Εντελώς πρωτόγνωρο για όλους μας ήταν το πρώτο lockdown που τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 2020 στην Κύπρο όταν αναγκαστήκαμε όλοι να κλειστούμε στα σπίτια μας. Με τους γοργούς ρυθμούς που κινούμαστε δεν είμασταν συνηθισμένοι σε τέτοια «ηρεμία». Υπήρχαν αρκετοί που απόλαυσαν το σπίτι τους αλλά και την ησυχία που επικρατούσε στους δρόμους. Την ησυχία που όλοι κάποτε χρειαζόμαστε.

Όταν όμως ήρθε το δεύτερο lockdown, άρχισε να μας κακοφαίνεται, «όχι άλλος εγκλεισμός». Προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπους να σκοτώσουμε την ώρα μας, αναζητούσαμε μια παρέα. Η άσκηση μαζί με τα κατοικίδια ήταν μια δραστηριότητα που έβαλαν πολλοί στη ζωή τους, ενώ αρκετοί οι οποίοι δεν είχαν κατοικίδιο, κατά τη διάρκεια του lockdown απέκτησαν, καθώς το θεώρησαν μια καλή συντροφιά αλλά και έναν τρόπο να βγαίνουν από το σπίτι. Τα κατοικίδια είναι πράγματι η πιο καλή συντροφιά! Δυστυχώς όμως, κάποιοι πήραν την απόφαση να γίνουν ιδιοκτήτες σκύλων, κυρίως, για να κάνουν ελεύθερα τις βόλτες τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται την ευθύνη που έχουν απέναντί τους. Πρέπει όλοι να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας πως τα ζώα δεν είναι παιχνίδι που το παίρνουμε για να παίζουμε μαζί του όταν δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε και μετά το πετάμε. Οι εθελοντές αλλά και αρκετοί φιλόζωοι προειδοποιούσαν τότε που έσπευδαν πολλοί πολίτες να πάρουν κατοικίδιο, πως όταν τελειώσει η πανδημία θα γεμίσουν τα καταφύγια. 

Κρίμα που οι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν. Στο ρεπορτάζ της συναδέλφου Δέσποινας Ψύλλου, οι εθελοντές καταγγέλλουν πως «βρέχει αδέσποτα» και ότι διανύουν το χειρότερο καλοκαίρι τους. «Διανύουμε το χειρότερο καλοκαίρι που ζήσαμε μέχρι τώρα, όσον αφορά τις εγκαταλείψεις σκύλων», αναφέρουν. Αυτοί που έσπευσαν να πάρουν το κατοικίδιο, όταν καταργήθηκαν τα μέτρα και δεν το είχαν πλέον ανάγκη, το άφησαν στο καταφύγιο ή το εγκατέλειψαν στον δρόμο, χωρίς να ενδιαφέρονται για την τύχη του. 

Ο σκύλος και οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο το οποίο επιθυμούμε να αποκτήσουμε, είναι όπως το παιδί, χρειάζεται φροντίδα, αγάπη, αφοσίωση και χρόνο. Πριν πάρουμε την απόφαση να προχωρήσουμε στην υιοθεσία πρέπει να το σκεφτούμε διπλά και τριπλά. Μπορούμε να το φροντίσουμε; Ήμαστε έτοιμοι ή θα το μετανιώσουμε; Είναι αδιανόητο και απάνθρωπο να υιοθετούμε κατοικίδιο όποτε το έχουμε ανάγκη, χωρίς να τρέφουμε πραγματικό ενδιαφέρον για αυτό. 

Ένας καλός τρόπος για να εξαλειφθεί ή τουλάχιστον να περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό το φαινόμενο εγκατάλειψης κατοικίδιων και ιδίως των σκύλων, που αποτελούν τη νούμερο ένα προτίμηση του κόσμου για να το έχει ως κατοικίδιο, είναι να εφαρμοστεί μια νομοθεσία. Η νομοθεσία για τους σκύλους παραμένει σε εκκρεμότητα από το 2016, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στον «Φ» ο πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου.

Αποτελεί επιτακτική ανάγκη η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής να προχωρήσει άμεσα στην εφαρμογή της νομοθεσίας. Εφόσον ο κόσμος που δεν είναι ευαισθητοποιημένος σε τέτοια θέματα δεν καταλαβαίνει από εκστρατείες και προειδοποιήσεις, η εφαρμογή νομοθεσίας θα λύσει τα χέρια των εθελοντών και επίσης θα αποτελέσει μια ασπίδα προστασίας για τα ζώα. 

Οι εθελοντές δεν αντέχουν άλλο, τα καταφύγια είναι ασφυκτικά γεμάτα με αδέσποτα ζώα. Κάντε κάτι άμεσα!