Τον Σεπτέμβρη του 2021, με αφορμή τις συνεχιζόμενες εξαλλοσύνες για τα (όπως θέλετε χαρακτηρίστε τα· αδιαφορώ) έργα του Γιώργου Γαβριήλ, ιδίως εκ μέρους εκείνων που θίγονταν οι… πατρογονικές αγκυλώσεις τους, μα πρωτίστως εξαιτίας της δίωξής (!) του από το Υπουργείο Παιδείας, παραθέταμε δύο ειδήσεις από ένα -όπως γράφαμε- «παράλληλο σύμπαν». Τα παραθέτω και πάλι, διότι μπορεί να μας φανούν χρήσιμα στο μέλλον.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο – Ιανουάριος 2017
«Ο Τούρκος πρόεδρος είχε βασιστεί σε έναν νόμο του 19ου αιώνα που αφορούσε σε εξύβριση εκπροσώπου ξένου κράτους και τον Απρίλιο του 2016 κατέθεσε μήνυση εναντίον Γερμανού κωμικού που τον σατίρισε. Η Μέρκελ έδωσε άδεια για την άσκηση της δίωξης, αλλά δεσμεύτηκε ότι θα φροντίσει για την κατάργηση του αναχρονιστικού νόμου. Οκτώ μήνες μετά, η γερμανική κυβέρνηση επικύρωσε σχέδιο νόμου που καταργούσε το αδίκημα της εξύβρισης ξένου ηγέτη. “…Είναι ξεπερασμένη, προέρχεται από μία άλλη εποχή, δεν έχει πλέον θέση στον ποινικό κώδικα…”».
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο – Μάιος 2019
«…Το σκίτσο είχε αρχικά δημοσιευτεί στο διαδίκτυο, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Ερντογάν στην Ελλάδα το 2017. Η Afrika το φιλοξένησε στις σελίδες της, συνοδεύοντάς το με το σχόλιο: “Ιδωμένο με τα μάτια των Ελλήνων”. Ο Σενέρ Λεβέντ, διευθυντής και ιδιοκτήτης της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Afrika, καθώς και ο Αλί Οσμάν Ταμπάκ, δημοσιογράφος της ίδιας εφημερίδας, διώκονταν για δυσφήμιση και “προσβολή ξένου ηγέτη”, δηλαδή του Ερντογάν. Το τουρκοκυπριακό δικαστήριο στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο αθώωσε τους δύο δημοσιογράφους. Ο δικαστής Ινάν Τσενκάι ανέφερε κατά την ανάγνωση της απόφασης ότι το σκίτσο “δεν συνιστά προσβολή” ούτε και υπάρχει μαρτυρία ότι εξαιτίας της γελοιογραφίας χάλασαν οι σχέσεις Τουρκίας – ψευδοκράτους. “Ο Ερντογάν έχασε κι εμείς κερδίσαμε”, είπε ο Σενέρ Λεβέντ εξερχόμενος του δικαστηρίου. “Η Τουρκία δεν μπορεί να κάνει στην Κύπρο αυτά που κάνει στο δικό της έδαφος”, πρόσθεσε…».
Το έργο με τον Τ/κ δημοσιογράφο είχε ωστόσο συνέχεια. Την πρόσφατη καταδίκη του από δικαστήριο της Τουρκίας σε ενός χρόνου φυλάκιση, ποινή που μετατράπηκε σε χρηματικό πρόστιμο, με αβέβαιη την εξέλιξη όταν αυτός θα αρνηθεί να πληρώσει τα 600 ευρώ. Στον Σενέρ Λεβέντ, ξέρετε, συμπαρασταθήκαμε, όχι εκ του μακρόθεν, αλλά διά ζώσης στη μεγάλη πορεία που πραγματοποιήθηκε στα κατεχόμενα τον Γενάρη του 2018. Τότε που ο Ερντογάν, θιγμένος από τη φράση «άλλη μια επιχείρηση κατοχής» σε ένα άρθρο του για το Αφρίν, κάλεσε «τους αδελφούς του στην Κύπρο να αντιδράσουν σ’ αυτή τη χυδαιότητα». Με αποτέλεσμα επιθέσεις και βανδαλισμούς στο κτίριο της εφημερίδας. Τρεις μέρες μετά, πέντε χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν να πορεύονται υπό βροχή στους δρόμους της κατεχόμενης Λευκωσίας. Ναι, δεν φώναξαν συνθήματα κατά του Ερντογάν, ούτε μίλησαν για κατοχή γι’ αυτό και ο Λεβέντ είχε πει: «Πολλοί δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον φόβο τους», με τη λέξη κλειδί να είναι ο φόβος. Ωστόσο, βγήκαν στους δρόμους ως επακόλουθο των δηλώσεών του και των πράξεων των υποστηρικτών του. Σαν να του έλεγαν, δεν είναι ό,τι πεις. Βεβαίως, στις ελεύθερες περιοχές, οι πατριώτες του πληκτρολογίου δεν είχαμε να πούμε μισή θετική κουβέντα τότε, πιστοί στην πάγια τακτική μας να μηδενίζουμε (επιλεκτικά, είναι η αλήθεια) τις αντιδράσεις των Τουρκοκυπρίων, να υποτιμούμε κάθε φωνή διαμαρτυρίας που δεν είναι στην ένταση και στα μέτρα που εμείς θέλαμε. Όπως και να ’χει, όλοι μας -σαφώς και η Κυπριακή Δημοκρατία της οποίας είναι πολίτης- θα πρέπει να στηρίξομε τον Λεβέντ καθώς και οποιονδήποτε άλλον Τουρκοκύπριο διώκεται και παράλληλα να μάθουμε να υποστηρίζουμε κάθε φωνή που υψώνεται -μετά φόβου- απέναντι.
Ελεύθερα, 1.5.2022.
