Ο Τζέιμς Μποντ λαμβάνει ένα μυστηριώδες μήνυμα από το παρελθόν, το οποίο τον οδηγεί στα χνάρια μιας πανίσχυρης τρομοκρατικής οργάνωσης. Κι ενώ ο Μ δέχεται κυβερνητικές πιέσεις να τερματίσει το πρόγραμμα 00, ο Μποντ ανακαλύπτει το μυστικό που τον συνδέει με τον επικεφαλής της σατανικής Spectre. Με τον κίνδυνο ο γερο-Bond να καταντήσει απολίθωμα, η Sony μαρβελοποίησε την περίοδο του Ντάνιελ Κρεγκ και το “Spectre” αντανακλά ακριβώς αυτή τη μετατροπή της σειράς σε σύμπαν. Πλέον εκτός του ότι ο 007 αρχίζει να θυμίζει σούπερ ήρωα που απομακρύνεται χωρίς γρατζουνιά από φλεγόμενα ή καταρρέοντα κτήρια, έχει τη δική του ομάδα από sidekicks (Μ, Q, Tanner και Moneypenny τον βοηθούν και μοιράζονται για πρώτη φορά σκηνές), μία πλοκή ξεσηκωμένη από το “Captain America: The Winter Soldier” κι έναν γραφικό, μεγαλομανή αρχικακό (Κρίστοφ Βαλτς) που έχει μεγαλύτερη συγγένεια με τον Dr. Doom παρά με τον Dr. No. Μάλιστα ο τελευταίος δηλώνει στο τετ-α-τετ του με τον Bond “εγώ κρυβόμουν πίσω από όλα, είμαι ο συγγραφέας του πόνου σου” (sic) σε μια μάλλον απελπισμένη προσπάθεια των (τεσσάρων) σεναριογράφων να συνδέσουν με το στανιό τα τέσσερα φιλμ (ακόμα και το “εύρημα” της σύνδεσης του αρχικακού με το παρελθόν του ήρωα έχει επιστρατευθεί τόσο συχνά που εδώ τουλάχιστον φαντάζει γελοίο). Κι εδώ τίθεται πλέον το κρίσιμο ερώτημα: Χρειαζόταν άραγε όλο αυτό το background και ο τραβηγμένος από τα μαλλιά τρόπος να συνδεθούν μεταξύ τους τα τέσσερα φιλμ της περιόδου Κρεγκ, ειδικά εάν το “Spectre” όντως αποδειχθεί το τελευταίο του (γι’ αυτό και ίσως το μάλλον βιαστικό κλείσιμο της τετραλογίας) κι απ’ την επόμενη περιπέτειά του έχει και πάλι διαφορετική φάτσα (ή και χρώμα); Και τι δηλαδή, θα έχουμε κάθε τέσσερις ταινίες reboot και νέες καταβολές του ήρωα; Ο σιριαλισμός δεν είναι πανάκεια και δεν λειτουργεί σε όλα τα franchises. Αφήστε τον Bond να είναι απλά ο Bond και να κυνηγάει ακόμα έναν παράφρονα σε κάποια εξωτική γωνιά του πλανήτη. Μόνος. M.N.
 
3.00 ΜΜ NOVACINEMA 3
ΔΡΑΣΗΣ (ΗΠΑ – Βρετανία, 2015)
Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες
Παίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Κρίστοφ Βαλτς, Μόνικα Μπελούτσι, Ρέιφ Φάινς, Λεά Σεϊντού
Διάρκεια: 148’