Είναι γεγονός και μια πραγματικότητα ότι σε κάθε λαδιά που γίνεται σ’ αυτόν τον τόπο, σπεύδουμε να κακίσουμε, να κατακρίνουμε και να χαρακτηρίσουμε πολλές φορές τους ανθρώπους. Τα βάζουμε με τη νοοτροπία μας, με τις συνήθειές μας, με την κουλτούρα, με το κακό και αγύριστο κεφάλι μας. Πολύ συχνά δε, με όλα αυτά τα στραβά και τα ανάποδα που συμβαίνουν σε αυτό το πολύπαθο νησί, πετάμε με ιδιαίτερη ευκολία το πόσο χάλια είμαστε και πόσο θα θέλαμε να βρισκόμαστε κάπου αλλού και να εγκαταλείψουμε αυτή τη… βραχονησίδα (έτσι βλέπετε χαρακτηρίζεται από πολλούς η Κύπρος).
Ναι! Μπορεί να έχουμε και τα κακά μας και τα στραβά μας, αλλά αλήθεια, είναι κανένας λαός που δεν τα έχει; Υπάρχει καμιά χώρα και τόπος στον κόσμο που όλα δουλεύουν ρολόι; Που όλα, βρε παιδί μου, είναι θετικά; Σαφώς και όχι. Άστε δε, που και αυτά υποκειμενικά είναι. Γιατί και στην ιδανική, παραμυθένια χώρα να ζούσαμε, όλο και κάτι θα μας έφταιγε, δεν μπορεί…! Με κάτι θα τα βάζαμε, όλο και κάτι και κάποιος θα μας χαλούσε!
Τα πιο πάνω είναι απλώς και μόνο ένας πρόλογος, με στόχο να παρουσιαστούν οι αντιδράσεις μας –καθημερινές πολλές φορές– σε κάθε τι που μας χαλάει και πολλές φορές που δίνουν την εντύπωση ότι μόνο μαύρα και άραχνα ζούμε εδώ.
Κι όμως, αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος. Σκεφτείτε μόνο πόσους ήρωες γέννησε αυτό το μικρό μέγεθος. Πόσους τεράστιους ανθρώπους της προσφοράς και της αυτοθυσίας έχει μέσα στα σπλάχνα του. Πόσα αμούστακα παιδιά της ιστορίας αυτής της μικρής χώρας, όρθωσαν ανάστημα και στάθηκαν με θάρρος μπροστά σε τιτάνες εχθρούς και τις χώρες τους.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το κομμάτι που χαρακτηρίζει την πορεία αυτού του τόπου. Είναι και οι χιλιάδες άλλοι άνθρωποι του που παραμένουν αναλλοίωτοι. Είναι ο κόσμος της προσφοράς, που σε κάθε δυσκολία κάποιου συνανθρώπου μας, σπεύδει να βοηθήσει, να στηρίξει. Είναι ο κόσμος που δεν σκέφτεται λεπτό να ανοίξει την αγκαλιά του σε κάποιον που έχει ανάγκη. Είναι αυτή η αγνότητα, την οποία συναντάς παντού και μπορείς να τη διακρίνεις.
Ωραίους ανθρώπους θα βρεις παντού, χωρίς υπερβολή. Σε όλους τους χώρους, στους οποίους κινείσαι. Ενδεχομένως όμως να μην δίνεις και τόση σημασία σε αυτό. Όμως, εκεί που πραγματικά συνειδητοποιείς ομορφιά τόπου και ανθρώπων είναι όταν επισκεφθείς κάποιο από τα όμορφα χωριά και μαγευτικές τοποθεσίες του νησιού. Εκεί, εκτός από την ομορφιά της φύσης, συναντάς και ανθρώπους απλούς, αγνούς, δοτικούς, που προσφέρουν. Ανθρώπους που μπορεί να περνάνε δύσκολα και αποκομμένα από κάθε λογής ευκολία που σε κάποιους άλλους είναι δεδομένη και αυτονόητη, όμως είναι τόσο ευτυχισμένοι και τόσο θετικοί. Που αναγνωρίζουν ότι το νόημα της ζωής είναι να είσαι καλά και να παραμένεις άνθρωπος. Να πορεύεσαι με φως στο φως.
Είναι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που συναντάς, οι ομιλητικοί, οι χαμογελαστοί, οι έξω καρδιά. Αυτοί που προσφέρουν, πολλές φορές χωρίς καν να τους ζητηθεί. Είναι αυτοί! Που ευτυχώς υπάρχουν και που γέρνουν τη ζυγαριά προς τη σωστή της πλευρά. Αντίβαρο σε κάθε τι μαύρο και απαισιόδοξο!
