«Πρέπει να προχωρήσουμε σιγά-σιγά σε περαιτέρω χαλαρώσεις. Το σιγά-σιγά δεν πρέπει να είναι μετά από μήνες αλλά μετά από κάποιες βδομάδες. Πρέπει να δούμε ρεαλιστικά ότι θα ζήσουμε με τον κορωνοϊό, θα υπάρχουν καθημερινά κρούσματα και πρέπει να προστατεύσουμε τους υπερήλικες και τα άτομα που ανήκουν σ΄ ευάλωτες ομάδες». Ξεκάθαρη χθεσινή τοποθέτηση του επιδημιολόγου Μιχάλη Βωνιάτη, που φωτίζει στην Κυβέρνηση το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. Ο πλέον σοβαρός επιστήμονας στα δύο χρόνια της πανδημίας, ανέλυσε προ μηνός, με στοιχεία και αριθμούς γιατί η μετάλλαξη «Όμικρον» με τα πολύ ήπια συμπτώματα φέρνει το τέλος της πανδημίας. Τότε, έπεσαν να τον φάνε μερικοί νεοφανείς καθηγητές. Η εμπειρία και η σύνεση του κ. Βωνιάτη, ωστόσο, δικαιώνονται.

 

Οι χώρες ανά τον πλανήτη, η μια μετά την άλλη, αίρουν τα μέτρα. Στην Κύπρο τα σκέφτονται με το σταγονόμετρο. Το αφήγημα το οποίο επαναλάμβαναν επί δύο χρόνια για τα διάφορα μέτρα «μα τα παίρνουν και άλλες χώρες», αίφνης διαγράφηκε. Τώρα που οι άλλες χώρες προχωρούν τολμηρά, οι δικοί μας τρέμουν τη σκιά τους.

 

Σαφώς και δεν ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να περάσουμε στην απέναντι όχθη λες και η πανδημία εξαφανίστηκε. Σαφώς και χρειάζεται ακόμη προσοχή. Πλην, όμως, δεν μπορεί να εθελοτυφλούν στο ότι η «Ο», με όντως πολύ ήπια συμπτώματα, μετατρέπει την ασθένεια παρόμοια με τη γρίπη.

 

Αυτό δεν αποτελεί δικό μας ατεκμηρίωτο ισχυρισμό αλλά προέρχεται από επιστήμονες. Ο δρ Βωνιάτης είχε εξηγήσει με λεπτομέρεια ότι η κορύφωση των εμβολιασμών και ο πολλαπλασιασμός των νοσήσεων σε συνδυασμό με την ήπια «Ο» φθίνουν την πανδημία. Άλλωστε, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο είναι που και οι άλλες χώρες αίρουν τα μέτρα και αντιμετωπίζουν πλέον τον κορωνοϊό περίπου σαν τη γρίπη (βλέπε Βρετανία, Ισπανία κ.α.).

 

Κάποιοι εκ των επιστημόνων της ΣΕΕ συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν ότι μπορεί να προκύψει μια άλλη πιο επικίνδυνη μετάλλαξη του ιού. Δεν μπορεί, όμως, μετά από μια καταστροφική διετία, να συνεχίζουν να κρατάνε εγκλωβισμένο τον κόσμο υπό το φόβο μιας πιθανότητας. Απαιτείται να αφεθεί η ανθρωπότητα να επιστρέψει στην ελευθερία. Αν ο μη γένοιτο εμφανιστεί μια επικίνδυνη μετάλλαξη, να εξεταστούν τα όποια νέα μέτρα. Πλέον, είναι εξόφθαλμο πως δεν υπάρχει άλλη οδός από το να δοθεί έμφαση στην αυτοπροστασία και την τήρηση μέτρων προστασίας των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων με απόλυτο σεβασμό εκ μέρους των υπόλοιπων.

 

Προκαλεί θλίψη, όμως, το γεγονός, ότι την ώρα που αυτή η αναγκαιότητα κραυγάζει, κάποιοι αντιδρούν έντονα, έως και ανάλγητα, για τη μερική άρση μέτρων, που λυτρώνει τους ανεμβολίαστους από το βασανιστικό εγκλωβισμό στον οποίο είχαν καταδικαστεί για πολλούς μήνες. Φωνάζουν ότι κατ’ αυτό τον τρόπο αποθαρρύνουν τους εμβολιασμούς, κλείνοντας τα μάτια στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι εμβολιασμοί έπιασαν οροφή. Δεν περπατάνε άλλο.

 

Από την άλλη, παρακολουθώ με λύπη εκρήξεις του τύπου «εξισώνουν εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους», «είμαστε μ…… εμείς που εμβολιαστήκαμε» και άλλα τινά. Είναι θλιβερό ότι πολλοί δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί πως το μεγαλύτερο έγκλημα στη διετία της πανδημίας ήταν αυτός ο διαχωρισμός και η προσπάθεια εξαναγκασμού των ανεμβολίαστων να κάνουν κάτι παρά τη θέλησή τους. Γίνεται τραγικότερο εξαιτίας του ότι αυτός ο άθλιος διχασμός συνεπικουρείται και από μερικά ΜΜΕ και μερικούς δημοσιογράφους, που συνεχίζουν να χύνουν δηλητήριο.

 

Αλήθεια, όσοι εμβολιάστηκαν δεν το έπραξαν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους; Το έκαναν για να τιμωρήσουν τους ανεμβολίαστους; Ή μήπως, το έπραξαν απλώς και μόνο για να εξασφαλίσουν το περιβόητο SafePass; Αν ισχύει το πρώτο, τότε δεν κατανοώ γιατί πρέπει να συνεχίζουν να στοχοποιούν όσους δεν εμβολιάστηκαν. Αν ισχύουν τα άλλα δύο, τότε πρόκειται για ανευθυνότητα.

 

Πέραν αυτών, όμως, είναι δυνατόν, μετά από δύο βασανιστικά για όλους χρόνια και όντως, μια ανάσα από το τέλος της πανδημίας, να εμφανίζονται κάποιοι τόσο εγωιστές και τόσο μισαλλόδοξοι; Να επιζητούν ακόμη την τιμωρία των ανεμβολίαστων; Αντί επιτέλους να κοιτάξουμε όλοι μπροστά για να κλείσουμε τις πληγές της πανδημίας; Είναι δυνατόν να εξοργίζονται επειδή θα τους ζητούν κι αυτούς 24ώρο τεστ σε ένα κέντρο διασκέδασης; Όταν πλέον είναι αδιαμφισβήτητο ότι μπορεί όλοι και να κολλήσουν και να μεταδώσουν τον ιό;

 

Είναι εκπληκτικό το ότι κάποιοι δημοσιογράφοι, που τόσο επιπόλαια επιμένουν να συντηρούν το διχασμό, δεν κοιτάνε καν τα στοιχεία. Τέσσερις στους δέκα που νοσούν είναι εμβολιασμένοι, μάλιστα, το 20% εξ αυτών και με τρίτη δόση. Δεν βλέπουν τι αποφασίζουν Βρετανία, Ισπανία, Γερμανία, Ισραήλ, Νορβηγία, Δανία και άλλες χώρες; Ακόμη και η Αυστραλία άνοιξε τα σύνορά της μετά από δύο χρόνια… Δεν βλέπουν ότι στην ΕΕ τα ταξίδια γίνονται με SafePass διάρκειας 9 μηνών;

 

Οι χαλαρώσεις μέτρων που αποφασίστηκαν για τους ανεμβολίαστους είναι ό,τι ορθότερο έπραξαν Χατζηπαντέλας και ΣΕΕ. Και πρέπει να προχωρήσουν και άλλο, στηριζόμενοι στην ήπια μορφή της «Ο» και στη σταθερότητα στα νοσηλευτήρια. Όχι στον αριθμό των κρουσμάτων, που έπρεπε να είχαμε μάθει ότι δεν είναι το σημαντικότερο.

 

Πρέπει να τελειώνουν τάχιστα με το αχρείαστο μέτρο του SafePass σε υπεραγορές, φούρνους και παρόμοια υποστατικά. Ο κόσμος δεν πάει εκεί ούτε για να αγκαλιαστεί ούτε για να φιληθεί. Είναι καιρός να αλλάξουν το 48ωρο ράπιντ τεστ που απαιτούν από ανεμβολίαστους στους χώρους εργασίας. Αρκετά ξεζούμισαν οικονομικά τους ανθρώπους αυτούς. Αφού δεν τους λύγισαν τόσο καιρό δεν θα το πετύχουν τώρα που τα μέτρα αίρονται σε όλο τον κόσμο. Καιρός, επίσης, να τελειώνει και το παντελώς άχρηστο μέτρο της μάσκας σε εξωτερικούς χώρους.

 

Η ευθύνη είναι και των επιστημόνων, που δεν πρέπει να δειλιάσουν μπροστά στις αντιδράσεις των μικρόψυχων. Κυρίως, όμως, είναι πολιτική. Ας βρει την τόλμη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να κοιτάξει επιτέλους μπροστά…