Υπογράμμισε επίσης ότι επιτευχθεί η ιστορική ενεργοποίηση της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου σχετικά με το έγκλημα της επίθεσης και η τροποποίηση του Καταστατικού της Ρώμης σχετικά με την προσθήκη σε αυτό, τριών νέων εγκλημάτων πολέμου, μέσω των οποίων επεκτείνεται η ποινικοποίηση της χρήσης ορισμένων όπλων κατά τη διάρκεια μη διεθνών ενόπλων συγκρούσεων.
Η κ. Ιωάννου αναφέρθηκε περαιτέρω στην προσεχή εξέταση μιας ακόμα σημαντικής τροποποίησης στο του Καταστατικό της Ρώμης, η οποία θα επιδιώξει να επιτρέψει τη δίωξη του εγκλήματος εσκεμμένου λιμού αμάχων κατά τη διάρκεια μη διεθνών ενόπλων συγκρούσεων, επιβεβαιώνοντας την υποστήριξη της Κύπρου σε σχέση με την εν λόγω προτεινόμενη τροποποίηση.
Η αναπληρώτρια μόνιμη αντιπρόσωπος αναγνώρισε ότι για να εκπληρώσει επιτυχώς την εντολή του, το ΔΠΔ θα πρέπει να εξελίσσεται διαρκώς, να παραμένει ανεξάρτητο και αξιόπιστο, ενώ το έργο του θα πρέπει να αντανακλά τα υψηλότερα πρότυπα. Θα πρέπει επίσης να προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο τον στόχο της οικουμενικότητας, να αποκτήσει τη θέση που του αρμόζει στο διεθνές σύστημα και να χαίρει της πλήρους υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών και των θεσμικών οργάνων του Οργανισμού.
Ταυτόχρονα αναγνώρισε τις πολυάριθμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, συμπεριλαμβανομένων των 15 ενταλμάτων σύλληψης τα οποία παραμένουν ανεκτέλεστα και της απόσυρσης ενός κράτους μέρους από το Καταστατικό της Ρώμης, που αντανακλούν το υφιστάμενο πολύπλοκο διεθνές περιβάλλον. Επεσήμανε δε, ότι δεν είναι όλες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Δικαστήριο εξωγενείς, υπογραμμίζοντας πως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα πρέπει να διατηρήσει υψηλό επίπεδο στο δικαστικό έργο του, την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα του. Υπογράμμισε συναφώς την ευθύνη των κρατών μερών σε σχέση με την υποβολή υποψηφίων δικαστών με τα κατάλληλα προσόντα.
Η κα Ιωάννου σχολίασε επίσης, ότι απώτερος στόχος παραμένει η δημιουργία ολοκληρωμένου πλαισίου λογοδοσίας το οποίο θα μπορεί να αποδίδει δικαιοσύνη, αλλά και να αποτρέπει τη διάπραξη θηριωδιών τόσο από κράτη όσο και πρόσωπα. Ωστόσο, η σημερινή πραγματικότητα καθιστά σαφές ότι παραμένουμε μακριά από την επίτευξη αυτού του στόχου.
Το κενό δικαιοδοσίας και ατιμωρησίας που προκύπτει από την έλλειψη οικουμενικότητας του Καταστατικού της Ρώμης, πρόσθεσε, δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Εξάλλου το Καταστατικό της Ρώμης παρέχει τη δυνατότητα παραπομπής οποιασδήποτε κατάστασης στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών παραμένει καθοριστικός για την εδραίωση της θέσης του Δικαστηρίου ως απαραίτητου θεσμού στην παγκόσμια έννομη τάξη. Ως εκ τούτου, υπογράμμισε τη σημασία υποστήριξης, συνεργασίας, συνέργειας και συμπληρωματικότητας μεταξύ αυτών των δύο τελεολογικά συγκλινόντων θεσμών, των οποίων οι εντολές είναι συμπληρωματικές.
