Η Λευκή Αντωνίου διερωτάται πώς γίνεται εν μέσω πανδημίας που έχει προκαλέσει οικονομική κρίση, τα ενοίκια στην πόλη της Λεμεσού να είναι στα ύψη.

Ένας χρόνος ακριβώς πέρασε, από το πρώτο κρούσμα στη Κύπρο και το πρωτοάκουσμα του Covid 19… Εκεί που ο κόσμος ήταν σε άλλους ρυθμούς, άρχισαν τα διατάγματα, η καραντίνα, ο εγκλεισμός, το κλείσιμο ξενοδοχείων εστιατορίων, σχολείων, τα πάντα άρχισαν να παίρνουν μια ασφυκτική μορφή… Πλήγμα στην οικονομία. Η εστίαση επλήγη σφόδρα. Οι κλάδοι της γυμναστικής, των τεχνών, ο τουρισμός, τα καταστήματα, τα πάντα… Συμπολίτες μας έχασαν τη δουλειά τους, άλλοι έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους. Το παράδοξο είναι, ότι στη Λεμεσό τα ενοίκια είναι ακόμα στα ύψη. Μονάρι 750 ευρώ, δυάρι 900 με 1.200 ευρώ… Πού πάμε; Με τόση ανεργία και οικονομική κρίση, γιατί δε πέφτουν τα ενοίκια στη Λεμεσό; Οι Κύπριοι να μένουν στο δρόμο και να έχουμε τα ενοίκια ψηλά για τις ξένες εταιρείες; Αυτό είναι διάκριση και το θεωρώ απαράδεκτο. Η Κύπρος, η Λεμεσός ανήκει στους αυθεντικά Κύπριους κατοίκους της. Δεν πρέπει ο λόγος των ακριβών ενοικίων να είναι οι  ξένοι Ρώσοι, Εβραίοι και όλοι ξενόφερτοι. Όταν ο κατώτατος μισθός είναι 850 ευρώ, πώς θα επιβιώσει ένα ζευγάρι με τέτοια ενοίκια; Ύψιστο μέλημα της κυβέρνησης ν’ αυξήσει τον κατώτατο μισθό και να μελετήσει το θέμα των ενοικίων στη Λεμεσό. Γεννηθήκαμε σε αυτό το τόπο δικαιούμαστε όλοι οι πολίτες, μια αξιοπρεπή ζωή.