Στις 6-7-8 Μαΐου θα φιλοξενηθεί στη Ρώμη το 18ο συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Είναι ένα σημαντικό συνέδριο για την εργατική τάξη, αφού η ΠΣΟ συσπειρώνει στη δύναμη της συνδικάτα από 130 χώρες σε όλο τον κόσμο, με 105 εκατομμύρια μέλη, αλλά και γιατί πραγματοποιείται μέσα στις νέες ιδιόμορφες και δύσκολες συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πανδημία.
Σταδιακά και ενώ οι χώρες και οι οικονομίες ανοίγουν ξανά και αίρονται οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην κορύφωση της πανδημίας, γίνεται σαφές ότι η εργατική τάξη αναμένεται για άλλη μια φορά να πληρώσει το τίμημα της οικονομικής ανάκαμψης.
Αναντίλεκτα, οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο βρίσκονται σε ένα κομβικό σημείο, αντιμέτωποι με μια σειρά προκλήσεων.
Αφενός η πανδημία αξιοποιείται ως πρόσχημα από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις και το κεφάλαιο, για την πλήρη απορρύθμιση και ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και την προώθηση μέτρων που περιορίζουν τη συνδικαλιστική δράση.
Αφετέρου έχει επιταχύνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την ανάπτυξη της εργασίας στις πλατφόρμες και τη ραγδαία εξάπλωση της τηλεργασίας. Δημιούργησε νέα δεδομένα, που μεταβάλλουν την οργάνωση της εργασίας, αυξάνουν ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζομένων και περιορίζουν τη συλλογική δράση και διεκδίκηση.
Παρά το γεγονός ότι ο παραγόμενος πλούτος είναι τεράστιος και η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν προχωρήσει, οι κοινωνικές ανισότητες γίνονται ολοένα και πιο έντονες. Εκατομμύρια συνάνθρωποι μας, σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, παλεύουν να επιβιώσουν αντιμέτωποι με την ανεργία και την φτώχεια, ενώ οι ψηλές τιμές των καυσίμων και των βασικών αγαθών αναμένεται ότι θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση των εργαζομένων.
Όπως επισημαίνεται στην πρόσφατη Έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, για τις τάσεις και προοπτικές στην απασχόληση, δύο χρόνια μετά την πανδημική κρίση, τα δεδομένα δεν είναι ευοίωνα, οι συνθήκες παραμένουν εύθραυστες και ο δρόμος προς την ανάκαμψη αργός και αβέβαιος. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η παγκόσμια ανεργία αναμένεται να παραμείνει πάνω από τα προ της πανδημίας επίπεδα, μέχρι τουλάχιστον και το 2023, αφού για το 2022 εκτιμάται σε 207 εκατομμύρια ανέργους, σε σύγκριση με 186 εκατομμύρια το 2019.
Ταυτόχρονα, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που συνεχίζονται προκαλούν την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, καθώς και τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές.
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος στο βωμό του κέρδους έχει οδηγήσει στην κλιματική κρίση, θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον του πλανήτη.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό και απέναντι σε αυτές της προκλήσεις, οι σύνεδροι από όλες τις γωνιές του πλανήτη, μέσα σε πνεύμα διεθνισμού και αλληλεγγύης, θα έχουν την ευκαιρία να καταθέσουν τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες για τις πραγματικότητες που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Παράλληλα, θα καθορίσουν τους στόχους και την στρατηγική των διεκδικήσεων της ΠΣΟ για το επόμενο διάστημα.
Παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες, η ΠΣΟ έχει διανύσει μια διαδρομή πολύ σημαντική και με τη δράση της παραμένει ο γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Οι αξίες της αλληλεγγύης και του διεθνισμού, που η ΠΣΟ διαχρονικά υπερασπίζεται, σήμερα κερδίζουν έδαφος.
Η ΠΕΟ, εκπροσωπώντας την εργατική τάξη της Κύπρου, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της ΠΣΟ και συνεχίζει να διαδραματίζει μέχρι σήμερα πρωταγωνιστικό ρόλο. Η αντιπροσωπεία της ΠΕΟ θα δώσει δυναμικά το παρόν της στο 18ο συνέδριο, για να αποτελέσει την αφετηρία για νέους αγώνες. Θα στηρίξει την προσπάθεια για ενίσχυση της ΠΣΟ ως της διεθνούς συνδικαλιστικής δύναμης που αντιστέκεται στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, που πρωτοστατεί στους αγώνες των εργαζομένων για ένα κόσμο απαλλαγμένο από τους πολέμους και την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση.
* Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων ΠΕΟ
