Διασχίζεις την πόλη απ’ τη μια άκρη μέχρι την άλλη και όταν φτάνεις στο Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη (ΚΕΠ) σε εν ενημερώνουν ότι τα έγγραφα που παρουσίασες για πιστοποίηση δεν μπορούν να πιστοποιηθούν επειδή τελείωσαν τα αυτοκόλλητα. Θα πρέπει, εξηγεί η υπάλληλος, να αποταθείς στο υπουργείο Δικαιοσύνης στην άλλη άκρη της πόλης. Πώς γίνεται να έλειψαν τα αυτοκόλλητα; «Τελείωσαν και δεν ξέρουμε πότε θα μας φέρουν»; Ποιος θα σας φέρει;
 
Ξεκινάς από το ΚΕΠ της Διεθνούς Έκθεσης να μεταβείς στο υπουργείο Δικαιοσύνης στη λεωφόρο Αθαλάσσης σε ώρα κυκλοφοριακής αιχμής. Γιατί δεν εστάλησαν αυτοκόλλητα στα ΚΕΠ; Και πού να ξέρει το υπουργείο ότι τελείωσαν τα αυτοκόλλητα; Τώρα που τελείωσαν οι εξετάσεις των μαθητών δεν ήξεραν τα ΚΕΠ ότι θα αποταθούν πολλοί κοντά τους ώστε να «παραγγείλουν» περισσότερα αυτοκόλλητα; Και γιατί δεν έστειλαν έναν κλητήρα να πάρει αυτοκόλλητα; Βρίσκεις τις απορίες εύλογες. Και αυτό που προκαλεί θλίψη, δεν είναι μόνο η ταλαιπωρία. Είναι που μια υπηρεσία, που φαινόταν ότι ξεχωρίζει από άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, τείνει σε κάποιες νοοτροπίες να αντιγράψει τις κακές πρακτικές του δημοσίου. Διότι, υπάρχουν και υπηρεσίες όπου η εξυπηρέτηση και η συμπεριφορά είναι υποδειγματικές. Κρίμα.     
 
ΒΑΣ ΒΑΣ