> Απόσπασμα από κομμάτι που έγραψε πρόσφατα ο Γκίντεον Ράχμαν, βασικός σχολιαστής διεθνών θεμάτων της Financial Times. Ο διάσημος Άγγλος κινηματογραφιστής, 92 ετών σήμερα, ο οποίος με τα εκπληκτικά του ντοκιμαντέρ (όπως π.χ. το Life on Earth και το The Blue Planet) έφερε γενεές ανθρώπων κοντά στα θαύματα της φύσης (του ζωικού και φυσικού βασιλείου), βρέθηκε για πρώτη φορά στο τελευταίο οικονομικό φόρουμ στο Νταβός, τον περασμένο Ιανουάριο.
> Ο σερ Άτενμπορο δέχτηκε να συνομιλήσει με τον Γκίντεον Ράχμαν για τη δημοφιλή εβδομαδιαία σελίδα της εφημερίδας που τιτλοφορείται Lunch With The FT. Ο καλεσμένος επιλέγει πάντα το μέρος που θα ήθελε να γευματίσει και η FT δημοσιεύει τι ακριβώς έφαγαν οι δύο συνδαιτυμόνες, πληρώνει τον λογαριασμό και αναφέρει το ποσό. Ποτέ δεν δέχεται να πληρώσει ο καλεσμένος, ούτε και το εστιατόριο. Αυτό επιτρέπει στον δημοσιογράφο αλλά και στον συνεντευξιαζόμενο να εκφραστούν ελεύθερα για το φαγητό και το σερβις. Στη χώρα μας εάν γινόταν κάτι τέτοιο, θα ‘χαμε προβλήματα. Γι’ αυτό και δεν γίνεται.
> Αυτά τα «Δείγματα Γραφής» είναι τα μικρά μαργαριτάρια που μαζεύω από τις ατέλειωτες βόλτες που κάνω καθημερινά σε κείμενα γραμμένα. Με ενθουσιάζει δε η αγγλοσαξωνική δημοσιογραφική γραφή, που πάντα καταφέρνει με ελάχιστες λέξεις να δημιουργεί μια ολόκληρη εικόνα, και πολλές φορές να διηγείται και μια ολόκληρη ιστορία. Το συγκεκριμένο δείγμα ακριβώς αυτό επιβεβαιώνει. Όπως και το παρακάτω, που έρχεται από μια συγγραφέα που επέλεξε τη γραφή επειδή της άρεσε να παρατηρεί τα πάντα!
Σκέψη της Ημέρας
Από την Ελληνίδα συγγραφέα Ρέα Βιτάλη για το Blog του ιστότοπου του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου (goc.com.cy), με αφορμή τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Επιζώντων Καρκίνου.
«Να βγαίνεις “νικητής”; Τι είναι αυτό; Αν νιώθεις έτσι, τότε είσαι βαθιά νυχτωμένος. Ζωή, πουλάκι μου. Etap . Όπως στα ράλλυ. Ειδική διαδρομή. Έβγαλα πέρα μια δύσκολη ειδική διαδρομή. Όχι νικητής, νικήτρια. Τόσο που είμαι πια πονηρεμένη, ότι δεν είμαι από σίδερο… Με τρομάζουν μεγαλοστομίες, “νικητής”. Βγήκα καλύτερη οδηγός. Αυτό προϋποθέτει ότι ήμουν καλή. Η αρρώστια δεν μας κάνει άλλους. Μακάρι να γίνουμε καλύτερη εκδοχή μας. Νομίζω, έγινα. Καλή συνέχεια στον δρόμο μας! Έχει μπόλικες ειδικές διαδρομές….»
> Η Ρέα Βιτάλη, που αρθρογραφεί τακτικά και στον ελληνικό ιστότοπο Protagon.gr, πέρασε και αυτή τη δική της περιπέπεια.
Αυτοβιογραφούμενη σημειώνει για τον εαυτό της τα εξής: «Γεννήθηκα το 1961. Είναι και μπόλικα τα χρόνια. Τι να πρωτοσημειώσεις; Είχε σταθμούς, αφίξεις, αναχωρήσεις… Οι τελευταίες πονάνε. Είχε σημαντικούς, αγαπημένους, ακριβούς. Είχε έρωτες βαρβάτους και ανεμοέρωτες. Είχε τον έναν. Παιδιά, εγγόνια. Είχε λόγια, μάτια, βλέμματα. Σχεδόν βλεμματοδοτούμενη. Επαγγελματικά είχε πολλά, πολλά χρονογραφήματα. Γεννήθηκα, βλέπεις, με το κουσούρι της παρατηρητικότητας και της καταγραφής. Χρονογραφήματα στους 4 Τροχούς, στις Εικόνες, στον Ταχυδρόμο, στο Protagon.gr ως ιδρυτικό μέλος. Είχε σπουδή στην Ιστορία της Τέχνης. Είχε το πρώτο μου βιβλίο, «Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο». Tο δεύτερό μου βιβλίο «Δεν πέθανα εγκαίρως», που εγκαινίασε τη συνεργασία μου με τις εκδόσεις Διόπτρα. Και το τρίτο μου βιβλίο τώρα, «Το παλτό μου, μαμά». Τι να λέμε; Πλήρης ζωής. Πλήρης; Αστειεύομαι. Χωράω ζωή ακόμα».
Πρόταση της Ημέρας από τη στήλη: Το καινούργιο της βιβλίο «Το παλτό μου, μαμά». Διαβάζεται μονορούφι!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
