Κατά καιρούς εκφράζονται παράπονα για τη λειτουργία των κρατικών οργάνων της παιδείας. Για τη διάρθρωση των υπηρεσιών, το χαμηλό επίπεδο των εκπαιδευτών, για την έλλειψη σεβασμού από μέρους των μαθητών προς τους καθηγητές, για την επέμβαση γονέων των μαθητών, το επίπεδο των εξετάσεων και το χαμηλό αποτέλεσμά τους. Για το τελευταίο υπάρχει προσπάθεια να παρουσιαστεί αναβαθμισμένο, αλλά δυστυχώς δεν ξεγελά. Ο περισσότερος πληθυσμός της Κύπρου πέρασε από τα γυμνάσια και τα λύκεια, όμως η επίδοσή τους όποτε ετύγχανε να εκδηλωθεί τις τελευταίες δεκαετίες είναι γενικά φτωχή. 
Το θέμα το έφερε στην επιφάνεια μια πρόσφατη εμπειρία μου και συγκεκριμένα όταν ζήτησα να εξετάσω τους υποψηφίους για τη θέση της γραμματέως στο δικηγορικό μου γραφείο. Στις οδηγίες που δημοσίευσα ζητούσα ως προσόντα πολύ καλή γνώση της ελληνικής και της αγγλικής γλώσσας. Επειδή είχα επιφυλάξεις για γνώση των υποψηφίων στα Αγγλικά εξέτασα όλες τις υποψήφιες μόνο στη γλώσσα αυτή παίρνοντας ως δεδομένο ότι έπρεπε να γνωρίζουν Ελληνικά. Κατά την εξέταση των γνώσεων της αγγλικής γλώσσας η κατάσταση ήταν απελπιστική, εκτός από μια περίπτωση, οι άλλες δεν είχαν στοιχειώδεις γνώσεις Αγγλικών. Μάλιστα υπήρχαν περιπτώσεις που παραδέχονταν ότι δεν γνωρίζουν την γλώσσα αυτή και έφευγαν. Και τούτο ενώ είχαν παρουσιάσει όλες βιογραφικά σημειώματα στα οποία υποστήριζαν ότι γνώριζαν και αγγλική γλώσσα. Τελικά προσέλαβα μια κοπέλα η οποία γνώριζε μεν τα Αγγλικά, αλλά δεν την εξέτασα για τη γνώση της ελληνικής γλώσσας, θεωρώντας αυτονόητο ότι θα την ήξερε πολύ καλά, αφού όπως φαινόταν από το βιογραφικό της αποφοίτησε από λύκειο. Οποία απογοήτευση όμως όταν διαπίστωσα ότι δεν γνώριζε βασική ορθογραφία της γλώσσας. Δεν γνώριζε ούτε το νόημα πολλές φορές των λέξεων και σίγουρα το όλο κείμενο ήταν τόσο ανορθόγραφο που διερωτώσουν αν ήταν γραμμένο Ελληνικά. Την ρώτησα μα γιατί αυτό το πρόβλημα, δηλαδή να μην γνωρίζεις Ελληνικά και αφού παραδέχτηκε το πρόβλημά της, μου έδωσε ως εξήγηση ότι ο καθηγητής στο γυμνάσιο δεν τους έδινε αρκετή σημασία. Για μένα ήταν μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, που αντανακλούσε πολύ αρνητικά και τραγικά στο σύστημα εκπαίδευσης που ισχύει στον τόπο μας. 
Δυστυχώς το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο διότι έχω διαπιστώσει ότι οι απόφοιτοι των λυκείων δεν γνωρίζουν βασικά στοιχεία της ιστορίας της Κύπρου και δεν μπορούν να εκφραστούν με άνεση. Ανεπαρκείς καθηγητές, ανεπαρκείς διδασκαλία και Ελληνόπουλα που αποφοιτούν χωρίς πρόβλημα, αλλά και χωρίς γνώση της ελληνικής γλώσσας. Πού πήγαν οι εκπαιδευτικοί του ’50, του ’60 και του ’70 που ήταν απόλαυση των μαθητών να τους ακούνε να αναλύουν τη σοφία του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και άλλων και να εμπνέουν τους μαθητές να γράφουν εκθέσεις σε άπταιστα Ελληνικά και γεμάτες νοήματα που αποκτούσαν από τη διδασκαλία τους. Την παιδεία την επένευαν από αρχαιοτάτων χρόνων εξαίρετες προσωπικότητες. 
Ο Αριστοτέλης είπε: «Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζουν καλά». 
Ο δε Σωκράτης είπε: «Παιδεία και αρετή και γνώση όσο κι αν είναι άγνωστα στους πολλούς, είναι το πιο γλυκό πράγμα στη ζωή του ανθρώπου». Είναι απαξιωτικό για το κράτος μας να μην δίνει την ανάλογη σημασία στη σωστή εκπαίδευση των νέων. Ιδίως σε μια χώρα της οποίας η Ελληνική ταυτότητα πολεμά και χρόνια τώρα από τους Τούρκους και σε κάποιο βαθμό από τους Άγγλους. Η γλώσσα μας θα έπρεπε να ήταν ακόμα ένα πλεονέκτημα που υπογραμμίζει την ταυτότητά μας σε μια εποχή που έχει ανόητους που την αμφισβητούν. Μιλούμε για μία γλώσσα που επιβίωσε αιώνες ξένων κατακτητών. Δυστυχώς όμως το κράτος μας μειονεκτεί στον τομέα αυτόν και οφείλει να αναθεωρήσει τη δομή και τη λειτουργία της παιδείας για να μην συμβαίνουν τα τραγικά αποτελέσματα που ανέφερα προηγουμένως. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη και άμεση σημασία στο θέμα αυτό, ανεξαρτήτως άλλων προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος. Πρέπει οι αρμόδιοι να αντιληφθούν τη σοβαρότητα του προβλήματος που πλήττει και την εθνική μας υπόθεση. Θα είναι πράγματι τραγωδία να μην διατηρηθεί η ελληνική γλώσσα των κατοίκων της Κύπρου στην εποχή μας.