Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ και η Αθήνα αντιδρούν σε διπλωματικό επίπεδο στις νέες πειρατικές ενέργειες της κατοχικής Τουρκίας, η οποία ως γνωστό έχει αποστείλει εκ νέου το γεωτρύπανο «Γιαβούζ» σε θαλασσοτεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ ( 6 και 7) με στόχο να διενεργήσει παράνομες γεωτρήσεις. Τα δυο Υπουργεία Εξωτερικών έχουν παρέμβει, πρωτίστως προς τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο να διαμορφωθούν αποτρεπτικοί τρόποι προέλασης της κατοχικής δύναμης. Εν μέσω πανδημίας προφανώς για κάποια κράτη-μέλη οι προτεραιότητες είναι άλλες. Την ίδια ώρα είναι πρόδηλο πως η Τουρκία χρησιμοποιεί εκβιαστικά το χαρτί του μεταναστευτικού. Αλλά όλα αυτά δεν σημαίνει πως θα υποβαθμιστούν ενέργειες που απειλούν κράτη-μέλη της Ε.Ε. Γιατί αυτό γίνεται με την απάθεια που επιδεικνύουν οι εταίροι μας.
ΤΙ χρειάζεται για να σταματήσει τις παράνομες ενέργειές της η κατοχική Τουρκία; Να έχει κόστος. Είναι προφανές πως παρά τις επίμονες προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας αυτό δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί. Οι εταίροι μας στην Ε.Ε.- όχι όλοι για να είμαστε ειλικρινείς- έχουν ξεχάσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Περιορίζονται σε φραστικές καταδίκες κι αυτές με προσεκτικές διατυπώσεις, για να μην ενοχληθεί η κατοχική δύναμη.
ΣΤΟ Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., όπου συζητήθηκε το θέμα, η Ελλάδα, η Αυστρία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο και η Εσθονία υποστήριξαν ότι για να συνεχίσει η Τουρκία τον διάλογο με την ΕΕ θα πρέπει να τερματίσει αυτές τις παράνομες ενέργειες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι υπόλοιπες χώρες πώς αντέδρασαν; Ή καλύτερα γιατί δεν στήριξαν, έστω και φραστικά την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δέχεται συνεχώς επιθέσεις από την κατοχική Τουρκία; Για κυρώσεις, βέβαια, ούτε λόγος. Όπως ενδεικτικά ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης «η Γερμανία έχει μια προσέγγιση που διαμορφώνεται καθοριστικά στη βάση των έντονων ανησυχιών που έχει για το μεταναστευτικό».
Ο ΥΠΑΤΟΣ εκπρόσωπος της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ περιορίσθηκε να αναφέρει πως «σε σχέση με την Τουρκία, υπό το φως των πιο πρόσφατων δράσεων της Τουρκίας που σχετίζονται με γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, επαναλάβαμε την ακλόνητη αλληλεγγύη και την υποστήριξή μας προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Θα συνεχίσουμε, ωστόσο, τη διπλωματική μας εμπλοκή με την Τουρκία, για να προσπαθήσουμε να οδηγήσουμε τη σχέση μας προς μια προσέγγιση συνεργασίας και μια εποικοδομητική προσέγγιση». Είναι σαφέστατα τα συμπεράσματα που εξάγονται από την τοποθέτηση αυτή, η οποία αντανακλά και τα όσα συζητήθηκαν στη συνεδρίαση των ΥΠΕΞ. Αντανακλά την άποψη μιας σειράς χωρών, εταίρων μας. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μετά από παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, επαναβεβαιώθηκαν τα συμπεράσματα προηγούμενου Συμβουλίου, που αναφέρονται σε κυρώσεις. Αυτό δεν ήταν αυτονόητο. Επιτεύχθηκε. Είναι επαρκές; Όχι.
ΕΙΝΑΙ πρόδηλο πως η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη παραμένει στα αζήτητα. Είναι σαφές πως τα συμφέροντα κρατών-μελών, δεν επιτρέπουν σε μια συλλογική απόφαση, που θα ξεπερνά τις φραστικές καταδίκες, που ποσώς δεν ενοχλούν, δεν επηρεάζουν την κατοχική δύναμη. Η Αθήνα και η Λευκωσία- πρέπει να το αναγνωρίσουμε τούτο- δίνουν μάχες στο πεδίο της Ευρώπης για να εξασφαλίσουν υποστήριξη και έμπρακτη αλληλεγγύη.
