Μετά και τις χθεσινές δηλώσεις της Ελένης Μαύρου και του Ανδρέα Κυπριανού στο ΡΙΚ έχει σχεδόν οριστικοποιηθεί άλλο ένα ναυάγιο, ακόμα μιας προσπάθειας να αλλάξει η τοπική αυτοδιοίκηση.
Όπως είχαμε γράψει και στην έκδοση της Κυριακής, το μομέντουμ της μεταρρύθμισης χάνεται. Αν δεν χάθηκε οριστικά. Η κ. Μαύρου και ο κ. Κυπριανού αναγνώρισαν ότι από τα τρία νομοσχέδια που αφορούν τη μεταρρύθμιση συζητήθηκαν μόνο τα δύο –κι αυτά όχι πλήρως, όχι τελειωτικά- και απομένει το δυσκολότερο. Αυτό που αφορά την αλλαγή του Περί Δήμων Νόμου, τις νέες εξουσίες, τις νέες αρμοδιότητες, τα αυξημένα έσοδα, τον αναβαθμισμένο εσωτερικό έλεγχο, τη σχέση εξόδων-προσωπικού και βέβαια τις συνενώσεις.
Όπου να ‘ναι αρχίζει η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού στη Βουλή και οι πιθανότητες να ολοκληρωθεί φέτος η διαβούλευση για την τοπική αυτοδιοίκηση μοιάζουν μηδαμινές. Επιπλέον, η κ. Μαύρου διερωτήθηκε χθες κατά πόσο υπάρχει πολιτική βούληση για να ψηφιστεί η μεταρρύθμιση.
Όταν ναυαγήσει οριστικά και αυτή η προσπάθεια θα πέσει ξύλο μεταξύ των κομμάτων για το ποιος είχε την περισσότερη πολιτική βούληση και ποιος τη λιγότερη. Το βέβαιο είναι πως αυτήν ειδικά τη φορά τα κόμματα δεν μπορούν να φορτώσουν τις ευθύνες στους δημάρχους και άλλα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης και να τα κατηγορήσουν ότι τούμπαραν τη μεταρρύθμιση για να διατηρήσουν τα βασίλεια τους. Όλη την ευθύνη για το νέο κάζο τη φέρουν τα κόμματα. Και αναλογικά τη μεγαλύτερη ευθύνη ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ. Είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού η αποδυνάμωση της ομάδας βουλευτών του ΔΗΣΥ στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών μετά την αποχώρηση του Νίκου Νουρή, κατά κύριο λόγο, αλλά και του Ανδρέα Κυπριανού. Όπως είναι ορατή και η απώλεια δυναμικής στο υπουργείο Εσωτερικών, σε αυτό ειδικά το θέμα, από τη μετακίνηση του Κωνσταντίνου Πετρίδη στο υπ. Οικονομικών.
Η Επιτροπή Εσωτερικών έχει ακόμα λίγο χρόνο να σώσει την παρτίδα, αν απέμειναν ψήγματα της πολιτικής βούλησης για την οποία μας διαβεβαίωναν. Θα μπορούσαν η πρόεδρος και τα μέλη της επιτροπής να θέσουν πραγματικά, έστω και τώρα, ως προτεραιότητα τη μεταρρύθμιση, να οργανώσουν 5-6 έκτακτες πολύωρες συνεδρίες σε καθημερινή βάση και να καταλήξουν κατά πλειοψηφία σε αποφάσεις. Αν πραγματικά το θέλουν, μπορούν. Διαφορετικά, θα προκαλέσουν, βουλευτές και κομματικές ηγεσίες, άλλη μια συστημική-θεσμική και παταγώδη αποτυχία, για την οποία θα πρέπει να λογοδοτήσουν στην προεκλογική που θα στήσουν.
