H Ευρώπη ήταν εντελώς απροετοίμαστη για την ακραία ζέστη που βίωσε τις τελευταίες εβδομάδες. Αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, καθώς το μαρτυρούν οι χιλιάδες νεκροί του καύσωνα. Τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι πέθαναν σε Ισπανία και Πορτογαλία και ο τραγικός απολογισμός αναμένεται να αυξηθεί όταν τελικά ανακοινωθούν τα σχετικά στοιχεία από Γαλλία, Βρετανία, Βέλγιο, Ολλανδία και τα υπόλοιπα κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.
Την έλλειψη προετοιμασίας υποδεικνύουν, επίσης, οι ανεξέλεγκτες δασικές πυρκαγιές που αποτέφρωσαν χιλιάδες στρέμματα με χλωρίδα και πανίδα. Η ΕΕ, αντί να είναι έτοιμη να αναπτύξει πυροσβεστικά αεροσκάφη, εκεί όπου υπήρχε ανάγκη, εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται την αγορά τους.
Άλλη μια απόδειξη της ευρωπαϊκής έλλειψης προετοιμασίας συνιστούν οι συνέπειες που είχε ο καύσωνας στην οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου, με τον ενεργειακό τομέα, τις μεταφορές αλλά και τις τεχνολογικές υποδομές να πασχίζουν να λειτουργήσουν όσο ο υδράργυρος ήταν κολλημένος πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου.
Την ίδια στιγμή, επί ημέρες, οι μετεωρολόγοι και οι ειδικοί στο κλίμα επέμεναν ότι η κόλαση ζέστης δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα φαινόμενο το οποίο θα επιστρέφει, πιθανώς ακόμα χειρότερο, στη Γηραιά Ηπειρο με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Η δριμύτητα του πρόσφατου καύσωνα μπορεί να ήταν πρωτόγνωρη, αλλά η αντίδραση και τα μέτρα που λαμβάνουν ή αμελούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προκειμένου να διαχειριστούν την ακραία ζέστη, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο πόσοι θα πεθαίνουν εξαιτίας της και πόσο θα διαταραχθούν το κοινωνικό σύνολο και η οικονομία.
Στα υψηλότερα κλιμάκια, οι κυβερνήσεις της ΕΕ απλώς δεν μπορούν να προετοιμαστούν ικανοποιητικά για έναν θερμότερο πλανήτη. Ο Μααρτέν βαν Ααλστ, επιστημονικός σύμβουλος της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή και επικεφαλής του κέντρου κλίματος του Ερυθρού Σταυρού, τονίζει ότι «όλα εξαρτώνται από τον τρόπο της δικής μας αντιμετώπισης. Οι εκατοντάδες ζωές που χάνονται τις περιόδους καύσωνα, θα μπορούσαν να έχουν σωθεί».
Οι καύσωνες είναι η πιο θανατηφόρα φυσική καταστροφή στην Ευρώπη. Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος της ΕΕ (EEA), υπολογίζει ότι τα τελευταία 40 χρόνια έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας τους 76.000 έως 128.000 άνθρωποι. Παραδόξως, οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους δεν καταγράφηκαν στην Ιταλία ή την Ισπανία, αλλά στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Oργανισμό Υγείας, λιγότερο από το 50% των κρατών-μελών της ΕΕ διαθέτει σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των συνεπειών στην υγεία από την ακραία ζέστη. Από τα υπάρχοντα προγράμματα τα περισσότερα υποχρηματοδοτούνται.
