Τη βούλα του στρατηγού Σεργκέι Σουροβίκιν, 55 ετών, αποκαλούμενου και «χασάπη της Συρίας», καθώς επέβλεψε την καταστροφή του Χαλεπίου στον συριακό εμφύλιο, φέρουν οι τελευταίες πυραυλικές επιθέσεις του Πούτιν στην Ουκρανία.
Η επίθεση αυτή, ήρθε σε χρόνο λιγότερο των 48 ωρών από τη στιγμή που ο Πούτιν διόρισε επικεφαλής της ρωσικής πολεμικής μηχανής αυτόν τον διαβόητα βάναυσο στρατιωτικό διοικητή, γνωστό ως «στρατηγό Αρμαγεδδώνα». Ο στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν εχρίσθη το περασμένο Σάββατο γενικός διοικητής των ρωσικών δυνάμεων που πολεμούν στην Ουκρανία.
Αυτή η κίνηση του Κρεμλίνου ήρθε ως αποτέλεσμα της επίθεσης στη γέφυρα της Κριμαίας, ζωτικότατης σημασίας για την επικοινωνία της με τη Ρωσία. Ο Πούτιν χαρακτήρισε την έκρηξη στη γέφυρα «τρομοκρατική ενέργεια που πραγματοποιήθηκε από ουκρανικές ειδικές δυνάμεις». Τα παραπάνω έγραψαν οι Μαρκ Μπένετς και Λαρίσα Μπράουν, συντάκτες των «Times» του Λονδίνου και αναδημοσιεύονται στο ελληνικό σάιτ ενημέρωσης και απόψεων Protagon.gr.
Ο Σουροβίκιν επέβλεψε την καταστροφή του Χαλεπίου το 2016, όταν οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις ανακατέλαβαν την πόλη με την υποστήριξη ρωσικών αεροπορικών επιδρομών.
Στην Ελλάδα, ένας άνδρας 53 ετών, που περιγράφεται ως μεσόκοπος και καθωσπρέπει, συνελήφθη και οδηγήθηκε χθες στον ανακριτή κατηγορούμενος για τον βιασμό ενός 12χρονου κοριτσιού, το οποίο και εξέδιδε για να το βιάζουν και άλλοι. Το παιδί εργαζόταν σε κατάστημα που είχε ο φερόμενος ως δράστης, που και αυτό από μόνο του σχηματίζει ένα πελώριο ερωτηματικό. Πώς και γιατί απασχολούσε για εργασία ένα ανήλικο παιδί;
Τι νόημα έχουν όμως άραγε όλες αυτές οι κραυγές έκπληξης που αναφύονται με αφορμή ένα φοβερό γεγονός – εν προκειμένω, ο βιασμός ενός μικρού παιδιού; Σε τι κοινωνία ζούμε, Χριστέ μου; Κι αν δεν έχουμε εμείς τις απαντήσεις, πώς να τις έχει ο Ύψιστος;
Για ό,τι αξίζει, προσθέτω ότι το κτήνος αυτό έφτιαξε ένα ψεύτικο προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ως «όχημά» του για να προσεγγίζει επίδοξους πελάτες-τέρατα για να προωθεί το κορίτσι.
Συνέβη κι άλλο περιστατικό χθες – αν μπορεί κάποιος ένα έγκλημα να το ονοματίζει «περιστατικό». Στη συνοικία του Άγιου Παντελεήμονα, μια περιοχή των Πατησίων στην Αθήνα που οι επί δεκαετίες κάτοικοί της, αστικές οικογένειες με μόρφωση, καλλιέργεια και σταθερές αξίες, έχουν εδώ και καιρό εγκαταλείψει λόγω εγκληματικότητας. Εκεί, λοιπόν, πιάστηκε ένας 63χρονος άνδρας που ασελγούσε σε μικρά αγόρια και οδηγείται και αυτός ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Εδώ, στο άκουσμα και στη διατύπωση της τελευταίας λέξης, ένα πικρό, ειρωνικό χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό μου. Αν είχε φωνή αυτό το ύφος, θα εκστόμιζε λόγια που θα με έστελναν αμέσως στον Εισαγγελέα. Η Δικαιοσύνη, όταν δεν αποδίδεται, κατ’ αρχάς άμεσα και όταν εν συνεχεία αφήνει χίλια παράθυρα ανοικτά για να βγουν έξω καθάρματα που έχουν καταδικαστεί για βαριά ποινικά αδικήματα, δίχως να έχουν περάσει από καμιά διαδικασία σοβαρού σωφρονισμού (δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα, η Δικαιοσύνη λοιπόν είναι ανύπαρκτη. Γράμμα κενού περιεχομένου….)
Στη χθεσινή (10/10) στήλη, έκανα αναφορά στα όσα γράφει για κάλους και κακούς ηγέτες ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός και φιλόσοφος Πλούταρχος. Ετοιμάζοντας το κομμάτι μου, είπα να γκουγκλάρω το όνομά του για να μάθω περισσότερα για αυτόν. Το πρώτο που μου έβγαλε ήταν τον συνώνυμό του, δημοφιλή Έλληνα τραγουδιστή της πίστας. Κι από κάτω ένα ολόκληρο κατεβατό από δημοσιεύματα για αυτόν. Δικό μου το λάθος· έπρεπε να βάλω …επάγγελμα. Ο αλγόριθμος, ως γνωστόν, επιλέγει και ενισχύει κατά κανόνα τους λαοφιλείς, λαϊκιστές και όλους τους …παρεμφερείς. Το βλέπουμε και στην πολιτική, ιδίως σε περιόδους εκλογών. Εκεί, ο αλγόριθμος κάνει πάρτι! Και βεβαίως προτάσσει τον τραγουδιστή από τον φιλόσοφο…
