσει μόνο δύο κανάλια βασικά. Το ΡΙΚ και το ΣΙΓΜΑ. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους αυτή τη φορά είναι, κακώς φυσικά, η ευκολία που διακρίνεται η προτίμηση των συντονιστών σε άτομα και απόψεις. Είναι πρωτοφανές για παράδειγμα ο συντονιστής να απαντά εκ μέρους υποψηφίων σε ερωτήματα που θέτει ανθυποψήφιος τους ή να κουνά το κεφάλι του καταφατικά όταν μιλά συγκεκριμένος υποψήφιος, επιδοκιμάζοντας έτσι τις απόψεις του. Είναι πολλές οι τηλεμαχίες. Τα κανάλια είχαν χρέος να ενεργήσουν συλλογικά και να οργανώσουν λογικό αριθμό διακαναλικών τηλεμαχιών.
Θύμα αυτού του κλίματος και το Κυπριακό. Είναι λυπηρό π.χ. το γεγονός που όταν ένας υποψήφιος αρθρώσει λόγο για το αύριο, προσπαθήσει να διατυπώσει θέση για το πώς προχωρούμε ένα βήμα πιο κάτω στο Κυπριακό, να παρεμβαίνει άλλος ανθυποψήφιος ή ενίοτε και ο συντονιστής και να τον γυρίζει πίσω στο παρελθόν, εμποδίζοντας το διάλογο για το αύριο. Τη στιγμή μάλιστα που εδώ στην Λευκωσία ακούγονται εξωφρενικά πράγματα από τον αντιπρόσωπο του Γ.Γ. του ΟΗΕ ότι τάχα το Κυπριακό θα λυθεί με την αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ «βορρά και νότου». Αν είναι δυνατόν. Ο άνθρωπος βρίσκεται εδώ γιατί η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και ο ΟΗΕ, έχει λάβει συγκεκριμένες αποφάσεις με εντολοδόχο για την προώθηση τους τον προϊστάμενο του κ. Στιούαρτ, τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, δηλαδή.
Και όταν αυτά και πολλά άλλα ανήκουστα είναι που γράφονται και λέγονται και γίνονται στο Κυπριακό, δεν κατέστη δυνατόν να διεξαχθεί έστω και μία συζήτηση, έστω και μόνο μιας ώρας, για το Κυπριακό. Την επιβίωση μας δηλαδή!! Εισηγούμαι όπως σε μια επόμενη συζήτηση στο Κυπριακό αφιερωθεί χρόνος στο πως προχωράμε. Το να λέγεται π.χ. αν θα συνεχίσουμε ή όχι από το σημείο που διακόπηκαν οι συνομιλίες είναι ορθό. Ακόμα πιο ορθό να ξεκαθαρίσει ο κάθε υποψήφιος ποιο είναι το σημείο που θεωρεί ότι διακόπηκαν οι συνομιλίες. Είναι όμως πιο αναγκαίο να ακούσουμε απαντήσεις στις εξής ερωτήσεις: Αποδέχονται εγγυήσεις στο Κυπριακό έστω και χωρίς την Τουρκία και αν ναι γιατί; Αποδέχονται συμμετοχή της Τουρκίας στους εγγυητές; Για παράδειγμα αν κάποιος θέλει το ΝΑΤΟ ως εγγυητή άρα θα συμμετέχει και η Τουρκία; Αποδέχονται παραμονή στρατευμάτων μετά τη λύση και τα οποία βάση χρονοδιαγράμματος θα αποχωρήσουν μέχρι και τον τελευταίο στρατιώτη ή έστω και ένας μικρός αριθμός θα μείνει για πάντα; Κυρίως όμως ο χρόνος σε μια τέτοια συζήτηση θα πρέπει να δαπανηθεί για το πώς προχωρούμε την επόμενη των προεδρικών.
Αλλά και στην οικονομία και τα άλλα όλα θέματα να συζητηθούν οι προτάσεις των υποψηφίων για να μπορεί ο πολίτης να συγκρίνει και να κρίνει. Δυστυχώς όμως υπάρχουν υποψήφιοι που δαπανούν τον χρόνο τους κατά 90 – 95% για να κτυπούν τους αντιπάλους τους αντί να καταθέτουν προτάσεις.
Στις μέχρι τώρα συζητήσεις κυριαρχεί το παρελθόν του Κυπριακού. Και μάλιστα εν πολλοίς κατά τρόπο παραπλανητικό. Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο. Τις μέχρι τώρα τάχατες μου ευκαιρίες για λύση μέσα από σχέδια που μας …προσφέρθηκαν. Κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο λύσης δεν έχει κατατεθεί στο Κυπριακό πριν το 2004. Μόνο το σχέδιο Ανάν ήταν ολοκληρωμένο, είτε το ενέκρινε κάποιος, είτε όχι. Όλα τα άλλα ήταν σημεία, ιδέες κ.ο.κ. Και να υπογραμμίσω το εξής που είναι κοινή λογική. Οποιαδήποτε πρόταση όσον καλή και να είναι κατά κάποιους αν και εφόσον προνοεί εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα δεν μπορεί να γίνει αποδεχτή. Κατά συνέπεια, εφόσον μια πρόταση, μια ιδέα, ένα σχέδιο δεν τοποθετείται, δεν επιλύει τη διεθνή πτυχή του προβλήματος, δηλαδή εγγυήσεις, στρατεύματα, ασφάλεια, έποικοι ούτε ολοκληρωμένα είναι ούτε αποδεχτά. Όποιος έχει αντίθετη άποψη να το πει καθαρά. Ειδικά οι υποψήφιοι.
