Αλίμονο σε όσους βλέπουμε τα πράματα συναισθηματικά, ιδεολογικά ή έστω με την κοινή λογική. Θα πάθουμε τίποτα μ’ αυτούς που μπλέξαμε. Πού να κατανοήσεις πόσο μεγάλο είναι το σκάκι που παίζεται. Έστω και με τον ανόητο τρόπο του Τραμπ ή τον σχιζοφρενικό του Ερντογάν ή τον αλλοπρόσαλλο του Πούτιν. Και πόσους παίκτες έχει, πόσους βασιλιάδες και πόσα πιόνια. Αδύνατο να βρεις άκρη. Το μόνο που μπορείς να ξέρεις με σιγουριά είναι πως είσαι ένα από τα πιόνια. Κι εσύ στην Κύπρο και οι Κούρδοι και οι Σύροι και οι Ιρακινοί. Πού να καταλάβεις, όμως, πώς μπλέκονται στην περιπέτεια των Κούρδων της Συρίας οι Κούρδοι του Ιράκ. Κατέχουν, λέει, τα πιο πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου (5,6 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου πιστοποιημένων αποθεμάτων, δηλαδή, περίπου το 3% των παγκόσμιων πιστοποιημένων αποθεμάτων, και 45 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου πιστοποιημένων αποθεμάτων) τα οποία η Τουρκία θέλει να μεταφερθούν από τους δικούς της αγωγούς. Αυτούς που θέλει να μεταφέρουν και το δικό μας φυσικό αέριο.
Αλλά, για να συμβεί αυτό πρέπει να λυθεί το πρόβλημα που έχει με τους Κούρδους της Συρίας, με το Δυτικό Κουρδιστάν δηλαδή. Κι επειδή αυτό δεν λύνεται αφού δεν βοηθά κανένας τους Κούρδους να ανακηρύξουν κράτος, όπως τους υποσχέθηκαν από το 1920 με τη Συνθήκη των Σεβρών, κι αφού η Τουρκία τους θεωρεί τρομοκράτες, πάει για μια νέα εθνοκάθαρση για να διαγράψει το πρόβλημα. Κι όταν σου λέει, πως στα αποθέματα του ιρακινού Κουρδιστάν δραστηριοποιούνται μεγάλες εταιρείες της ενέργειας (αμερικάνικες, κινέζικες, τουρκικές, ρωσικές) μπορείς να υποψιαστείς ποιος ελέγχει το παιχνίδι. Ότι ο Τραμπ, ας πούμε, όσες ανοησίες και να λέει, ξέρει πολύ καλά ότι πρέπει να αποτρέψει έναν πόλεμο στην περιοχή, που μπορεί να εκτοξεύσει τις τιμές φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δεν λέω ότι εδώ κρύβεται όλη η ιστορία με την τουρκική εισβολή στη Συρία, αλλά σίγουρα κάτι τέτοιο συμβαίνει πίσω από τα πισώπλατα μαχαιρώματα των Κούρδων από τους Αμερικανούς συμμάχους τους και την ανοχή τους στις προκλήσεις του Ερντογάν.
Εσύ, λοιπόν, καημένε σκέφτεσαι την αδικία που γίνεται μπροστά στα μάτια της υφηλίου και δένεται το στομάχι σου. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Γιατί τόση αδικία; Πονάς για τους Κούρδους που ακόμα μια φορά τους σκοτώνουν σαν να είναι ένα κοπάδι προβάτων που η μοίρα του είναι η σφαγή. Ε, πονάς γιατί δεν είσαι ρεαλιστής. Αν ήσουν θα έδειχνες κατανόηση. Έχουν και οι μεγάλοι τα προβλήματά τους. Αυτοί δεν μπορούν να σκέφτονται όπως οι κοινοί θνητοί και να μαραζώνουν. Έχουν να φροντίσουν τα δισεκατομμύρια. Σε χρήμα, όχι σε ανθρώπους.
Τι έπαθες, λοιπόν, ανθρωπάκο και μιλάς συνέχεια για τον αρχαίο πολιτισμό των Κούρδων, για την καταπίεση, τις διώξεις, τις σφαγές. Για την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό που διώχθηκαν όσο λίγες στην παγκόσμια ιστορία. Τι έπαθες και επαναλαμβάνεις συνέχεια ότι οι Κούρδοι είναι αγωνιστές, δεν έπαψαν ποτέ να πολεμούν για ελευθερία και ανεξαρτησία, να πληρώνουν με τις ζωές τους και να συνεχίζουν δεκαετίες ολόκληρες. Κι οι Κούρδοι της Τουρκίας κι αυτοί του Ιράν και της Συρίας και του Ιράκ… Έτσι τους διαμέλισαν και τους έδωσαν δώρο σε αυτές τις χώρες για να τους εξαφανίσουν. Μα, δεν τα κατάφεραν. Έχουν βαθιές ρίζες. Πολύ πιο βαθιές από αυτούς που τους πολεμούν. Πολύ πιο βαθιές από αυτές που μπορεί να χωρέσει το μυαλό ενός Τραμπ. Που έτρεξε στο άψε σβήσε κι έκανε δώρο στον Ερντογάν όλα όσα στόχευε και μετά έτρεξε να τα παρουσιάζει ως μεγάλη επιτυχία του. Προπάντων, του έκανε δώρο το ότι δεν θα ανακηρυχθεί εκεί, στα σύνορα της Τουρκίας, ανεξάρτητο Κουρδιστάν κι ας το είχε υποσχεθεί στους Κούρδους όταν πολεμούσαν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους μπροστά από τους Αμερικάνους για να γλυτώνουν αυτοί τις ζωές τους. Ουαί σε σάς, Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές. Οι Κούρδοι θ’ αντέξουν διότι έρχονται από τις ρίζες της Ιστορίας.
