Κάθε τρεις κουβέντες που έλεγε ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, μια αναφερόταν στην Τουρκία. «Μας στηρίζει η Τουρκία», «το λέγει και η Τουρκία», εμπιστεύεται μόνο την Τουρκία κλπ. Στη συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» την Κυριακή, ο Τατάρ έδινε συνεχώς διαπιστευτήρια στην κατοχική δύναμη. Για να δηλώνει πιστός, πιστότερος όλων. Είναι σαφές πως είναι μεν πλήρως ελεγχόμενος και πιο πιστός και από τους πλέον στενότερους συνεργάτες στην αυλή του Ερντογάν, στην Άγκυρα, ωστόσο δεν τον υπολογίζουν και πολύ. Στα δύσκολα —που είναι του βεληνεκούς Τατάρ— επιστρατεύουν άλλους. Τον γκουρού της ντενκτασικής σχολής σκέψης Εργκιούν Ολγκιούν, που έχει ρόλο άτυπου διαπραγματευτή ενώ για τα πάντα κουμάντο κάνει ο «πρέσβης» της Τουρκίας στα κατεχόμενα.
Ο Τατάρ, λοιπόν, στη συνέντευξή του (στον Ανδρέα Πιμπίση), θέλησε με κάθε τρόπο να καταστήσει σαφές πως η τουρκική πλευρά έχει κλείσει κάθε χαραμάδα προοπτικής για το Κυπριακό. Εκτός κι εάν γίνουν αποδεκτοί οι τουρκικοί όροι. Από το 2017 που κατέρρευσε με τουρκική υπαιτιότητα η Διάσκεψη του Κραν Μοντανά, το διαχρονικό αφήγημα της κατοχικής δύναμης διατυπώνεται ευθέως χωρίς περιστροφές. Απουσιάζουν οι διπλωματικές διατυπώσεις και τερτίπια. Κυρίως, όμως, τίθεται το «νέο» αφήγημα ως προϋπόθεση για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις: Να αναγνωριστεί πρώτα το ψευδοκράτος διά της κυριαρχικής ισότητας και του ίσου διεθνούς καθεστώτος.
Ο Τατάρ ως ο εγκάθετος, ο οποίος επιδιώκει να είναι ο γνησιότερος εκφραστής της κατοχικής δύναμης, διατυπώνει τη «νέα» θέση χωρίς να αφήνει σήμερα περιθώρια για άλλες επιλογές. Έκπαλαι η Τουρκία επιδίωκε αυτό που παρουσιάζει σήμερα ως νέο αφήγημα. Τα δύο κράτη, τη συνομοσπονδία δύο κρατών, που θα επιτρέπει στην Τουρκία να έχει κυριαρχία στον βορρά και συγκυριαρχία στον νότο. Τώρα, υποστηρίζει πως έχουν εξαντληθεί οι συζητήσεις στην προηγούμενη βάση των διαπραγματεύσεων. Πρόκειται για τη βάση διαπραγματεύσεων, η βάση λύσης, που αρχικά επιδίωκε, την έθεσε η ίδια μαζί με τους Βρετανούς, ακολούθησαν οι Αμερικανοί και την αποδέχθηκαν στη συνέχεια όλοι. Δηλαδή, τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, το περιεχόμενο της οποίας ακόμη δεν οριστικοποιήθηκε. Κάθε φορά, που ξεκινά μια συζήτηση και νέα στοιχεία εμφανίζονται, που συνιστούν αξιώσεις της κατοχικής δύναμης. Οι συζητήσεις μέχρι τώρα εμπεριείχαν διαχωριστικά στοιχεία και στρεβλώσεις ως προς τη λειτουργία του υπό διαπραγμάτευση μοντέλου. Η φιλοσοφία της ΔΔΟ είναι η συνταγή νομιμοποίησης της κατάστασης, που διαμορφώθηκε μετά την εισβολή και τη συνεχιζόμενη έκτοτε κατοχή. Με εδραιωμένα επί του εδάφους τα κατοχικά δεδομένα. Αυτό είναι το περιεχόμενο κι ας μην κολλούν κάποιοι στην ταμπέλα και τη γνωστή μυθολογία για το κόστος, που θα προκληθεί, εάν το Κυπριακό επανατοποθετηθεί στη σωστή του διάσταση, ως θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής.
Η Τουρκία αναπροσαρμόζει την τακτική της, διατηρεί, όμως, σταθερούς τους στόχους της σε ό,τι αφορά την Κύπρο. Άλλωστε, δεν έχει λόγο να τους αλλάξει από τη στιγμή κατά την οποία βλέπει πως σταδιακά αλλά σταθερά υλοποιούνται. Κυρίως γιατί δεν έχει, στην αντίπερα όχθη, η ελληνική πλευρά στην Κύπρο, πολιτική αποτροπής.
Πιο ξεκάθαρος δεν μπορούσε να ήταν ο Ερσίν Τατάρ. Το μήνυμα ελήφθη; Προφανώς και όχι. Ποια η απάντηση; Προβλεπτή και πάντα με άγνοια κινδύνου. Ανασύρονται από τα συρτάρια τα γνωστά ΜΟΕ, που συνοδεύονται από τις γνωστές ατάκες πως «επιμένουμε στην επανάληψη των συνομιλιών» κλπ. Σε ποια βάση; Ή μήπως διαθέτουν εργαλεία, που θα εξαναγκάσουν ή «πείσουν» την Άγκυρα να αλλάξει θέση;
Όπως έχουν σήμερα τα δεδομένα, θα πρέπει να δοθεί βάρος όχι στην επιστροφή στην πεπατημένη, που θα οδηγήσει στην τουρκική ατζέντα, αλλά σε μια πορεία, που θα στοχεύει να αναδείξει και να συζητηθεί η ουσία του Κυπριακού. Πρώτα η διεθνής διάσταση, της συνεχιζόμενης κατοχής και στη συνέχεια οι ρυθμίσεις της εσωτερικής πτυχής. Το αδιέξοδο δεν σπάζει με την προσαρμογή στις τουρκικές αξιώσεις.
ΣΗΜ.: Ο Τατάρ ανέφερε πως είπε στον Βρετανό να προσκαλέσει τον ίδιο και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στο Λονδίνο για διάλογο «μέσα σ’ ένα διαφορετικό περιβάλλον, όπου θα μπορούμε να μιλάμε και να συζητάμε». Γνωστό για τον Τατάρ το περιβάλλον. Είναι το ίδιο που τον «αθώωσε» για την εμπλοκή του στις γνωστές υποθέσεις του μεγαλοαπατεώνα Ασίλ Ναδίρ. Με σημαδεμένη τράπουλα θέλει να παίξει ο Ερσίν.
