Ένα νέο πεδίο αποτελεσματικότερων δράσεων άνοιξε για τις ομογενειακές οργανώσεις των ΗΠΑ από τη σύμπλευση Κύπρου και Ισραήλ, αφού το παντοδύναμο εβραϊκό λόμπι της Ουάσινγκτον ενισχύει πλέον σε τεράστιο βαθμό τις προσπάθειες της ομογένειας. Αυτό τονίζει σε συνέντευξή του στον «Φ» ο εκπρόσωπος της ομογένειας, Σάββας Τσίβικος, προσθέτοντας ότι η συνεργασία με τη νυν κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι τόσο θετική για τα ελληνοκυπριακά ζητήματα, όσο την ανέμεναν οι ομογενείς. Δεν αποκρύβει την απογοήτευση της ομογένειας. Ο ίδιος τονίζει ότι οι ομογενείς θα συνεχίσουν τις δράσεις τους και θα είναι το αγκάθι στην προσπάθεια για πώληση F16 στην Τουρκία.
-Πολλά έχουν αλλάξει στις ΗΠΑ από τότε που είχατε επισκεφθεί την πατρίδα. Νέος πρόεδρος, νέα αντιμετώπιση παγκόσμιων προβλημάτων, νέο σκηνικό έντασης από την Άγκυρα. Από τον Τραμπ στον Μπάιντεν. Πώς βλέπετε σήμερα αυτό το σκηνικό, έχοντας πάντα ως επίκεντρο τις επιδιώξεις της ομογένειας για βοήθεια στην Κύπρο;
-Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κυβέρνηση Τραμπ, υπό την καθοδήγηση του ΥΠΕΞ, Μάικ Πομπέο, είχε βάλει γερές βάσεις για την ανάπτυξη των σχέσεων των ΗΠΑ με Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ. Μην ξεχνάτε ότι αυτοί άρχισαν το «three plus one». Δυστυχώς, είμαστε όλοι μας πολύ απογοητευμένοι από την παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ, περιμέναμε πολύ περισσότερα, λόγω και της προϊστορίας του Προέδρου Μπάιντεν σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Μέχρι τώρα όμως, υπάρχει μια μεγάλη απογοήτευση από την πλειονότητα της ομογένειας, βλέπουμε την ομάδα του Προέδρου Ομπάμα η οποία ήταν καθαρά φιλοτουρκική να περιβάλλει πια τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ και να καθορίζει τις σχέσεις της Ουάσινγκτον με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται, η κυπριακή ομογένεια στην Αμερική άρχισε μια μεγάλη προσπάθεια αλλαγής των δεδομένων. Και προσωπικά είμαι περήφανος που ο βουλευτής που στηρίζω, ο Φρανκ Παλόν, ήταν ο άνθρωπος που συγκέντρωσε 35 υπογραφές βουλευτών αρχικά για να σταλεί επιστολή διαμαρτυρίας προς τον κ. Μπάιντεν και μετά ηγήθηκε με τον Κρις Πάπας της πρωτοβουλίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων κατά την ψηφοφορία, όταν και για πρώτη φορά κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη για τη μη πώληση των F16 στην Τουρκία. Ήταν μια σημαντική εξέλιξη που έστειλε ένα δυνατό μήνυμα προς τον Μπάιντεν, κυρίως από πλευράς των δημοκρατικών βουλευτών. Πολύ φοβάμαι ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα βρει τελικά τρόπους να πωλήσει αεροπλάνα νέας γενιάς στην Τουρκία. Η κυπριακή ομογένεια όμως, θα είναι ένα αγκάθι προς αυτή την κατεύθυνση.
-Σε ευρύτερο επίπεδο πώς εισπράττει η ομογένεια στην Αμερική την κλιμακούμενη προκλητική στάση της Τουρκίας σε Ελλάδα και Κύπρο;
– Η Άγκυρα καταλαβαίνει πολύ καλά ότι οι σχέσεις ΗΠΑ, Ελλάδος και Κύπρου έχουν μπει σε ένα νέο επίπεδο, οι στρατηγικές συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί στην περιοχή καθιστούν Ελλάδα, Κύπρο, αλλά και Ισραήλ πυλώνες και κύριους εταίρους της Αμερικής στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι νέες βάσεις που γίνονται την περίοδο αυτή στην Ελλάδα, και ειδικά αυτή στην Αλεξανδρούπολη, ενόχλησαν πολύ την Τουρκία.
Θα πρέπει να έχουμε παράλληλα υπόψη ότι ο Ερντογάν παίζει ταυτόχρονα σε πολλά ταμπλό μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και δεν ξέρω πόσο αυτό θα περνά άνευ συνεπειών. Υπάρχει μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αναφορικά με την Τουρκία, διότι ακριβώς λόγω των κινήσεων αυτών, έχουν εμπεδώσει ότι η Άγκυρα δεν αποτελεί σύμμαχο τον οποίο μπορούν να εμπιστευτούν.
Για πρώτη φορά στα επίπεδα αυτά της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας, γίνονται σκέψεις και ενέργειες για ανεύρεση συμμάχων που θα αναπληρώσουν την Τουρκία, την ίδια ώρα όμως παρακολουθούν πολύ στενά τις κινήσεις της Τουρκίας σε Ρωσία και Ιράν. Αυτές οι κινήσεις της Τουρκίας εκτιμούμε ότι μακροχρόνια δεν θα αποβούν προς όφελός της, μπορεί σήμερα να φαίνεται ότι έχει οφέλη από τον διαμεσολαβητικό ρόλο που διαδραματίζει στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά η ουσία είναι ότι δεν μπορεί ένα μέλος του ΝΑΤΟ να είναι το μόνο που δεν έχει ακολουθήσει τα υπόλοιπα στην επιβολή κυρώσεων, να είναι το μόνο που άνοιξε τις πόρτες του στους Ρώσους ολιγάρχες και το μόνο που συμφώνησε να πληρώνει για φυσικό αέριο σε ρούβλια. Όλα αυτά αναλύονται και στις ΗΠΑ και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
-Σημασία για εμάς βεβαίως έχει πρωτίστως πώς θα κεφαλαιοποιήσουμε τη δική μας συνεπή στάση με την υπόλοιπη Δύση, εν αντιθέσει με τις ενέργειες της Άγκυρας.
– Συμφωνώ απολύτως, το θέμα είναι πώς θα εκμεταλλευθούμε Ελλάδα και Κύπρος τις συγκυρίες αυτές. Πολλοί λένε ότι τα άστρα είναι ευθυγραμμισμένα και τα πράγματα μπορούν να οδηγήσουν μονίμως πλέον σε ένα επίπεδο συνεργασίας ΗΠΑ, Ελλάδος, Κύπρου και Ισραήλ που θα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Σε αυτό προσβλέπουν οι Αμερικάνοι, όπως αναφέρουν, συνεχώς στις τελευταίες μας επαφές. Το σκηνικό αυτό, εμείς θεωρούμε ότι ενισχύεται κατά πολύ από τις συμφωνίες που συνομολογούνται πλέον και με την Αίγυπτο, αλλά και με τις συμφωνίες που πέτυχε η κυβέρνηση Τραμπ μεταξύ Ισραήλ και αραβικών κρατών. Τα πράγματα στην Ανατολική Μεσόγειο αλλάζουν δραστικά πλέον. Και όλες οι χώρες της περιοχής με επιρροή, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, βλέπουν πλέον μια χώρα ως πρόβλημα για την ηρεμία και ανάπτυξη στην περιοχή: Την Τουρκία.
-Είστε κομμάτι της ομογένειας που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ, η εμπλοκή και της Ευρώπης όμως στο Κυπριακό είναι δεδομένη και αλληλένδετη με τις ενέργειες των ΗΠΑ. Πώς αντιμετωπίζει η ομογένειά μας τις όποιες θέσεις και δράσεις της ΕΕ αναφορικά με το εθνικό μας θέμα;
-Η Ευρώπη δυστυχώς εκτιμούμε ότι είναι μια τεράστια αποτυχία. Είναι κάτι που ανέφερα και στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά την πρόσφατη συνάντησή μας. Έχοντας καταβάλει ένα σημαντικό τίμημα για είσοδο στην ΕΕ, καταφέραμε να πάρουμε κάτι από αυτά στα οποία προσβλέπαμε; Για μένα είναι ένα τεράστιο όχι η απάντηση. Η Ευρώπη έχει αποτύχει. Δεν λέμε ότι κακώς μπήκαμε στην Ένωση, αλλά όταν κάνεις μια «επένδυση», αναμένεις και ένα αντάλλαγμα για το δικό σου μερίδιο συνεισφοράς. Και δεν νομίζω να έχουμε το παραμικρό. Ένα κομμάτι της χώρας μας είναι υπό κατοχή και παρόλα αυτά αρνούνται να επιβάλουν έστω και συμβολικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, τι να πούμε; Μπορεί σε επίπεδο οικονομικό να υπήρξαν οφέλη, στο εθνικό μας θέμα όμως η ΕΕ απέτυχε οικτρά. Και η πραγματικότητα είναι ότι την βλέπουμε να αποτυγχάνει κατ’ επανάληψη όπου δημιουργούνται περιφερειακά προβλήματα.
– Το εβραϊκό λόμπι είναι το ισχυρότερο στις ΗΠΑ, με τεράστια πεδία παρεμβάσεων και επιβολής θέσεων και αντιδράσεων. Έχοντας τα τελευταία χρόνια χτίσει μια πολύ στενή σχέση μεταξύ Ισραήλ – Κύπρου, θα λέγατε ότι παρατηρείται αντίστοιχη βοήθεια ή στήριξη προς την κυπριακή ομογένεια στην Ουάσινγκτον;
-Από προσωπική εμπειρία μπορώ να σας διαβεβαιώσω πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για εμάς στην Αμερική όταν δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων με το εβραϊκό λόμπι. Την τελευταία 10ετία όμως, οι σχέσεις μας είναι άριστες και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά καλύτερα.
Ταξιδεύουμε πολύ συχνά στο Ισραήλ με τους προέδρους των μεγαλύτερων εβραϊκών οργανώσεων των ΗΠΑ και μαζί επισκεπτόμαστε επίσης ανά τακτά χρονικά διαστήματα την Κύπρο και την Ελλάδα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την αγάπη με την οποία μας αντιμετωπίζουν και το πόσο σπουδαία θεωρούν τη συνεργασία των τριών χωρών μας. Οι πολιτικοί αρχηγοί στο Ισραήλ έχουν σε τεράστια εκτίμηση αυτό που μπορεί να τους προσφέρει η Ελλάδα και η Κύπρος και πρέπει να ξέρετε ότι εκφράζονται πολύ πιο θερμά από τους δικούς μας πολιτικούς για την τριμερή αυτή συνεργασία που χτίζεται.
Δεν μπορεί να υπογραφεί λύση χωρίς απόσυρση του Αττίλα
-Για να έρθουμε στα του εσωτερικού μετώπου, διάγουμε ήδη ένα μακρύ προεκλογικό αγώνα στην Κύπρο. Πώς βλέπει τα πράγματα στον τομέα αυτό η ομογένεια στις ΗΠΑ;
-Έχω και εγώ και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της ομογένειας τη χαρά να έχουμε συνεργαστεί και με τους τρεις κύριους υποψήφιους για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Μιλώντας ειδικά για το εθνικό μας θέμα, που αποτελεί μέγα ζήτημα της ομογένειάς μας στην Αμερική, έχω την αίσθηση ότι δεν εξαρτώνται και πολλά από την ίδια την Κύπρο. Αν δεν υποχρεωθεί η Τουρκία να συνεισφέρει σε μια λύση, αποσύροντας τα στρατεύματα κατοχής και παραιτούμενη των αναχρονιστικών εγγυήσεων, καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει Πρόεδρος της Κύπρου που να μπορεί να υπογράψει κάτι. Άποψή μου είναι ότι το σπουδαιότερο διακύβευμα στις επερχόμενες προεδρικές είναι η δυνατή οικονομία και η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Χωρίς ενίσχυση σε αυτά τα δύο, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για την Κύπρο. Και έστω και αν εμείς οι ομογενείς νοιαζόμαστε περισσότερο για το Κυπριακό, αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι αυτό δεν συμβαίνει στην ίδια την Κύπρο. Είναι λυπηρό, αλλά η πλειονότητα των συμπατριωτών μας που ζουν στην Κύπρο έχει άλλες προτεραιότητες. Εν πάση περιπτώσει όμως, η ομογένεια των ΗΠΑ παραμένει πιστός στρατιώτης και θα δουλέψει με τον όποιο πρόεδρο εκλέξει ο λαός.
