ΤΙΣ τελευταίες ημέρες ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, παρουσιάζεται λαλίστατος. Θέλει προφανώς η Άγκυρα να διαμορφώσει το έδαφος ενόψει της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, που θα πραγματοποιηθεί στις 27-29 Απριλίου στη Γενεύη. Θέλει, προφανώς με εντολές της Άγκυρας, να θέσει κόκκινες γραμμές και να επιδιώξει όπως προσαρμοστούν οι υπόλοιποι παίκτες της Πενταμερούς με τις επιδιώξεις της τουρκικής πλευράς. Ασφαλώς ένα τέτοιο θέμα δεν τίθεται. Εκείνο, ωστόσο, που προκύπτει με την ανάπτυξη του τουρκικού αφηγήματος, είναι η επιμονή σε θέσεις, που δεν μπορούν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να γίνουν αποδεκτές. Ο κατοχικός ηγέτης, σε σχέση το Κυπριακό προβλέπει μια συνεργασία δύο κρατών στην Κύπρο, που ζουν πλάι-πλάι, στη βάση της κυριαρχικής ισότητας. Σπεύδει δε να αναφέρει πως η ισχυρότερη χώρα της περιοχής, η Τουρκία, βρίσκεται πάντα στο πλευρό των Τουρκοκυπρίων και ότι οι αποτελεσματικές εγγυήσεις της κατοχικής δύναμης καθώς και η κυριαρχία του τουρκοκυπριακού «λαού» είναι εκ των ων ουκ άνευ.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ έχουν και οι αναφορές του για την περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Ξεκαθαρίζει πως δεν τίθεται θέμα επιστροφής. Ισχυρίστηκε, το γνωστό τουρκικό παραμύθι, ότι τα εδάφη αυτά είναι με ντοκουμέντα περιουσία του ΕΒΚΑΦ και «δόθηκαν πεσκέσι» σε Ελληνοκύπριους και ξένους κατά την περίοδο των Άγγλων. Είπε ότι στόχος τους είναι να διασφαλίσουν «την επανεγκατάσταση των ανθρώπων με αίτηση των παλιών ιδιοκτητών στη διοίκηση του ΕΒΚΑΦ μέσω της «Επιτροπής Ακίνητων Περιουσιών» και ισχυρίστηκε ότι δεν είναι δυνατή πλέον η επιστροφή του Βαρωσιού.
ΕΙΝΑΙ σαφές πως με τέτοιες απόψεις της τουρκικής πλευράς, της Άγκυρας, δεν τίθεται θέμα να επιτευχθεί συμφωνία. Με τέτοια προσέγγιση, το μόνο που είναι εξασφαλισμένο είναι η αποτυχία της προσπάθειας, της άτυπης Πενταμερούς. Εάν αυτό δεν είναι παιχνίδι τακτικής, που δεν φαίνεται να είναι, τότε τι μπορεί να συζητηθεί στη Διάσκεψη; Προφανώς και δεν διαφαίνονται προοπτικές.
ΒΕΒΑΙΩΣ, η Τουρκία δεν εξυπηρετείται από ένα αδιέξοδο σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Χρειάζεται τη διαδικασία στο Κυπριακό ως άλλοθι για τις επιδιώξεις της στα ευρωτουρκικά. Επιδιώκει διακαώς την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης και είναι σαφές πως ένα αδιέξοδο εξ υπαιτιότητας της, αυτό ενδεχομένως να στοιχίσει στην κατοχική Τουρκία. Θα έχει, πιθανότατα, κόστος σε μια τέτοια περίπτωση. Ενόψει τούτου, θα πρέπει συνεπώς να αξιοποιηθεί το θέμα της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας και Ε.Ε. Χωρίς τη συγκατάθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επιμένουμε πως για να γίνει αποδεκτό το αίτημα της κατοχικής Τουρκίας θα πρέπει να συνεργασθεί στο Κυπριακό. Θα πρέπει να σταματήσει τις μονομερείς προκλητικές ενέργειες και να ξεκινήσει έναν σοβαρό διάλογο για το Κυπριακό. Είναι πολλά τα λεφτά, που θα κερδίσει η παραπαίουσα τουρκική οικονομία και αποτελεί η αναβαθμισμένη τελωνειακή ένωση δέλεαρ για να αλλάξει στάση στο Κυπριακό. Μπορεί να μην ισχύει αυτό στο τέλος και η Τουρκία να μη συνεργασθεί. Όμως θα πρέπει από τη στιγμή που υπάρχει αυτό το εργαλείο να αξιοποιηθεί στο έπακρο. Γιατί επαναλαμβάνουμε, είναι πολλά τα λεφτά για την Τουρκία.
