Μας συστήνουν 29 κατασκευαστές πλυντηρίων

Πάντως, όσον αφορά τις ΗΠΑ, θεωρώ ότι στο τέλος θα τα βρούμε. Ήδη, ξοφλήσαμε το ρωσικό δάνειο μέσω του οποίου υπήρχε κάποια εξάρτηση, ενώ δεν επιτρέπουμε στα ρωσικά πολεμικά πλοία να καταπλέουν στα λιμάνια μας (μόνο στους Τούρκους επιτρέπουμε). Παράλληλα μισο-εξαγγέλθηκε η εκδίωξη ρωσικών εταιρειών (αύξηση του εταιρικού φόρου) αλλά η μεγαλύτερη έγνοια μου (και του κάθε υγιώς σκεπτόμενου πολίτη) είναι μην φύγουν και οι Ρωσίδες. Και αν δεν ικανοποιηθούν οι φίλοι μας και (κατά περίπτωση) φίλοι των Τούρκων, τους χαρίζουμε την Πάφο και ας κάνουν καλά με τον Φαίδωνα. Άσε τους βλάκες τους Δανούς που δεν πούλησαν τη Γροιλανδία στον Τραμπ. Εμείς, εφαρμόζοντας τη ρήση «αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, απόλαυσέ τον», θα του κάτσουμε και θα πούμε και «ευχαριστώ» για τις στιγμές που μας χάρισε και θα βαφτίσουμε το πήδημα «επέκταση της συνεργασίας με τη μεγαλύτερη υπερδύναμη». Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Οι Αμερικανοί είναι στα μαχαίρια (που λέει ο λόγος) με τους Τούρκους και καταλήγουν σε συμφωνία για τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» στο έδαφος της Συρίας. Οι Ρώσοι έχουν στενή συνεργασία με τους Τούρκους στους οποίους πούλησαν τους S400 και ετοιμάζονται να υλοποιήσουν από κοινού έργα δισεκατομμυρίων και την ίδια ώρα βομβαρδίζουν τουρκική φάλαγγα στο έδαφος της Συρίας. Πλησιάζουν τα ύστερα του κόσμου; Ρε μπας και είχε δίκιο ο γέροντας Παΐσιος και ξύπνησε η «ξανθή φυλή» και θα πάρουν οι Έλληνες την Κωνσταντινούπολη και η Ομόνοια το πρωτάθλημα; Δεν ξέρω τι να πω; Πάντως, ελπίζω να μην προκύψει οποιοδήποτε θερμό επεισόδιο επειδή λυπάμαι και όσους εφοδιάζονται φθηνότερη βενζίνη από τα κατεχόμενα και όσους νοικιάζουν σπίτια στην άλλη πλευρά.

Όμως, για να επανέλθουμε στο ξέπλυμα στο οποίο κάποιοι ενέπλεξαν και το τέως (νυν και αεί-λόγω ονόματος) δικηγορικό γραφείο του Προέδρου, θεωρώ πως ύστερα από τη δήλωση του κυβερνητικού Εκπροσώπου ότι «ουδεμία σχέση με την παραβίαση του νόμου έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας», το θέμα θεωρείται λήξαν. Διότι, δεν νομίζω να λέει ψέματα ο Πρόδρομος. Όχι, προκαλώ, ας αναφέρει κάποιος ένα ψέμα που είπε στη ζωή του.

Έφευγαν, λέει η Οργάνωση OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project), τα χρήματα από εκεί, πήγαιναν από εδώ, ακολουθούσαν περίεργες διαδρομές και ξεπλένονταν και κάποια εμπλοκή στη διαδρομή είχε και το δικηγορικό του Προέδρου. Μα συγνώμη δηλαδή, δικηγόροι είναι οι άνθρωποι, όχι τροχονόμοι. Και για να κλείσουμε το θέμα, για ένα πράγμα τους θαυμάζω: Επιχείρησαν να φορτώσουν την όποια ευθύνη στη διακυβέρνηση Χριστόφια που έδωσε την υπηκοότητα στον Ρώσο πελάτη του δικηγορικού γραφείου ο οποίος φέρεται αναμεμειγμένος στο ξέπλυμα. Αυτοί που… πουλούσαν υπηκοότητες με το κιλό.
ΒΑΣ ΒΑΣ

 

 

 

 

 

 

Ξεπλύνετε, στεγνώστε, τελειώσατε!
Για να λέμε την αλήθεια (και αυτό το λέω μετά λόγου γνώσεως από την ένδοξη εποχή που ήμουν εργένης) «τα μεγάλα ξεπλύματα θέλουν μεγάλα πλυντήρια». Για τέτοια ζητήματα απευθύνεσαι σε κάποιον που έχει τη δυνατότητα και τα μέσα να κάνει καλά τη δουλειά χωρίς να βγουν τα άπλυτα στη φόρα. Μεταξύ μας τώρα, προσωπική μου άποψη είναι, πως με τη δικαιοσύνη τόσο ψηλά, τόσο αμερόληπτη, τόσο αξιοκρατικά λειτουργούσα χωρίς να μπορεί π.χ. ένας δικηγόρος να ελέγχει τα δικαστήρια (όπως συμβαίνει σε μπανανίες) αν υπήρχε έστω και ίχνος ξεπλύματος θα εντοπιζόταν ή έστω θα έμενε η «τάτσα». Δεν είμαστε σαν κάτι ψευδοκράτη που ένας δικηγόρος μπορεί να απευθυνθεί στον Γενικό Εισαγγελέα χαρακτηρίζοντας τον «αίσχος για τη δικαιοσύνη» και προσθέτοντας πως «κατέστρεψε τα δικαστήρια». Αυτά είπε ο προστάτης των Δικαστηρίων, ο Ρόμπιν Χουντ της Δικαιοσύνης, ο ακοίμητος φρουρός των όπου γης κατατρεγμένων, ο σκιώδης πρόεδρος του Ανωτάτου, τέλος πάντων. Αλλά εν συνεχεία ο ευπαίδευτος αυτός νομομαθής ο οποίος συμπεριφέρθηκε, μόνο προς στιγμή, σαν απαίδευτος, απολογήθηκε, ουχί ως μετανοούσα Μαγδαληνή, αλλά σαν νομικός ανήρ, αναφέροντας ότι: «Η ατμόσφαιρα μιας ποινικής δίκης είναι έντονη και πολλές φορές υπάρχουν παρεκτροπές. Έχω προβεί σε μια τέτοια παρεκτροπή και σε μια τέτοια συμπεριφορά προηγουμένως. Χρησιμοποίησα μια φράση που δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσω». Προσέθεσε δε αφοπλιστικά: «Ήταν εν βρασμώ ψυχής. Θέλω να απολογηθώ απερίφραστα στο Δικαστήριο, στον Γενικό Εισαγγελέα και σε όλους τους άλλους δικηγόρους για τη χρήση εκείνης της λέξης, για την απαράδεκτη συμπεριφορά μου».

Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου! Όμως, δεν έμεινε μέχρις εκεί, αλλά προφανώς ανακαλώντας στη μνήμη του την παιδική του ηλικία, όταν περνούσε από τα καφενεία και άκουγε να σέρνουν οι θαμώνες ο ένας στον άλλο τα εξ αμάξης, είπε: «Εδώ είναι Δικαστήριο, δεν είναι καφενείο (…) και πρέπει να διατηρούμε ένα επίπεδο σε αυτή την αίθουσα. Ξεπέρασα τα όρια μου, εκφράζω βαθιά απολογία και αποσύρω την αναφορά μου». Η είδηση είναι ότι παραδέχεται πως έχει όρια.

 

Τις προάλλες, που λες, μιλούσαμε με θαμώνες καφετεριών οι οποίοι εξέφρασαν την (ετεροχρονισμένη) οργή τους για τη ρήση περί καφενείου υποδεικνύοντας, πως στις καφετερίες συχνάζουν αξιοπρεπείς άνθρωποι. Προσέθεσαν δε, πως οι καφετερίες δεν είναι δικαστήρια για να διασύρονται έτσι. Διαβεβαίωσαν, εξάλλου, πως στις καφετέριες δεν συχνάζουν νομικοί που χρησιμοποιούν το ίδιο λεξιλόγιο το οποίο δεν χρησιμοποιείται πλέον ούτε και εις αυτούς τους ιδιωτικοποιηθέντες λιμένες. Τόνιζαν δε, πως οι αχθοφόροι/μεταφορείς του λεξιλογίου που χρησιμοποιούνται σε κάποιες αίθουσες σπανίζουν ακόμη και σε άλλες κακόφημες αίθουσες. Άσε που παλαιότερα όταν στα καφενεία επαρεκτρέπετο ένας θαμώνας, παρενέβαινε ο μπουφετζής και τον έβαζε στην θέση του.

Οι ίδιοι (σύγχρονοι) καφενόβιοι δήλωναν προσβεβλημένοι για το γεγονός ότι τα καφενεία συγκρίθηκαν με τα δικαστήρια και υπεδείκνυαν ότι τα παλαιά καφενεία μετετράπησαν σε καφετέριες στις οποίες, δυστυχώς, συχνάζουν και μεγαλοδικηγόροι, αλλά διαβεβαίωναν πως αυτοί αποτελούν την εξαίρεση. Άλλωστε, όπως υπεδείκνυαν, ζούμε σε δημοκρατική (που λέει ο λόγος) χώρα, οπόταν ουδείς μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο όχι μόνο σε δικηγόρους αλλά και σε δικαστές ή ακόμη και σε δημοσιογράφους.
ΒΑΣ ΒΑΣ