Το χειρότερο είδος υπουργού είναι κάποιου, που χαρακτηρίζεται από αλαζονεία, εγωισμό, ξεροκεφαλιά και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όλους εκείνους από τους οποίους πληρώνεται για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, δηλαδή, τους φορολογούμενους πολίτες. Αυτό το θλιβερό πακέτο, δυστυχώς, το διαθέτει ο Πρόδρομος Προδρόμου. Τον άκουγα χθες να μιλά για το πολυσυζητημένο θέμα των τετράμηνων εξετάσεων και για πολλοστή φορά ένοιωσα πόσο άτυχοι είναι οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Μην ακούτε τους μερικούς που φωνάζουν, έλεγε στον δημοσιογράφο του ΡΙΚ όπου ήταν φιλοξενούμενος. Με την πρόταση που υποβάλαμε, μειώνονται τα εξεταζόμενα μαθήματα στα γυμνάσια από 4 σε 2. «Δεν αξίζει να το συζητούμε περισσότερο», έλεγε με προκλητική απαξίωση.

 

Υπενθυμίζουμε τι επισημαίναμε. Από το Φθινόπωρο του φώναζαν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση των τετράμηνων εξετάσεων, ότι ο συνδυασμός εξαιρετικά πιεστικού χρόνου, μεγάλου όγκου ύλης, υπερβολικά πολλών διαγωνισμάτων, σε συνάρτηση και με τα προβλήματα τα οποία η πανδημία προκαλούσε, θα μετέτρεπε τις τετράμηνες εξετάσεις σε πανωλεθρία για τους μαθητές. Το θέμα, μάλιστα, θα είχε αξεπέραστες συνέπειες ειδικά για τους τελειόφοιτους μαθητές και το μέλλον τους.

 

Οι προειδοποιήσεις είναι χαρακτηριστικό ότι προέρχονταν απ’ όλους ανεξαιρέτως τους εμπλεκόμενους, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Η απάντηση εκ μέρους του Προδρόμου ήταν ένα στεγνό, πεισματάρικο και ξερό «όχι». Δίκην σοφού, επαναλάμβανε με εκνευριστικό τρόπο ότι οι εξετάσεις θα γίνουν και όσα λέγονταν, ήσαν προφάσεις εν αμαρτίαις.

 

Οι εξετάσεις τελικά έγιναν, εν τη επιμονή του Προδρόμου, με εξόφθαλμη πρόθεση να ικανοποιήσει το καπρίτσιό του. Τα αποτελέσματα γνωστά. Πλήρης καταποντισμός για μεγάλη μερίδα μαθητών στο πρώτο τετράμηνο. Ακόμη και άριστοι μαθητές υποχρεώθηκαν σε μετριότατες βαθμολογίες. Φυσιολογικά, ακολούθησε έκρηξη οργής όλων των εμπλεκομένων και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.

 

Ο Προδρόμου ήταν ο μόνος ο οποίος μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα, που φόρτωσαν αγωνία, άγχος και ανασφάλεια τους μαθητές, συνέχιζε να σφυρίζει αδιάφορα. Χαρακτηριστική η προκλητική δήλωσή του στις 2-2-22: «Συζητούμε για εξετάσεις περισσότερο από όσο αξίζει. Οι μαθητές πρέπει να προσαρμόζονται. Έπρεπε να κάθονται σε εξετάσεις σε πέντε μαθήματα σε δέκα μέρες όχι σε ενάμιση μήνα».

 

Οι οργανωμένοι γονείς προειδοποίησαν με μέτρα. Οι εκπαιδευτικοί το ίδιο. Τελικά, όλοι μαζί με χιλιάδες μαθητές βρέθηκαν στην πύλη του Προεδρικού για να εκφράσουν την οργή τους για τον προκλητικό και αχαρακτήριστο υπουργό. Τότε, ωιμέ, προέκυψε «θαύμα». Ο πρωταθλητής του πείσματος και της άρνησης άλλαξε τροπάριο. Αίφνης, κατάθεσε προτάσεις για αλλαγή των τετράμηνων εξετάσεων.

 

Αυτές τις οποίες άρον-άρον παίρνει προς έγκριση στη Βουλή. Η κατάθεση τροποποιητικού νομοσχεδίου από μόνη της αποτελεί αναδίπλωση του ανεπαρκέστατου υπουργού. Τρανή απόδειξη της αποτυχίας και της επιζήμιας εφαρμογής του θεσμού. Έμμεση παραδοχή ότι είχαν δίκαιο όσοι ούρλιαζαν ότι θα θυματοποιούσαν τους μαθητές και άδικο εκείνος, που δογματικά επέμενε στην εφαρμογή των εξετάσεων με τον πρόχειρο τρόπο με τον οποίο είχαν σχεδιαστεί. Διότι, αν δεν ήταν καταστροφική η εφαρμογή του θεσμού και αν ο ίδιος είχε δίκαιο, δεν θα προχωρούσε σε καμία αλλαγή.

 

Ας δούμε, όμως, τι έπραξε ο «πρύτανης της αλαζονείας». Στα γυμνάσια, όπου για πρώτη φορά θα εφαρμοστούν οι τετράμηνες εξετάσεις, από 4 που προβλεπόταν να ήταν τα εξεταζόμενα μαθήματα τα μειώνει σε 2. Στην Ά και Β’ Λυκείου, μειώνει τα εξεταζόμενα μαθήματα από 4 ή 5 (αναλόγως κατεύθυνσης) σε 3. Στην Γ’ Λυκείου (εδώ είναι το αποκορύφωμα της ασχετοσύνης) όμως, διατηρεί τα εξεταζόμενα μαθήματα σε 5! Παράλληλα, διευκρινίζει ότι θα γίνεται ένα διαγώνισμα σε κάθε εξεταζόμενο μάθημα και καθιερώνει τα πρότζεκτ.

 

Δηλαδή, επιχειρεί να χαλαρώσει το θεσμό στα γυμνάσια και ελαφρώς στις δύο πρώτες τάξεις του λυκείου. Η «σοφία» του, όμως, είναι μνημειώδης, διότι στην Γ’ Λυκείου, όπου το αποτέλεσμα των εξετάσεων είναι συνυφασμένο με το μέλλον των μαθητών, δεν κάνει την παραμικρή ελάφρυνση!

 

Το μέγιστο πρόβλημα του θεσμού αφορούσε ακριβώς τους τελειόφοιτους. Θα συνεχίσουν με την ψυχή στο στόμα να αγωνίζονται με τους εκπαιδευτικούς να προλάβουν να καλύψουν την ύλη. Θα συνεχίσουν να επιδίδονται σε πόλεμο παπαγαλίας, υποβαθμίζοντας σε μεγάλο βαθμό την αξία της πραγματικής γνώσης και μάθησης. Θα συνεχίσουν να πασχίζουν να προλάβουν τα προαναφερθέντα, παράλληλα με τα υποχρεωτικά σε πολλές περιπτώσεις φροντιστήρια και τις διεθνείς εξετάσεις (GCE κλπ). Η ασχετοσύνη του υπουργού Παιδείας οδηγεί στην απαξιωτική δήλωσή του «Δεν αξίζει να το συζητούμε περισσότερο»…

 

Πέραν, όμως, της ουσίας που έχει να κάνει με τις αλλαγές που προτείνει ο Προδρόμου και ο καθένας θα έχει τη δική του άποψη κατά πόσον έτσι ο θεσμός θα είναι λειτουργικός και δεν θα προκαλεί ασφυξία στα παιδιά, δεν μπορεί να μην εστιάσουμε στη μεθοδολογία του. Χωρίς την παραμικρή διαβούλευση με τους άμεσα εμπλεκόμενους, που είναι οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Όλους αυτούς, δηλαδή, που βίωσαν τον επιπόλαιο σχεδιασμό του θεσμού των τετράμηνων εξετάσεων. Όλους αυτούς, που δεινοπάθησαν να προλάβουν να καλύψουν την ύλη χωρίς να δύνανται να την μάθουν πραγματικά. Όλους αυτούς, που θυματοποιήθηκαν εξαιτίας του ανόητου πείσματος ενός αποτυχημένου υπουργού.

 

Δυστυχώς, όλοι αυτοί αγνοήθηκαν για πολλοστή φορά. Ο Προδρόμου μίλησε είπε με τα κόμματα. Λες και οι βουλευτές είναι αυτοί που βιώνουν τα καλά και τα κακά του θεσμού. Δυστυχώς, όλοι αυτοί θα έχουν την ατυχία να πρέπει να τον ανεχτούν για 8 ακόμη μήνες… Εκτός και αν αποφασίσουν να του τρίξουν πραγματικά τα δόντια!