Άλλο πάλι και τούτο. Δεν φτάνει που οι δημοσιογράφοι ζουν με την αγωνία της επόμενης μέρας, της επιβίωσης των εντύπων, της επιβίωσης των μισθών και των εργασιών τους, τώρα θα έχουν και την έγνοια του «Μεγάλου Αδελφού». Η περιβόητη Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας πρότεινε στο Υπουργείο Εσωτερικών και υιοθετήθηκε, δημιουργία δευτεροβάθμιου οργάνου, όπου κατόπιν αιτήματός της, θα παραπέμπονται λειτουργοί του Τύπου και ΜΜΕ για παραβίαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Σύμφωνα με τον νέο περί ΜΜΕ Νόμο, που αναμένεται να προωθηθεί, ιδρύεται «Πειθαρχικό Συμβούλιο για την άσκηση πειθαρχικής εξουσίας και επιβολής ποινών στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας». Και ο νοών νοείτο.
Σε δύσκολους, λοιπόν, καιρούς και ενώ η δημοσιογραφία και οι δημοσιογράφοι βάλλονται ποικιλοτρόπως έρχεται η Επιτροπή Δεοντολογίας, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, να βάλουν εμπόδια στην ελευθερία του Τύπου. Τουτέστιν, κατά την κρίση του διοικητικού συμβουλίου της Επιτροπής, δημοσιογράφοι θα παραπέμπονται σε ένα άλλο δικαστήριο κατόπιν υπόδειξης πολιτών, που ενίοτε προχωρούν σε παράπονα με πολιτικά κυρίως κριτήρια. Κι η κυβέρνηση, που κόπτεται τελευταία για την ελευθεροτυπία, υιοθετεί αυτό τον παραλογισμό και συμπληρώνει τον περί ΜΜΕ Νόμο, με τροποποίηση που παρεμποδίζει τόσο το έργο όσο και το ύφος του κάθε δημοσιογράφου. Με στόχο να μετατραπούν όλοι σε απρόσωπα ρομπότ, που θα προωθούν ανακοινώσεις κομμάτων και δελτία Τύπου -της Επιτροπής;
Κάτι τέτοιο λέει και το νομοσχέδιο. Μάλιστα, προσθέτει πως θα ορίζει η ίδια η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας τον χώρο και τον χρόνο δημοσίευσης της οποιασδήποτε απόφασής της. Απόφασης που θα προσθέτει κι άλλο βάρος στον κάθε δημοσιογράφο, που ασπρίζουν τα μαλλιά του στις αίθουσες σύνταξης, που δουλεύει δωδεκάωρα, όχι για κάποια καριέρα, μα για την ελευθεροτυπία και προς υπηρεσία του λαού και του τόπου.
Κι είναι απορίας άξιον το γιατί απαιτεί να ασκεί «πειθαρχική εξουσία» επί του έργου των δημοσιογράφων και να επιβάλλει ποινές -έστω και διά μέσου δευτεροβάθμιου οργάνου. Διότι, κι ας μας διαψεύσει κάποιος με λογική, δεν ξεχειλίζουν οι εφημερίδες μας από ρατσιστικά και μισαλλόδοξα άρθρα, δεν επηρεάζεται η δημοκρατία, ο ανθρωπισμός για να δικαιολογούνται επιβολές ποινών σε δημοσιογράφους. Παρόλα αυτά, η Επιτροπή, με πρόεδρο τον Γιώργο Παυλίδη, απαιτεί να υπάρχει «πειθαρχική εξουσία». Μάλλον, για να κάνουν περισσότερη θραύση οι αποφάσεις της εναντίον του ΠΙΝ, οι αποφάσεις της εναντίον του «Φιλελευθέρου» και άλλων εντύπων, κατόπιν παραπόνων πολιτών με σαφή πολιτική κατεύθυνση.
Μια Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, που δεν είχε τα στομάχια να συγκρουστεί όταν γινόταν προσπάθεια να επιβληθεί «Γλωσσάριο για τη δημοσιογραφία στην Κύπρο», με τον εξυπνοβλακίστικο τίτλο «Λέξεις που ενοχλούν». Για να θυμίσουμε τι είναι τέλος πάντων αυτή η Επιτροπή, τότε (Οκτώβριος 2017) η Ένωση Συντακτών είχε ανακοινώσει πως συμμετέχει (η ΕΔΔ) σε προκαταρτική συζήτηση για την ετοιμασία γλωσσαρίου. Και οκτώ μήνες μετά, όταν έγινε το σούσουρο για το Γλωσσάριο, αποφάσισε να διαψεύσει. Ένα μήνα μετά, τον Ιούλιο του 2018, είχε ανακοινώσει νίπτοντας τας χείρας της, πως δεν έχει δικαιοδοσία να λάβει θέση επί του γλωσσαρίου γιατί δεν εμπίπτει στα άρθρα του Κώδικα. Μα εμπίπτει, όπως φαίνεται, η άσκηση πειθαρχικής εξουσίας και η επιβολή ποινών σε δημοσιογράφους, όποτε καπνίσει του Γιώργου Παυλίδη.
