Με όχημα τα τραγούδια και οδηγό την Άλκηστη Πρωτοψάλτη πραγματοποιούμε ένα αλλιώτικο μουσικό ταξίδι σε όλο τον κόσμο, από την Κένυα, μέχρι την Κούβα και από την Ισπανία μέχρι την Αλεξάνδρεια. Μια ξεχωριστή συναυλία, αφιερωμένη στο Ίδρυμα Σοφία για τα Παιδιά.
 
Μια πανδαισία ήχων και χρωμάτων. Ένα ιδιαίτερο μουσικό σύνολο. Μουσικές από κάθε λογής όργανο. Και στο επίκεντρο όλων, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Η σπουδαία αυτή ερμηνεύτρια που ετοιμάζει για το κοινό της Κύπρο ένα μοναδικό διεθνές ταξίδι. Έχοντας στο ενεργητικό της αμέτρητες συναυλίες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στα πλέον σημαντικά θέατρα του κόσμου, θα ξεκινήσει αυτή τη διαδρομή απ’ την Κένυα, θα βρεθεί στην Κούβα, στην Ισπανία, την Αρμενία, στην Γαλλία και στην αγαπημένη της Αλεξάνδρεια, τραγουδώντας στις γλώσσες των χωρών που την υποδέχτηκαν, ανταποδίδοντας με αυτό τον τρόπο την αγάπη που την είχαν τότε απλόχερα προσφέρει.  «Θα τραγουδήσω κινέζικα, σουαχίλι, αρμένικα, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά και κυπριακά, τιμής ένεκεν στις χώρες που με έχουν φιλοξενήσει», εξήγησε η ίδια λίγο πριν από τη μεγάλη αυτή συναυλία που δόθηκε πριν από ένα χρόνο στο Ηρώδειο και που έλαβε διθυραμβικές κριτικές από τον Τύπο. Όπως είπε εξάλλου, στην πρόσφατη συνέντευξή της στο Φιλgood, «Η μουσική, σπάει όλα τα εμπόδια και δημιουργεί ισχυρές σχέσεις με τους ανθρώπους. Η μουσική είναι η κοινή παγκόσμια γλώσσα των λαών».
 
Εποχή της προσφοράς
Εκείνο το ταξίδι στην Κένυα, άρχισε από μια υπόσχεση. Έναν όρκο που έδωσε σε συναυλία της στη Λευκωσία, όταν τα παιδιά από την Κένυα μέσα από ένα βίντεο της τραγούδησαν σε άπταιστα ελληνικά το «Η Σωτηρία της Ψυχής». Αμέσως πάρθηκε και η απόφαση. Όσο όμως έντονα κι αν ήταν τα συναισθήματά της πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο, δεν μπορούσαν ούτε στο ελάχιστο να συγκριθούν με την πραγματική εμπειρία. «Η πρώτη συνάντηση με αυτά τα παιδιά ήταν συγκλονιστική!», αναφέρει και θυμάται την πρώτη εκείνη φορά που τραγούδησε μπροστά σε αυτά τα παιδιά στα σουαχίλι. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα χαμόγελά τους, τη διάχυτη χαρά και το χειροκρότημα -νομίζω επειδή μίλησα σε μια γλώσσα που καταλάβαιναν- τις φωνές τους που ενώθηκαν με τη δική μου, την απορία για το μικρόφωνο, για το πιάνο και το βιολί που έβλεπαν για πρώτη φορά. Το τραγούδι είναι τόσο όμορφο και τόσο τρυφερό που το μουρμούριζα μετά το ταξίδι παντού… Malaika nakupenda Malaika – αγάπη μου, άγγελέ μου, σ’ αγαπάω…». Αυτή τη συναισθηματική φόρτιση, προστάσει η εποχή που ζούμε. Η εποχή «της αγάπης, της αλληλεγγύης, της προσφοράς». Στην οποία το καλό πρέπει να γίνεται, όσο μακριά κι αν είναι. «Το να προσφέρεις είναι θέση και άποψη ζωής».
 
Μια βαλίτσα τραγούδια
Δεν πρόκειται ποτέ, όσα χρόνια κι όσες εμπειρίες κι αν μεσολαβήσουν, να ξεχάσει τα ταξίδια της. Σε κοντινούς και μακρινούς προορισμούς, σε σημεία που κανείς, ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ακούγονταν και θα τραγουδιούνταν από χιλιάδες στόματα ελληνικά τραγούδια. «Ταξιδέψαμε στην Κίνα το 2007 προκειμένου να τραγουδήσω στο Θέατρο της Απαγορευμένης πόλης στο Πεκίνο. Είχα μεγάλη χαρά που θα τραγουδούσα σε ένα τέτοιο θέατρο και θα ξεδίπλωνα την ελληνική μουσική γλώσσα σε ένα κοινό που δεν την καταλάβαινε καθόλου. Σκεφτείτε ότι μέσα στα 2.500 άτομα δεν ήταν περισσότεροι από 30 Έλληνες…», θυμάται. Το κοινό, δεν ήταν δύσκολο.  Αλλά ήταν ένα κοινό που δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. «Απίθανο, πολύ συναισθηματικό και ευγενικό!
 
 
Το πρώτο κομμάτι που τους είπα ήταν στα κινέζικα, ένα υπέροχο παραδοσιακό τραγούδι τους και πραγματικά έγινε κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω. Ήταν τόσο έντονο το χειροκρότημα και οι φωνές για το τραγούδι που το ξανάρχισα από την αρχή. Το είχα μάθει κάνοντας μάθημα επί 16 μέρες με δύο Κινέζες δασκάλες». Απ’ την άλλη, το ταξίδι της στην Κούβα, ήταν ένα όνειρο ζωής. Από εκείνη την εμφάνιση κρατάει τη δίψα στα μάτια των ανθρώπων. Αλλά και «την καλοσύνη τους, τη συμμετοχή των σωμάτων στα τραγούδια και ας μην καταλάβαιναν ούτε μια λέξη, τα χτυπήματα των ποδιών στο πάτωμα όταν ζητούσαν κι άλλο τραγούδι και πόσο τρελό ήταν αυτό που ζούσαμε». Μια από τις καλύτερες συναυλίες που έδωσε στο εξωτερικό, όμως, ήταν αυτή στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης. «Η ποίηση που ξεδιπλώθηκε μέσα από τα τραγούδια με αποκορύφωμα το Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ πυροδότησε όλο το συναίσθημα των Ελλήνων που ήταν στο θέατρο. Είναι κάτι που δεν μπορεί να ξεχαστεί γιατί έχει γραφτεί με πλατινένια γράμματα στην καλλιτεχνική  μου ζωή».
 
INFO: 4 Σεπτεμβρίου, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου, Λεμεσός / 5 Σεπτεμβρίου, Αμφιθέατρο Σχολής Τυφλών, Λευκωσία. Ώρα: 21:00. Προπώληση εισιτηρίων: tickethour.com.cy. Χορηγοί Επικοινωνίας: Φιλελεύθερος και Active 107.4.
 
Περιοδικό Go, τεύχος 78.