ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ επί συζητήσεων για τα προβλήματα που υπάρχουν σχετικά με τους σχολικούς συνοδούς, ο θεσμός δηλαδή που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τα παιδιά με αναπηρίες, μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα υγείας. Προχθές το θέμα τέθηκε στην επιτροπή Παιδείας της Βουλής, επαναφέροντας εν πολλοίς ένα ζήτημα, το οποίο παραμένει σε εκκρεμότητα.  Αυτά που έχουν ακουστεί στην κοινοβουλευτική επιτροπή, με βάση το ρεπορτάζ του «Φ», επαναβεβαιώνουν πως το κράτος δεν αντιδρά, δεν ενεργεί ώστε να βρεθεί μια λύση σε ένα ζήτημα, που θα έπρεπε να είχε διευθετηθεί προ πολλού. Δεν μπορούν να βρουν συνοδούς; Υπάρχουν συνοδοί, που πρέπει όμως να προσληφθούν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών και όχι να έχουν ταυτόχρονα ευθύνη για περισσότερα παιδιά. Πρέπει να κατοχυρωθούν επαγγελματικά οι συνοδοί; Ασφαλέστατα. 

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ είναι κάποιες αναφορές που ακούστηκαν από διάφορους φορείς, στο πλαίσιο της επιτροπής Παιδείας της Βουλής: «Παιδιά εξακολουθούν να παραμένουν στο σπίτι γιατί δεν έχουν συνοδό να τα βοηθήσει στο σχολείο», «Είναι ανεπίτρεπτο να διακονούμε για συνοδούς, και παιδιά να μετατίθενται επειδή στο σχολείο τους δεν υπάρχει συνοδός», «Είναι ντροπή και κατάντια για την Πολιτεία η κατάσταση αυτή». Αυτά και πολλά άλλα έχουν αναφερθεί και τα οποία διαμορφώνουν την εικόνα. Και δεν είναι μόνο το ζήτημα των συνοδών, που είναι πολύ σημαντικό, αλλά και εκείνο της Ενιαίας Εκπαίδευσης, καθώς όπως είναι γνωστό το σχετικό νομοσχέδιο παραμένει κλειστό σε κάποιο συρτάρι του υπουργείου.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ να συζητούμε για πολλά ακόμη χρόνια και λύσεις να μη βρίσκονται, ενώ παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σχολείο. Στερούνται ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό της μόρφωσης. Για να είμαστε σωστοί, τους στερούν το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Ακούστηκαν για μια ακόμη φορά οι αποφάσεις και οι εισηγήσεις του αρμόδιου υπουργείου, που κάνουν λόγο σε συγκεκριμένους στόχους για βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης, όπως δημιουργία Κέντρου Αξιολόγησης για την Ειδική Εκπαίδευση, ενίσχυση των διαγνώσεων από μικρές τάξεις, κάλυψη αναγκών με αύξηση αριθμού συνοδών, καθώς και τοποθέτηση των 30 εκπαιδευτικών ψυχολόγων στα σχολεία. Είναι αυτά αρκετά και προσφέρουν διέξοδο; Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. 

ΤΟ ζητούμενο είναι συγκεκριμένο: Να δοθεί λύση εδώ και τώρα. Δεν μας ικανοποιεί ποσώς να πηγαινοέρχεται το θέμα τούτο στο κοινοβούλιο, να καλείται το υπουργείο και λύση να μην βρίσκεται. Τέρμα οι συζητήσεις, χρειάζονται λύσεις για αυτά τα παιδιά. Το κράτος θα πρέπει χωρίς χρονοτριβή να προχωρήσει.