Το είπαμε και θα το λέμε συνεχώς. Για να αλλάξει κάτι σε αυτό τον τόπο απαιτείται πολιτική βούληση, από όλους. Δυστυχώς αποδεικνύεται σε καθημερινή βάση ότι είναι ελλειμματική η βούληση, και πάντα αφορά τους άλλους. Τρανό παράδειγμα οι αστυνομικοί φρουροί των πολιτικών ηγετών. Άνοιξε μια συζήτηση και αυτό που διαπιστώνουμε είναι η έκδηλη προσπάθεια να αποφύγουν μια ουσιαστική συζήτηση και καθαρή τοποθέτηση στο δια ταύτα. Ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμου Αβέρωφ Νεοφύτου έστειλε στις 23 Οκτωβρίου επιστολή στον αρχηγό της Αστυνομίας, με την οποία κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός. Σημαντικό βήμα αν τελικά υλοποιηθεί. Ο συναγερμικός πρόεδρος κοινοποιούσε ότι δεν χρειάζεται τις υπηρεσίες αστυνομικών που έχουν καθήκοντα οδηγού. Παράλληλα ζητούσε όπως επανεξεταστεί το συντομότερο δυνατόν αν χρειάζεται για σκοπούς ασφαλείας αριθμός αστυνομικών, κι αν αυτό κριθεί αναγκαίο, καλούσε την Αστυνομία να υπολογίσει το κόστος το οποίο δήλωνε ότι θα καταβάλλεται από το ΔΗΣΥ.
Και τι έγινε; Η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν να ανοίξει θέμα για την προεδρική φρουρά και τους προεδρικούς συμβούλους χωρίς να παίρνει καθαρή θέση στο επίμαχο θέμα που αφορά ένα έκαστο των πολιτικών αρχηγών. Θα πείτε σε προεκλογικές περιόδους – και σε άκρως τοξικό κλίμα- μπορεί να γίνει τοποθέτηση χωρίς περικοκλάδες; Στην Κύπρο μάλλον όχι. Κι όμως αν αποτολμούσαν να αρχίσουν από αυτό το ανώδυνο θέμα, ίσως θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει διαφορετικά από εκείνα που μας έχουν συνηθίσει και για τα οποία απαξιώνονται συνεχώς… Φευ. Ο Αντρος Κυπριανού ανακοίνωσε ότι ποτέ δεν ζήτησε φρουρά και έριξε στο τραπέζι θέμα για μείωση της προεδρικής φρουράς. Συμπορεύθηκε ο Νικόλας Παπαδόπουλος που πρόσθεσε και θέμα μείωσης των προεδρικών συμβούλων…
Στα κόμματα παραχωρείται μια διόλου ευκαταφρόνητη κρατική χορηγία. Επιπλέον από τον κρατικό κορβανά πληρώνονται οι μισθοί των συμβούλων των κοινοβουλευτικών τους ομάδων και ενός εκάστου βουλευτή. Να μην τα ξεχνάμε αυτά. Δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος που έχει συμβούλους, και όταν ανοίξουν αυτό το κεφάλαιο καλό θα ήταν να τεθούν όλα επί τάπητος. Τι κάνουν οι σύμβουλοι του Προέδρου όπως και τι κάνουν και οι σύμβουλοι των κομμάτων και των βουλευτών… Και πως επιλέγονται για πρόσληψη.
Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό… Σε μια συγκυρία, ιδιαίτερα δύσκολη για τα δημόσια οικονομικά, την ώρα που απαιτείται οικονομικό συγύρισμα για να μην γονατίσει η κυπριακή οικονομία που δοκιμάζεται λόγω κορωνοϊού, θέλουν να κάμουν μια μικρή θυσία τα κόμματα; Στο κάτω- κάτω πάλι από τα κρατικά ταμεία θα καλύπτουν τις ανάγκες των φρουρών τους και των συμβούλων τους… η κρατική χορηγία είναι ισχυρή οικονομική ένεση!
Θέλουν να αφήσουν την Αστυνομία να λειτουργήσει με λιτά τα χέρια, χωρίς υπόγειες παρεμβάσεις, για να εκδώσει ένα νέο πλάνο εργασίας για τους αστυνομικούς που υπηρετούν στις φρουρές πολιτικών προσώπων, αφού έχει ανάγκες σε άλλους τομείς; Και το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης τολμά να τερματίσει τα προνόμια και τις φρουρές τιμής ένεκεν σε νυν και πρώην; Σίγουρα η τιμή προς όσους υπηρέτησαν τούτο τον τόπο δεν αποδίδεται με την τοποθέτηση φρουρών…
Βεβαίως και θα υπάρξει αναταραχή μεταξύ όσων υπηρετούν ήδη σε φρουρές. Γιατί αν δεν ανέχονταν να είναι «φιλιππινέζες», εργατικό δυναμικό για συλλογή ελιών, παιδονόμοι, οδηγοί, θα διαμαρτύρονταν στην υπηρεσία τους… Ακόμη και όταν δημοσιοποιήθηκαν τέτοια περιστατικά τι έγινε;
Υ.Γ. Στο Δημοκρατικό κόμμα επιχαίρουν γιατί (!!!) στριμώχνουν τους κυβερνώντες και το κυβερνών κόμμα με την απειλή για καταψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού. Ουδόλως τους απασχολεί ότι έχουν αποδώσει το ρυθμιστικό ρόλο στο ΕΛΑΜ… Ναι, στο κόμμα που καταφέρνει να εξασφαλίζει στήριξη από τη δεξαμενή του ΔΗΚΟ και των λοιπών πατριωτικών δυνάμεων όπως και από το ΔΗΣΥ… Καλά ξεμπερδέματα.
