«Κύριε Υπουργέ της Υγείας, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ. Να μην γνωρίζω πού και πώς θα εργαστώ. Να θέλω να προσφέρω και να μην βρίσκουν τρόπο γιατί όλες οι θέσεις γραφείων είναι “πιασμένες”. Κύριε Αναστασιάδη, λυπηθείτε με αν διαθέτετε ενσυναίσθηση και ανθρωπιά. Δεν θέλω να χάσω την δουλειά μου! Απαιτώ τα δικαιώματα μου στην ζωή και στην εργασία ως άτομο πια με ιδιαιτερότητες. Όλα σε μια στιγμή μπορούν να ανατραπούν για όλους…».
Αυτό που διαβάζετε, αγαπητοί φίλοι, είναι η κραυγή απόγνωσης μιας νοσηλεύτριας. Που βρίσκεται πλέον σε κατάσταση απελπισίας. Που πασχίζει με νύχια και με δόντια εδώ και δύο χρόνια, αφ’ ότου ξαφνικά την κτύπησε η μυασθένεια Gravis και στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλα προβλήματα υγείας, να κρατήσει την εργασία της. Η Αντιγόνη Πούρου αναγκάζεται σήμερα, μετά από ανεπιτυχείς αγώνες δύο χρόνων, να καταπατήσει την αξιοπρέπειά της και να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά της. Ελπίζοντας ότι θα βρεθεί έστω και ένα ευήκοον ους σε αυτό το κράτος της ταλαιπωρίας. Ακολουθεί τα βήματα κάθε απλού πολίτη ο οποίος δεν διαθέτει πλάτες, που όταν βρεθεί για οποιονδήποτε λόγο ανήμπορος, αναγκάζεται να καταπατήσει την αξιοπρέπειά του. Να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. Επειδή το υποτυπώδες αυτό κράτος δεν διαθέτει τους απαραίτητους μηχανισμούς, ώστε ο πολίτης να αποτείνεται για να βρει λύση στα σοβαρά προβλήματά του.
Η Αντιγόνη, λοιπόν, διαγνώσθηκε με μυασθένεια Gravis. Πρόκειται για μία χρόνια νευρομυική διαταραχή που οδηγεί σε αδυναμία και ασυνήθιστα ραγδαία εξάντληση των εκούσιων σκελετικών μυών. Πρώτα παρατηρείται αδυναμία στους οφθαλμικούς μύες, με βλεφαρόπτωση ή και διπλωπία. Επιπλέον, παρατηρούνται συμπτώματα αδυναμίας κατάποσης, μάσησης, ομιλίας, επιρροή στους μύες του προσώπου που ρυθμίζουν τις εκφράσεις ή στην κίνηση των άκρων. Συμπεριλαμβάνουν σοβαρή εξάντληση, μη ισορροπημένο βάδισμα, αδυναμία χεριών ως προς το σήκωμά τους, αδυναμία στις παλάμες και τα δάκτυλα.
Για όσους, ενδεχομένως, είναι δύσπιστοι, πληροφορούμε ότι υπάρχουν όλα τα απαραίτητα ιατρικά πιστοποιητικά. Συγκεκριμένα, η νευρολόγος Γιολάντα Παναγιώτα Χρίστου, πιστοποιεί στις 3 – 11 – 2017, ότι η Αντιγόνη πάσχει από μυασθένεια Gravis και παρακολουθείται από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Γράφει σχετικά: «Παρουσιάζει επεισόδια με αδυναμία άνω και κάτω άκρων καθώς και πτώση βλεφάρων. Η κατάσταση της επιδεινώνεται σε συνθήκες έντονης σωματικής και ψυχικής κόπωσης, παρατεταμένης εργασίας και έκθεση σε ψηλές θερμοκρασίες».
Στις 18 Απριλίου 2018 πέρασε από ιατροσυμβούλιο το οποίο στην έκθεσή του αναφέρει τα ακόλουθα: «Λόγω των πολλαπλών προβλημάτων υγείας, μπορεί να εργαστεί σε καθήκοντα που εξυπακούουν ελαφριά εργασία, όπως αποφυγή σωματικής καταπόνησης, παράτασης ωρών εργασίας, παρατεταμένης ορθοστασίας και ψυχολογικού στρες». Την έκθεση υπογράφουν η προϊσταμένη του Νοσοκομείου Λεμεσού δρ. Ε. Βουνού, ο νευρολόγος δρ. Π. Λουκαίδης, ο παθολόγος δρ. Π. Χριστοδουλίδης και ο καρδιολόγος δρ. Α. Τρύφωνος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατάσταση της Αντιγόνης τα τελευταία δύο χρόνια επιδεινώνεται συνεχώς. Μη έχοντας άλλη διέξοδο, άρχισε προσπάθεια να της δοθεί μια εργασία σε γραφείο, αφού πλέον, ήταν δύσκολο να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της όπως έπραττε τα προηγούμενα χρόνια. Η διεκδίκησή της εστιαζόταν και στα προσόντα τα οποία διέθετε, αφού από το 2011 είχε εγκριθεί και ως λειτουργός ασφάλειας και υγείας, που προϋποθέτει γραφειακή εργασία. Όσες πόρτες, όμως, και αν κτύπησε στάθηκε αδύνατο να βρει ανταπόκριση.
Μη έχοντας άλλη διέξοδο, απέστειλε τον Σεπτέμβρη του 2019 επιστολή στον υπουργό Υγείας Κωνσταντίνο Ιωάννου. Εκείνος διέταξε αμέσως να διερευνηθεί το αίτημα της Αντιγόνης. Δόθηκε, μάλιστα, εντολή να τοποθετηθεί σε γραφειακή εργασία, αφού η κατάσταση της υγείας της ήταν τόσο εξόφθαλμη. Οι οδηγίες του υπουργείου Υγείας, ωστόσο, δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Ο ΟΚΥπΥ περί άλλων τυρβάζει…
Η Αντιγόνη Πούρου βρίσκεται πλέον σε κατάσταση απελπισίας. Υποχρεώνεται να κουρελιάσει την αξιοπρέπειά της και να κραυγάσει δημοσίως: «Γιατί; Γιατί με ωθείτε στην αναπηρία; Γιατί κανονίζονται όλοι οι φίλοι και γνωστοί; Εγώ ακόμη και που αναπνέω σας ενοχλώ;».
Ακούει κανείς; Ακούτε, κύριε Πρόεδρε; Ακούτε στο υπουργείο Υγείας; Ακούτε στον ΟΚΥπΥ; Ακούτε αυτή την κραυγή; Είναι ενός ανθρώπου, που τον κτύπησε η μοίρα αιφνιδιαστικά. Σε μια στιγμή μια ασθένεια του άλλαξε τη ζωή. Δεν ζητά τίποτα άλλο παρά μόνο να συνεχίσει να εργάζεται. Να παραμείνει δραστήρια. Να μην καθηλωθεί στο σπίτι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να προσφέρει αυτά που ξέρει και μπορεί.
Ακούει κανείς; Ακούει κανείς σε αυτό τον τόπο; Ή μήπως επειδή η κραυγή προέρχεται από έναν απλό άνθρωπο και δεν είναι των σαλονιών δεν φτάνει στα αφτιά σας; Επειδή δεν ανήκει στους κομματικούς ημέτερους η κραυγή της είναι ισχνή; Δυστύχησε να ασθενήσει. Γι’ αυτό την καταδικάζετε;
Αυτό που διαβάζετε, αγαπητοί φίλοι, είναι η κραυγή απόγνωσης μιας νοσηλεύτριας. Που βρίσκεται πλέον σε κατάσταση απελπισίας. Που πασχίζει με νύχια και με δόντια εδώ και δύο χρόνια, αφ’ ότου ξαφνικά την κτύπησε η μυασθένεια Gravis και στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλα προβλήματα υγείας, να κρατήσει την εργασία της. Η Αντιγόνη Πούρου αναγκάζεται σήμερα, μετά από ανεπιτυχείς αγώνες δύο χρόνων, να καταπατήσει την αξιοπρέπειά της και να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά της. Ελπίζοντας ότι θα βρεθεί έστω και ένα ευήκοον ους σε αυτό το κράτος της ταλαιπωρίας. Ακολουθεί τα βήματα κάθε απλού πολίτη ο οποίος δεν διαθέτει πλάτες, που όταν βρεθεί για οποιονδήποτε λόγο ανήμπορος, αναγκάζεται να καταπατήσει την αξιοπρέπειά του. Να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. Επειδή το υποτυπώδες αυτό κράτος δεν διαθέτει τους απαραίτητους μηχανισμούς, ώστε ο πολίτης να αποτείνεται για να βρει λύση στα σοβαρά προβλήματά του.
Η Αντιγόνη, λοιπόν, διαγνώσθηκε με μυασθένεια Gravis. Πρόκειται για μία χρόνια νευρομυική διαταραχή που οδηγεί σε αδυναμία και ασυνήθιστα ραγδαία εξάντληση των εκούσιων σκελετικών μυών. Πρώτα παρατηρείται αδυναμία στους οφθαλμικούς μύες, με βλεφαρόπτωση ή και διπλωπία. Επιπλέον, παρατηρούνται συμπτώματα αδυναμίας κατάποσης, μάσησης, ομιλίας, επιρροή στους μύες του προσώπου που ρυθμίζουν τις εκφράσεις ή στην κίνηση των άκρων. Συμπεριλαμβάνουν σοβαρή εξάντληση, μη ισορροπημένο βάδισμα, αδυναμία χεριών ως προς το σήκωμά τους, αδυναμία στις παλάμες και τα δάκτυλα.
Για όσους, ενδεχομένως, είναι δύσπιστοι, πληροφορούμε ότι υπάρχουν όλα τα απαραίτητα ιατρικά πιστοποιητικά. Συγκεκριμένα, η νευρολόγος Γιολάντα Παναγιώτα Χρίστου, πιστοποιεί στις 3 – 11 – 2017, ότι η Αντιγόνη πάσχει από μυασθένεια Gravis και παρακολουθείται από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Γράφει σχετικά: «Παρουσιάζει επεισόδια με αδυναμία άνω και κάτω άκρων καθώς και πτώση βλεφάρων. Η κατάσταση της επιδεινώνεται σε συνθήκες έντονης σωματικής και ψυχικής κόπωσης, παρατεταμένης εργασίας και έκθεση σε ψηλές θερμοκρασίες».
Στις 18 Απριλίου 2018 πέρασε από ιατροσυμβούλιο το οποίο στην έκθεσή του αναφέρει τα ακόλουθα: «Λόγω των πολλαπλών προβλημάτων υγείας, μπορεί να εργαστεί σε καθήκοντα που εξυπακούουν ελαφριά εργασία, όπως αποφυγή σωματικής καταπόνησης, παράτασης ωρών εργασίας, παρατεταμένης ορθοστασίας και ψυχολογικού στρες». Την έκθεση υπογράφουν η προϊσταμένη του Νοσοκομείου Λεμεσού δρ. Ε. Βουνού, ο νευρολόγος δρ. Π. Λουκαίδης, ο παθολόγος δρ. Π. Χριστοδουλίδης και ο καρδιολόγος δρ. Α. Τρύφωνος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατάσταση της Αντιγόνης τα τελευταία δύο χρόνια επιδεινώνεται συνεχώς. Μη έχοντας άλλη διέξοδο, άρχισε προσπάθεια να της δοθεί μια εργασία σε γραφείο, αφού πλέον, ήταν δύσκολο να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της όπως έπραττε τα προηγούμενα χρόνια. Η διεκδίκησή της εστιαζόταν και στα προσόντα τα οποία διέθετε, αφού από το 2011 είχε εγκριθεί και ως λειτουργός ασφάλειας και υγείας, που προϋποθέτει γραφειακή εργασία. Όσες πόρτες, όμως, και αν κτύπησε στάθηκε αδύνατο να βρει ανταπόκριση.
Μη έχοντας άλλη διέξοδο, απέστειλε τον Σεπτέμβρη του 2019 επιστολή στον υπουργό Υγείας Κωνσταντίνο Ιωάννου. Εκείνος διέταξε αμέσως να διερευνηθεί το αίτημα της Αντιγόνης. Δόθηκε, μάλιστα, εντολή να τοποθετηθεί σε γραφειακή εργασία, αφού η κατάσταση της υγείας της ήταν τόσο εξόφθαλμη. Οι οδηγίες του υπουργείου Υγείας, ωστόσο, δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Ο ΟΚΥπΥ περί άλλων τυρβάζει…
Η Αντιγόνη Πούρου βρίσκεται πλέον σε κατάσταση απελπισίας. Υποχρεώνεται να κουρελιάσει την αξιοπρέπειά της και να κραυγάσει δημοσίως: «Γιατί; Γιατί με ωθείτε στην αναπηρία; Γιατί κανονίζονται όλοι οι φίλοι και γνωστοί; Εγώ ακόμη και που αναπνέω σας ενοχλώ;».
Ακούει κανείς; Ακούτε, κύριε Πρόεδρε; Ακούτε στο υπουργείο Υγείας; Ακούτε στον ΟΚΥπΥ; Ακούτε αυτή την κραυγή; Είναι ενός ανθρώπου, που τον κτύπησε η μοίρα αιφνιδιαστικά. Σε μια στιγμή μια ασθένεια του άλλαξε τη ζωή. Δεν ζητά τίποτα άλλο παρά μόνο να συνεχίσει να εργάζεται. Να παραμείνει δραστήρια. Να μην καθηλωθεί στο σπίτι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να προσφέρει αυτά που ξέρει και μπορεί.
Ακούει κανείς; Ακούει κανείς σε αυτό τον τόπο; Ή μήπως επειδή η κραυγή προέρχεται από έναν απλό άνθρωπο και δεν είναι των σαλονιών δεν φτάνει στα αφτιά σας; Επειδή δεν ανήκει στους κομματικούς ημέτερους η κραυγή της είναι ισχνή; Δυστύχησε να ασθενήσει. Γι’ αυτό την καταδικάζετε;
