ΔΕΝ μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι στην προχθεσινή αναπληρωματική εκλογή στην Αγλαντζιά για την ανάδειξη νέου δημάρχου, η αποχή έφθασε το 56,44%. Από το σύνολο των 14.619 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, προσήλθαν στις κάλπες για την εκλογή δημάρχου 6.368 ψηφοφόροι, ποσοστό 43,56%. Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο της αποχής και ασφαλώς δεν έχει μια αιτία. Πολλοί περισσότεροι είναι οι λόγοι για τους οποίους οι πολίτες επιλέγουν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Επί της ουσίας, ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Υπάρχει μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων, που δεν ψηφίζουν, δεν συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Το φαινόμενο αυτό επαναλήφθηκε, όπως προκύπτει από τα στοιχεία και προχθές στην Αγλαντζιά.
ΦΤΑΙΕΙ το καλοκαίρι και οι αυξημένες θερμοκρασίες, που οδήγησαν τους ψηφοφόρους στις παραλίες και στα ορεινά αντί στην κάλπη; Ενδεχομένως να επηρέασε κι αυτό, ωστόσο, θα μπορούσαν να συνδυαστούν και τα δυο και εκλογές και κυριακάτικη εξόρμηση. Φταίει το γεγονός ότι ήταν μια αναπληρωματική εκλογή, τοπικού ενδιαφέροντος; Ενδεχομένως να οφείλεται και σε αυτό. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς στη δημοκρατία και είναι ο κοντινότερος στην καθημερινότητα των πολιτών. Συχνά-πυκνά αναφέρεται με τη μορφή υπενθύμισης πως η τοπική αυτοδιοίκηση είναι το πρωτογενές κύτταρο της λαϊκής κυριαρχίας. Γι’ αυτό και θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά και διά της ψήφου τους σε αυτή τη διαδικασία. Η αδιαφορία δεν επηρεάζει, για παράδειγμα, τα κόμματα, που μετρούν ποσοστά, κερδίζουν ή χάνουν εκλογικές αναμετρήσεις. Η αδιαφορία επηρεάζει περισσότερο τους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να επιλέξουν τον άνθρωπο ή τους ανθρώπου, οι οποίοι θα τους εκπροσωπούν, θα τους εκφράζουν και θα εργάζονται για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, την ενίσχυση του βιοτικού τους επιπέδου.
ΕΑΝ αντιμετωπιστεί η αποχή επιδερμικά ή υποβαθμιστεί το φαινόμενο, τότε θα ενισχύεται βαθμηδόν. Η αποχή αποτελεί μια επιλογή, που υιοθετείται είτε λόγω αδιαφορίας είτε για πολιτικούς λόγους. Πολιτική εξήγηση πρέπει να δίνεται ακόμη και στις περιπτώσεις της αδιαφορίας. Γενικά, η εικόνα της αποχής αντικατοπτρίζει την αποστασιοποίηση και την απαξίωση της πολιτικής. Κυρίως από τους νέους ανθρώπους. Δεν πείθονται ή δεν θέλουν να πεισθούν από το πολιτικό σύστημα.
ΕΙΝΑΙ σαφές πως τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί οι επιρροές των κομματικών μηχανισμών. Δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε αυτή την εξέλιξη, που συνδέεται- κατά μια άποψη- με το γεγονός ότι πολίτες και κοινωνία βαδίζουν σε διαφορετικούς ρυθμούς, έχοντας άλλες προτεραιότητες.
ΕΧΕΙ πολλές φορές αναφερθεί πως η αποχή μπορεί να μειωθεί μέσα από την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα αυτό, καθώς κάποιες αντιλήψεις εδραιώνονται. Πολλές φορές έχουμε ακούσει, κυρίως την επομένη των εκλογών ότι τα κόμματα θα εργαστούν με στόχο να επανέλθουν οι πολίτες στις κάλπες. Θέτουν στόχους για την οικοδόμηση γεφυρών συνεννόησης με τους πολίτες. Αυτό, όμως, δεν έχει συνέχεια. Δεν ασχολούνται με το θέμα.
Η ΑΠΟΧΗ αντιμετωπίζεται μόνο μέσα από δράσεις. Από τη μια του πολιτικού προσωπικού και από την άλλη των ιδίων των πολιτών. Η αποχή υποσκάπτει τις δημοκρατικές διαδικασίες και δεν πρέπει να αφεθεί να καλπάζει. Η ενίσχυση της αποχής δημιουργεί δημοκρατικά ελλείμματα.
