Η «εξαγγελία» για την Αμμόχωστο αποτέλεσε την απαρχή και η εκλογή Τατάρ την κορύφωση, της μετωπικής επίθεσης της Τουρκίας εναντίον της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Με το πρώτο τους ταπείνωσε και με το δεύτερο τους εξευτέλισε, στα μάτια των Ελληνοκυπρίων. Ο λόγος αυτής της επίθεσης είναι απλός: Της είναι πλέον αχρείαστοι! Κάποιους μάλιστα, τους θεωρεί και επικίνδυνους για τα σχέδια της! Πολιτικά ομιλούντες, η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα δεν υπάρχει πλέον.

Η ιστορία απέδειξε πως η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε τη μουσουλμανική μειονότητα της Κύπρου από το 1956, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο στόχος της για Επανάκτηση της Κύπρου.

Η μέθοδος που είχε αποφασισθεί για τον πλήρη Πολιτικό έλεγχο του νησιού, ήταν ένα μοντέλο συν-διαχείρισης της Εξουσίας και συγκεκριμένα μία «Ομοσπονδία Δύο Ισότιμων Κοινοτήτων, που θα ζουν πλάι πλάι».

Για να το πετύχει αυτό η Τουρκία, θα έπρεπε πρώτα και πάνω από όλα να επιβληθεί επί της Τουρκοκυπριακής μειονότητας (δράση ΤΜΤ με απειλές, δολιοφθορές, προβοκάτσια, αλλά και δολοφονίες Αριστερών Τουρκοκυπρίων).

Το πρώτο «Πολιτικό» εργαλείο που χρησιμοποίησε επίσημα, ήταν ο «Δικοινοτισμός» και τα «Ξεχωριστά Πολιτικά Δικαιώματα» (Σύνταγμα του ’60). Με αυτήν την τεχνική, η Τουρκία «οικειοποιήθηκε» ένα σεβαστό ποσοστό του Κυπριακού λαού (18%) και με τις ξεχωριστές εκλογές και τις εξασφαλισμένες θέσεις, επισημοποίησε την ισχυρή εμπλοκή της στη λειτουργία του νέου Κράτους.

Στο αμέσως επόμενο στάδιο για την ολοκλήρωση του τελικού της στόχου (βλέπε «πλάι πλάι»), θα έπρεπε να διαχωριστούν οι Κοινότητες και εδαφικά (τουρκανταρσία του ’64 και εισβολή με ανταλλαγή πληθυσμών το ’74).

Σε καμία περίπτωση όμως, δεν θα έμπαινε σε όλη αυτή τη μακροχρόνια διαδικασία χωρίς να έχει σίγουρο τον πλήρη Πολιτικό έλεγχο της ίδιας της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Όλος της ο σχεδιασμός θα καταρρεύσει στην περίπτωση που η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα παρεκτραπεί της Πολιτικής «γραμμής», όπως την καθορίζουν τα συμφέροντα της Τουρκίας. Ο «Πολιτικός Έλεγχος» της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας είναι το «κλειδί» για τη διασφάλιση αυτού του σχεδιασμού. Είναι τόσο καίριο αυτό το σημείο, που δεν πρόκειται να τους επιτρέψει να πάρουν ανάσα.

Το εργαλείο σε αυτό το τόσο σημαντικό κεφάλαιο του σχεδιασμού τους, είναι ο «Εποικισμός»!

Τώρα που η Τουρκία έχει καταφέρει μέσα από τον εποικισμό να ελέγχει το εκλογικό αποτέλεσμα στα κατεχόμενα (βλέπε εκλογή Τατάρ), οι Τουρκοκύπριοι της είναι αχρείαστοι! Θα τους πολεμήσει! Δεν έχει κανένα ενδοιασμό ακόμη και να τους εξοντώσει.

Την ίδια μοίρα θα έχουμε και εμείς αν ενταχθούμε στους σχεδιασμούς τους, μέσα από ένα μοντέλο συν-διαχείρισης της Εξουσίας (Ομοσπονδιακού ή Συνομοσπονδιακού χαρακτήρα, με Πολιτική Ισότητα). Αντέξαμε το 1964, επιβιώσαμε ως Κράτος μέσα από το Ψήφισμα 186/1964 και μέσα από το «Δίκαιο της Ανάγκης», αλλά φαίνεται πως τώρα πέφτουμε οικειοθελώς μέσα στο στόμα του λύκου.

Ο «Συμπρόεδρος» του μελλοντικού μορφώματος, θα εκλέγεται από τους εποίκους (9% του πληθυσμού της Κύπρου) και θα ασκεί εκβιαστικά Εξουσία μέσα από την πρόνοια της Πολιτικής Ισότητας. Η ψήφος του 91% του πληθυσμού δεν θα έχει καμία βαρύτητα!

Άρα, με τον «Δικοινοτισμό» καταργήθηκε το ενιαίο του Κυπριακού λαού (1960), με τον «Εποικισμό» καταργήθηκε Πολιτικά η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα (εκλογή Τατάρ) και με την «Πολιτική Ισότητα» σε ένα μελλοντικό πολίτευμα συν-διαχείρισης, θα καταργηθεί Πολιτικά το σύνολο του Κυπριακού λαού! Θα μας διοικούν όλους, οι έποικοι.

Μόνο όταν το σύνολο του Κυπριακού λαού, ιδιαίτερα η Κυπριακή Αριστερά (Ελληνοκυπριακή και Τουρκοκυπριακή) αντιληφθεί την παγίδα του ρατσιστικού «Δικοινοτισμού» και απαιτήσει την κατάργηση του, θα υπάρξει ελπίδα σωτηρίας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε και την απομάκρυνση των εποίκων, αλλά και την απελευθέρωση μας από τον κοινό εχθρών όλων: Τον ιμπεριαλισμό της Βρετανίας και τον επεκτατισμό της Τουρκίας.

Δυστυχώς χάθηκαν δεκαετίες λανθασμένης στοχοθέτησης στις «Επαναπροσεγγίσεις», βάζοντας την «Ομοσπονδία Δύο Ισότιμων Κοινοτήτων, που θα ζουν πλάι πλάι» (αρχικός σχεδιασμός της Τουρκίας από το 1956), ως το κοινό μας όραμα.

Πριν να είναι αργά, πριν εξαφανιστούμε και εμείς Πολιτικά και όχι μόνο (όπως εξαφανίστηκαν οι Τουρκοκύπριοι), οφείλουμε να δράσουμε αντανακλαστικά και επί τη βάσει Αρχών.

* Υποψήφιος Βουλευτής Λευκωσίας, με το Κίνημα Αλληλεγγύη.