Κάποτε απελπίζομαι με την όλη κατάσταση που επικρατεί στην πολιτική σκηνή της Κύπρου και μου δημιουργείται η εντύπωση πως οι πολιτικοί βλέπουν μόνο το συμφέρον τους αντί το συμφέρον του τόπου, αλλά μετά τη μαζική εκδήλωση ενδιαφέροντος από πολιτικούς και άλλους για την Προεδρία της Δημοκρατίας προκειμένου να μας σώσουν, αναθεωρώ την προσέγγισή μου.
Αλλά μια παράκληση για να μην την αναθεωρήσω εκ νέου. Έχει κάποιος τη φιλοδοξία να μας κυβερνήσει, εντάξει να το δεχθούμε. Αλλά αυτό που συμβαίνει με κάποιους που μας υποβάλλουν εμμέσως ότι τους παρακαλούν να αναλάβουν τη σωτηρία μας, ωσάν να βρισκόμαστε στον τιτανικό μετά την πρόσκρουσή του στο παγόβουνο, πάει πολύ. Είπαμε να προσποιηθούμε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι μας δουλεύουν αλλά όλα έχουν τα όριά τους. Όχι τη στιγμή που θα έκαναν τούμπες να τους προτείνουν να κατέλθουν ως υποψήφιοι, να προσποιούνται ότι αυτοθυσιάζονται. Έλεος!
ΒΑΣ ΒΑΣ
