Πριν μια βδομάδα ρωσικές πολεμικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ουκρανία. Όμως, η «επιχείρηση» δεν φαίνεται να έχει καμία σχέση με την εισβολή (1968) των Σοβιετικών δυνάμεων στη Τσεχοσλοβακία˙τώρα αντιμετωπίζουν σθεναρή αντίσταση. Πρωταγωνιστής των ημερών είναι ο πρόεδρος της Ουκρανίας (από 2019), Volodymyr Zelensky, πρώην ηθοποιός και παραγωγός μιας σατιρικής πολιτικής εκπομπής. 

Η Ουκρανία απέκτησε την ανεξαρτησία της (24/8/1991) μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η ανατολική Ουκρανία πρόσκειται στη Ρωσία ενώ η δυτική στην Ευρώπη. Τον 21ο αιώνα συνέβησαν δυο επαναστάσεις, η πρώτη το 2004 που έφερε στην εξουσία τον φιλοδυτικό Viktor Yushchenko (2005-2010), του οποίου η ζωή κινδύνευσε όταν δηλητηριάστηκε με μια τοξική ουσία με αποτέλεσμα την μόνιμη παραμόρφωσή του. Ο διάδοχος του Viktor Yanukovych (2010-2014) δεν έπεισε με αποτέλεσμα μια δεύτερη αιματηρή επανάσταση που τον απομάκρυνε. Με την εναλλαγή των φιλοδυτικών με φιλοανατολικών πρόεδρων και τη μεγάλη διαφθορά, η οικονομική κατάσταση στην Ουκρανία δεν ήταν καθόλου καλή. Ο Zelensky υποσχέθηκε να πατάξει τη διαφθορά και εξελέγη πρόεδρος σε ηλικία 41 χρονών εξασφαλίζοντας 73% των ψήφων. 

Η πρόθεση του να εντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ είχε ως συνέπεια τη ρωσική επίθεση. Και ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη σφοδρές μάχες, ο πρόεδρος Putin, σε μια επίδειξη ισχύος, έδωσε δημόσια εντολή να τεθούν τα πυρηνικά όπλα σε πλήρη ετοιμότητα.

Η ανθρωπότητα τρομάζει στη σκέψη ότι ένας άνθρωπος θα μπορούσε με μια εντολή να την εξοντώσει. 

Το επιστημονικό περιοδικό «Scientific America» (4/2020) είχε ασχοληθεί με το θέμα γράφοντας ότι δεν θα πρέπει ποτέ ο πρόεδρος των ΗΠΑ να μπορεί να αρχίσει έναν πυρηνικό πόλεμο από μόνος του.

Η ανθρωπότητα ήταν στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου στην κρίση της Κούβας (1962), όταν οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση βρέθηκαν αντιμέτωπες. Τότε επρόκειτο να τοποθετηθούν σοβιετικοί βαλλιστικοί πύραυλοι στην Κούβα μόλις 90 μίλια από την αμερικανική ήπειρο. Τελικά ο πρόεδρος John Kennedy κατάφερε με τις ενέργειες του να αποτρέψει τα χειρότερα, ήταν αρκετά λογικός να συνειδητοποιήσει τις πιθανές συνέπειες ενός πυρηνικού πολέμου.

Μετά την πτώση της πρώτης ατομικής βόμβας εναντίον της Ιαπωνίας (1945), όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ επέδειξαν σύνεση όσον αφορά τα πυρηνικά όπλα. Και όπως αναφέρει το «Scientific America», μπορεί να μην το κάνουμε θέμα, αλλά δεν είναι ασυνήθιστες οι ψυχιατρικές και νευρολογικές διαταραχές ανθρώπων που ανέρχονται στο ύπατο αξίωμα αναφερόμενοι στους προέδρους Lyndon B. Johnson και Richard M. Nixon τους οποίους η συμπεριφορά παρουσίαζε στοιχεία παράνοιας. Ο Abraham Lincoln είχε κατάθλιψη. Μια έρευνα των προέδρων των ΗΠΑ από το 1776-1974 διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί είχαν σημάδια ψυχοπαθολογίας. Πρόσφατα η ασταθής συμπεριφορά του Donald Trump δημιούργησε ανησυχίες. Ο Ronald Reagan και ο σοβιετικός πρόεδρος Mikhail Gorbachev συμφώνησαν (1987) ότι κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής σε ένα πυρηνικό πόλεμο. Για το λόγο αυτό πρέπει να περιοριστεί η δυνατότητα ένας πρόεδρος να αποφασίζει μόνος του για έναρξη πυρηνικού πολέμου.

Φυσικά ο Ρώσος πρόεδρος δεν περιορίζεται από κανένα.

H Δύση επέβαλε κυρώσεις αλλά ο Βρετανός πρωθυπουργός, Boris Johnson, σχολίασε ότι ο Putin μπορεί να μην σκέφτεται λογικά και οι κυρώσεις μπορεί να μην αποτρέψουν έναν «παραλογισμό». Ο δε Ολλανδός πρωθυπουργός  χαρακτήρισε τον Putin «εντελώς παρανοϊκό».

Ο Putin έκαμε την εμφάνιση του στη δημόσια σκηνή (1998) όταν επιλέγηκε από τον τότε πρόεδρο Yeltsin ως πρωθυπουργός του (τελευταίος). Είχε προηγηθεί μια δύσκολη οικονομική εποχή για τους Ρώσους με τον μεθύστακα Yeltsin να φέρνει τους πάντες σε αμηχανία με τα καμώματά του, ενώ άλλαζε πρωθυπουργούς σχεδόν κάθε μήνα. Σε αυτό το σκηνικό έκανε την εμφάνισή του ο Putin, σχετικά νέος (48 ετών) και άσημος. Υπήρξε μέλος της KGB, και υπηρέτησε στη Γερμανία, όπου έμαθε τα γερμανικά. Μετά την αναρχία του Yeltsin, οι αρχικές του ενέργειες τον έκαναν αρκετά δημοφιλή, καλυτέρευσε αισθητά το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων.

Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι τυχαία έγινε πρωθυπουργός αλλά σίγουρα όχι τυχαία έγινε πρόεδρος και παρέμεινε στην εξουσία τόσα χρόνια αποκτώντας μεγάλη δύναμη. Οι εχθροί του σίγησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (π.χ. Nemtsov, Politskaya, Navalny). Στη Ρωσία επικρατεί μια ανελεύθερη δημοκρατία όπου γίνονται εκλογές, υπάρχουν πολιτικά κόμματα αλλά ο Ρώσος πρόεδρος έχει την εξουσία να καθορίζει τα πάντα. 

Η αποφασιστικότητα του Putin φάνηκε (2017), όταν η Ουκρανία δήλωσε ότι δεν θα ανανέωνε στη Ρωσία τη χρήση της μόνης ναυτικής βάσης τους στη Μαύρη Θάλασσα, στη Σεβαστούπολη˙η απάντηση της Ρωσίας ήταν να προσαρτήσει την Κριμαία. Ιστορικά η Κριμαία δόθηκε στην Ουκρανία μόλις το 1954, ως μια συμβολική χειρονομία του τότε προέδρου Khrushchev με την ευκαιρία της 300ής επετείου της ένωσης της χώρας με τη Σοβιετική Ένωση.

Απευχόμαστε ένας ασταθής μεγαλομανής πρόεδρος να ξεκινήσει ένα πυρηνικό πόλεμο πατώντας το κουμπί.