ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ και ανησυχία προκαλούν οι ενέργειες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ σε σχέση με τα έργα που πραγματοποιούν οι κατοχικές Αρχές στο γήπεδο της Τσετίνκαγια στη νεκρή ζώνη στη Λευκωσία. Κι αυτό είναι το ελάχιστο, που μπορεί να διατυπωθεί για τους εκπροσώπους του Διεθνούς Οργανισμού, που λειτουργούν με τρόπο, που κάθε άλλο παρά συνάδει με την αποστολή τους. Εξ όσων αναφέρεται από την Κυπριακή Δημοκρατία, η «παραχώρηση» μέρους της νεκρής ζώνης στο κατοχικό καθεστώς, χωρίς τη συγκατάθεσή της εκτός από απαράδεκτη είναι και παράνομη. Δεν νομιμοποιείται η ΟΥΝΦΙΚΥΠ να προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες. Από μέρους των Ηνωμένων Εθνών έχει αναφερθεί -κι αυτό ισχύει- πως ενημέρωσε την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας για το θέμα του γηπέδου. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως πήρε και τη συγκατάθεσή της.
Ο ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Τύπου της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, Αλίμ Σιντίκ, σε δηλώσεις του στο Κυπριακό Πρακτορείο, έκανε το αυτονόητο. Έσπευσε να καθησυχάσει ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής του καθεστώτος του γηπέδου και «οποιοσδήποτε άλλος ισχυρισμός είναι λανθασμένος και παραπλανητικός». Ο Αλίμ Σιντίκ, δήλωσε, ακόμη, για το γήπεδο ότι «ο χώρος θα χρησιμοποιηθεί για ποδοσφαιρικές προπονήσεις μόνο, όπως γινόταν στο παρελθόν, με την εφαρμογή αυστηρών κανονισμών για διαχείριση της χρήσης του και προστασία του καθεστώτος του εντός της νεκρής ζώνης». Αστήρικτες και παραπλανητικές εν πολλοίς δικαιολογίες, που αποσκοπούν να ρίξουν στάκτη στα μάτια της κυπριακής κυβέρνησης. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ κάνει κι αυτή τη φορά όπως και τις προηγούμενες περιπτώσεις. Στην προσπάθειά της, δήθεν, να τηρήσει ίσες αποστάσεις, ουσιαστικά διευκολύνει την τουρκική πλευρά. Τέτοιες πρωτοβουλίες λαμβάνονται σε συνεννόηση με την Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς τη συγκατάθεση της οποίας δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε.
ΤΗΝ ίδια ώρα, θα πρέπει να αναφέρουμε πως και η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργεί εκ των υστέρων και ενίοτε πυροσβεστικά. Δεν μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να παρακολουθεί απαθώς τις συνεχείς και κλιμακούμενες προκλήσεις της κατοχικής Τουρκίας, που ειρήσθω εν παρόδω γίνονται χωρίς η Ειρηνευτική Δύναμη στο νησί να αντιδρά. Επιβάλλεται να υπάρχει σχεδιασμός αποτροπής και αντίδρασης. Έχει τα ψηφίσματα ως όπλο και εργαλείο κι αυτό πρέπει να υπενθυμίζει συνεχώς στον ΟΗΕ. Πρωτίστως επειδή δεν είναι μόνο το γήπεδο της Τσετίνκαγια το θέμα, αλλά και οι περιπτώσεις των Στροβιλιών, της οδού Λήδρας, της Δένειας, της Πύλας, της νεκρής ζώνης στον Άγιο Δομέτιο. Είναι και οι παραβιάσεις, μεθοδεύσεις στην κλειστή περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου.
