Είναι γκαντέμης ο Ιούλιος για την Κύπρο καθώς και ο φετινός μπήκε φορτωμένος στάχτες και συμφορές. Ήταν 55 τετραγωνικά τα χιλιόμετρα που ρούφηξε η πυρκαγιά, εκατομμύρια οι ζημιές από τις καμένες περιουσίες αλλά το κυριότερο ήταν οι ζωές που χάθηκαν. Τέσσερις νέοι άνθρωποι, Αιγύπτιοι την καταγωγή που ήρθαν εδώ για μια καλύτερη ζωή κι έχασαν τη ζωή τους. Όλος ο κόσμος από την πρώτη στιγμή ήταν με τα μάτια κολλημένα στην τηλεόραση και έβλεπε την εξέλιξη των πυρκαγιών και την απόγνωση του κόσμου για την μεγάλη καθυστέρηση που όλοι οι εμπλεκόμενοι δήλωναν ότι υπήρξε. Κι όταν βλέπεις το βιός σου να καίγεται δεν σε ενδιαφέρει ποιόν θα βρίσεις και θα κακοφανήσεις επειδή είπες ότι πέρασαν τέσσερις ώρες να δεις πυροσβεστικό όχημα. 

Σε μένα έκαμε εντύπωση η καλή διάθεση του Προέδρου Αναστασιάδη, την Κυριακή που επισκέφθηκε τις περιοχές της πύρινης τραγωδίας. Έτσι τουλάχιστον ήταν οι εικόνες που έφταναν μέσω των τηλεοπτικών δεκτών. Αγκαλιές και χειραψίες –δεν αναφέρομαι στα μέτρα λόγω πανδημίας- αναφέρομαι στα «φίλε μου καλέ» και στα «η κυβέρνηση θα φροντίσει άμεσα» και στα κανάλια που δυστυχώς δεν είχαν ένα Βικέτο να ερωτήσει τις καυτές ερωτήσεις… Διότι η Ορά, η Ακαπνού, η Εφταγώνια και τα άλλα χωριά που δέχτηκαν την πύρινη λαίλαπα και η τέσσερις νεκροί, ο Αιζάτ Σαλάμα Γιουσέφ, που αφήνει πίσω δύο ανήλικα παιδιά, ο Μαρτζούκου Σορτί Μαρζού, που αφήνει πίσω τέσσερα ανήλικα παιδιά και οι Ναγκίτ Ναμπίλ Γιουνάν και Ελιάς Μιλάτ Φαρούκ, όλοι εποχιακοί εργάτες στην Κύπρο, είναι το Μαρί του Νίκου Αναστασιάδη…

Και θα την βγάλουμε και φθηνά ως κράτος αφού το υπουργικό συμβούλιο εν τη σοφία του αποφάσισε παραχώρηση ποσού 95.000 ευρώ στην κάθε μία από τις οικογένειες των τεσσάρων θυμάτων. Ακόμα, θα καταβληθεί για κάθε παιδί των δύο εκ των θυμάτων ποσόν 30.000 ευρώ. Γιατί λέμε φθηνά; Μα διότι αν ήταν ασφαλισμένοι ως έπρεπε οι άτυχοι εργάτες, για απώλεια ζωής καμία ασφαλιστική δεν θα την έβγαζε με 95.000 ευρώ, ιδιαίτερα όταν οι πατεράδες ήταν προστάτες της οικογένειας.

Όλη αυτή η συμφορά διότι συνεχίζεται το σύνδρομο του καψαλίσματος. Ο άλλος έβαλε λέει φωτιά στα ξερά μιας ποταμοσιάς κι έκαψε τελικά 55 χλμ., αν ευσταθούν οι πληροφορίες. Πρέπει το κράτος να βάλει μια σειρά. Τα κλαδέματα δεν γίνεται να στοιβάζονται κάπου σε ένα χωράφι και την ώρα που δεν «βλέπει κανείς» να τους βάζουν φωτιά. Τα κλαδέματα βάσει νόμου πρέπει να πηγαίνουν, όπως και τα άλλα απόβλητα, στις νόμιμες μονάδες επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων υλικών και όχι να επιχειρείται το κάψιμο τους ή η απόρριψη τους σε χαράδρες ή ακόμα να φορτώνονται στα σκιπ κι όπου βγάλει ο δρόμος. Υπάρχουν νόμοι που άμα τηρούνται θα αποφεύγονται πολλά κακά, περιλαμβανομένων και των πυρκαγιών και των θυμάτων τους. 

Εδώ μόλις μας βρει η συμφορά ακούμε διακηρύξεις που τελικά αποδεικνύονται πορδές! Θυμίζω τη Σολέά το 2016, το πυροσβεστικό της Ευρύχου έλειπε στη Βυζακιά, η Δασοπυρόσβεση στα Πλατάνια με 10 οχήματα δεν ανταποκρίθηκε γιατί δεν ήταν εντός των αρμοδιοτήτων της η περιοχή της φωτιάς κι όλοι –εκτός από τη φωτιά- περίμεναν το πυροσβεστικό από τη Λακατάμια. Θυμίζω επίσης ότι ο χάρος έστησε παγανιά σε δύο οικογενειάρχες τότε…         

Φιλελεύθερα, 11.7.2021.