ΑΠΟ τα αποδεικτικά στοιχεία που ζητείται για να μπορέσει κανείς να του αναγνωστεί η προσφυγική ιδιότητα και κατ΄ επέκταση να εξασφαλίσει ταυτότητα είναι και ο λογαριασμός ρεύματος στα κατεχόμενα. Δηλαδή, ένας πρόσφυγας που έφυγε κυνηγημένος από τους Τούρκους εισβολείς θα έπρεπε να είχε ως πρώτη έγνοια να πάρει μαζί του τον λογαριασμό του ηλεκτρισμού για να αποδείξει τη διεύθυνση του σπιτιού του, γιατί θα προέβλεπε ενδεχομένως, ότι δεν θα επέστρεφε αμέσως. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και ο Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Επιτροπής, Νίκος Κέττηρος, «δεν μπορείς να ζητάς από κάποιο πρόσφυγα, όταν έφευγε το ‘74 από το σπίτι του να έτρεχε να ψάξει τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος, για να τον φέρει μαζί του στις ελεύθερες περιοχές και να τον βρουν τα παιδιά του, όταν θα έκαναναίτηση για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας».

ΑΥΤΑ δεν είναι ιστορίες και αφηγήματα που λέγονται για να περάσει η ώρα, αλλά μια πραγματικότητα. Οι κρατικές υπηρεσίες, βυθισμένες σε γραφειοκρατικές διαδικασίες και στηριζόμενες σε κριτήρια, τα οποία ισχύουν γενικά, αλλά πόρρω απέχουν από το να ανταποκρίνονται σε αιτήματα προσφύγων, αυτό που καταφέρνουν είναι να δυσκολεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Θα μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι υπάρχουν νομοθεσίες και κανονισμοί, οι οποίοι έχουν ψηφιστεί και οι υπηρεσίες του κράτους τις ακολουθούν κατά γράμμα. Οπότε υπάρχει ένα θέμα σε αυτό το σημείο, αυτό της τήρησης των κανονισμών. Αν και είναι άποψή μας πως οι διαδικασίες και οι κανονισμοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με τρόπο που να εξυπηρετούν τους πολίτες και όχι να τους ταλαιπωρούν, να τους δυσκολεύουν. Στην Επιτροπή, όλοι συγκλίνουν ότι πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία κι αυτό ελπίζουμε ότι θα γίνει.

ΣΑΡΑΝΤΑ οκτώ χρόνια μετά υπάρχουν πολίτες που προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι πρόσφυγες. Και όπως συναφώς αναφέρθηκε στην κοινοβουλευτική επιτροπή Προσφύγων, ο λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος του σπιτιού στα κατεχόμενα δεν είναι το μοναδικό έγγραφο που ζητά κρατική υπηρεσία. Πρέπει να συμπληρωθεί έντυπο με έντεκα σημεία, που παραπέμπει όπως ανέφερε η βουλευτής, Ρίτα Σούπερμαν, σε «αστυνομική ανάκριση». Είναι προφανές πως ο στόχος είναι να περιοριστούν εκείνοι που θα μπορούσαν να έχουν την προσφυγική ιδιότητα. Είναι το θέμα στενά οικονομικό; 

ΚΑΠΟΙΟΣ που έχει καταγωγή από τα κατεχόμενα και ενδεχομένως προσωρινά να κατοικούσε πριν την τουρκική εισβολή σε άλλη περιοχή ή και εκτός Κύπρου δεν μπορεί να θεωρείται πρόσφυγας, ακόμη κι εάν είχε περιουσία; Τα κριτήρια δεν μπορεί να είναι γενικά, αλλά ειδικά με σεβασμό στον άνθρωπο και τις καταβολές του.